محمدرضا مقدسیان منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص نقاط ضعف و قدرت فیلم کوتاه و فیملسازان این حوزه سینما گفت: جشنواره فیلم کوتاه تهران مزیتی که دارد این است که صرف نظر از کیفیت و جنس آثار باعث دیدار و تعامل فیلمسازان فیلم کوتاه با اهالی دیگر سینما می‌شود و با هم به گپ و گفتگو و تعامل می‌پردازند. به طور طبیعی چون این اتفاق در طول سال تکرار نمی‌شود، از آن استقبال خوبی می‌شود.

وی افزود: تعامل بین فیلمسازان می‌تواند منجر به اتفاقات خوب پدید آمدن ایده‌های نو شود؛ اما اینکه این کارها می‌تواند حق مطلب را ادا کند یا نه و اینکه نتیجه این انرژی و انگیزه چه می‌شود، خیلی به آن مطمئن نیستیم ولی نگاه سخت‌گیرانه و توقع عجیب و غریب هم ندارم.

مقدسیان اظهار داشت: با تماشای آثار سینما و در حال حاضر جشنواره فیلم کوتاه، به مشکل اصلی و اساسی و البته همیشگی سینما می‌رسیم که مسئله فیلمنامه است. در سینما ایده‌های خوبی هست که تبدیل به فیلمنامه خوب نمی‌شود. انگار سواد قصه‌گویی نداریم مطالعه سینماگران ما کم است و چون قصه و داستان نمی‌خوانیم، نمی‌توانیم قصه‌گوی خوبی باشیم. ما ناچاریم به ادبیات اقتباسی از ادبیات داخلی و خارجی بپردازیم و اگر زودتر راه‌ چاره نیندیشیم، در همچنان به همان پاشنه می‌چرخد و سال‌های بعد هم مشکلات‌مان همین مشکلات امسال خواهد بود. بزرگی می‌گفت برای اینکه بتوانیم یک کلمه بنویسم، باید هزار کلمه بخوانیم. شاید مطالعه‌ بچه‌های سینماگر ما کم است؛ شاید هم اصلا مطالعه ندارند.

مقدسیان عنوان کرد: نکته‌ جالبی که در مورد فیلم‌های کوتاه به نظرم می‌رسد، این است که در مورد سه دسته فیلم می‌توان صحبت کرد و عمده فیلم ها به مرحله صحبت کردن و فکر کردن نمی‌رسند. دسته اول به فیلمنامه‌ای که بخواهد حق مطلب را ادا کند نمی‌شوند یعنی هم ایده و هم کارگردان خوب است اما فیلمنامه‌ای در میان نیست. دسته دوم کارهایی هستند که ایده‌های خیلی خوبی دارند، ولی در مرحله این ایده باقی می‌ماند و به فیلمنامه نمی‌رسد. دسته سومی هم هست که نه ایده خوب دارند و نه فیلمنامه خوب، فقط کارگردان خوش ذوق دارد که از جنس کارگردانی آن‌ها معلوم است ذوق خوبی برای بیان بصری دارند.

وی در خصوص تاثیر تغییر مکان جشنواره به استقبال مخاطبان بیان کرد: مکان جشنواره امسال خوب بود. هم دسترسی بهتری برای علاقه‌مندان وجود داشت و هم امکانات جذاب‌تری نسبت به پردیس ملت. من خوشحالم که جشنواره فیلم کوتاه اینجا برگزار شد. شرایط و امکانات برای تعامل و استراحت فراهم بود اما در سال‌های بعدی که قرار است در این محل برگزار شود، باید شکل اجرایی و نحوه برگزاری جشنواره سر و سامان بهتری پیدا کند.

مقدسیان در ادامه گفت: سینما مدیوم زبانی است که در دل فضای فرهیخته‌تر اتفاق می‌افتد. هر چقدر جامعه فرهیخته‌تر باشد، امکان تولیدات سینمایی در آن بیشتر می‌شود و رفتار متعصبانه‌ و افراطی‌گری در آن کمتر می‌شود. طبیعی است که در کشورهایی مثل یمن و سوریه و لبنان و عربستان که با پدیده افراطی‌گری درگیر هستند، امکان رشد تولید فرهنگی نیست.

وی در خصوص فیلم‌های جشنواره فجر امسال اظهار داشت: ما همیشه عادت داریم امیدوار باشیم. وقتی اسامی فیلم و کارگردان‌ها را کنار هم می‌گذاریم و بزرگان سینما را در حال فیلمسازی می‌بینیم، رایحه خوش‌ امید به مشام می‌رسد، اما در دو سه سال اخیر جشنواره فیلم فجر ثابت کرده است که این اسامی و عناوین نیستند که سرنوشت نهایی فیلم فجر را رقم می‌زنند بلکه بر خلاف انتظار کارگردانان جوان و کار اولی و کار دومی که در سکوت خبری فیلم می‌سازند و هیاهو نمی‌کنند، باعث اتفاقات خوب فجر و سینما می‌شوند. نمی‌توانم این را کتمان کنم که جشنواره فیلم فجر مهمترین اتفاق سینما است و من که منتقد سینما هستم، تمام عشق و علاقه‌ام این است که موعد جشنواره فرا برسد و در کل برای تمام فیلم‌ها آرزوی موفقیت دارم.

این منتقد سینما با اشاره به فیلم‌هایی از جشنواره فجر سی و چهارم که در اکران خصوصی دیده است، گفت: در چند اثر که دیدم کار اولی ها و کار دومی‌ها فیلم‌های خوبی داشتند و به نظرم اتفاقات خوب و مثبتی بود. امسال اتفاقات اصلی جشنواره فجر را فیلمسازان جوان رقم می‌زنند.

وی در خصوص شلوغ بودن جشنواره فجر از نظر تعدد آثار ارسالی اظهار داشت: تولید زیاد در سینما اتفاق خوبی است؛ چون در سینما هر چقدر فیلم تولید شود، باز هم کم است. اما از نظر شرایط و زمان‌بندی اکران با مشکل مواجه می‌شویم. این که آثار سینمایی بر مبنای کیفیت و حرفه‌ای باشد، خوب است. اما بالا بردن تعداد آثار بدون توجه به کیفیت و محتوا دردی را دوا نمی‌کند. تعداد زیاد معیار سینمای حرفه‌ای نیست بلکه کیفیت ملاک است.

مقدسیان با اشاره به مشکلات اساسی سینما انتظارات خود را از مسئولان سینمایی این گونه بیان کرد: سینمای ما باید به ادبیات و اقتباس پناه ببرد.  اهل ادب باید با سینماگران و سینماگران باید با اهل ادب و ادبیات آشتی کنند. فرهنگ مطالعه و کتاب‌خوانی باید جا بیفتد. اولویت اول در سینما این مسئله است و امیدواریم که آقای ایوبی و مسئولان سینمایی فکری به حال سینما کنند. نه در شعار و با برگزاری نشست و همایش بلکه با عمل و در واقعیت. پیشنهاد دیگرم به آقای ایوبی این است که فکری به حال اکران فیلم‌ها کنند که این همه فیلم در صف اکران نمانند و مجبور نباشند که در زمان اندک و بدون فرصت تبلیغات مناسب، اکران شوند و از پرده پایین بیایند. بدون اینکه مردم فرصت شناخت و استقبال از آن‌ها داشته باشند و این ظلم در حق فیلم‌ها و عوامل سینما است.

انتهای پیام/