طبیعی است که در چنین شرایطی، حرفهایتان تا مدتها نصفه و نیمه یا اشتباه درک شوند و همسرتان هر چیز به ظاهر ساده و بیاهمیتی را به دلیلی برای آغاز کردن یک جنگ تبدیل کند اما نگران نباشید! اگر از همین روز برای خاموش کردن آتشی که میتواند میان مریخیها و ونوسیها راه بیفتد، تلاش کنید، میتوانید آرامش را به خانه مشترکتان برگردانید.
محسن آشوری استاد دانشگاه و آسیبشناس میگوید: در واقع زندگی انسان، یک زندگی اجتماعی است و انسان قادر به تنها زندگی کردن نیست و انسانی که تنها زندگی میکند ممکن است در او انزوا و گوشهنشینی رخ دهد.
مردان به غار خود فرو میروند و زنان حرف میزنند
وی گفت: یکی از تفاوتهای عمدهٔ زن و مرد طرز کنارآمدن آنان با استرس است. در چنین مواردی مردان بیش از پیش در خود فرو میروند و زنان به طور فزایندهایی درگیری احساسی پیدا میکنند. در این مواقع مرد برای رسیدن به احساس بهتر به غار تنهایی نیاز پیدا میکند، حال آنکه زن در صورتی حالش بهتر میشود که دربارهٔ مسألهٔ موجود حرف بزند. درک نکردن این تفاوتها اصطحکاکی غیر ضروری در روابط زناشویی ایجاد میکند.
چاردیواری، اختیاری
مردی که به گوشهای بنشیند و دائم به فکر فرو رود، در چهار دیواری خودش مخفی شود یعنی در واقع به غار تنهایی خودش رفته و اختیار آنجا در دست اوست و در اینباره روانشناسان و آسیبشناسان میگویند: شایعترین بحثهایی که در مردان و زنان وجود دارد و در هر سنی اتفاق میافتد گوشهنشینی و یا غارنشینی است که در واقع این افراد با خود خلوت میکنند تا مشکلاتشان را حل کنند.
وی تصریح کرد: حالت انزوا و گوشهنشینی به گونهای است که شخص در این حالت به رویا و خیالات میرود بطوری که میخواهد خودش را سرگرم کند و خود را از بحران نجات دهد و رها شود، در اینگونه افراد انزوا و گوشهنشینی بوجود میآید.
آشوری عنوان کرد: انزوا و گوشهنشینی در افراد مختلف وجود دارد و جنسیت هم در این گونه افراد مطرح نیست و سن خاص هم در این افراد وجود ندارد، این افراد خودشان را در عالم دیگری میبرند تا بتوانند از طریق خیالبافی و تخیل خود را نجات دهند و چون بیهدف هستند مهارت لازم را در این زمینه ندارند و نمیدانند که چه باید انجام دهند.
غار تنهایی مردها مشکل اساسی زنها
وی با اشاره به درونگرایی و حالت انزوا در مردان بیان کرد: افرادی که گوشه نشین و انزوا طلب هستند مهارت کلامی درستی ندارند به سکوت طولانی مدت فرو میروند که به اینگونه افراد درون گرا میگویند یعنی در درون خودشان هستند، گریزاناند از دیگران و نمیخواهند در برابر سختیها مقاومتی از خود نشان دهند و چون نمیتوانند از حق خودشان دفاع کنند منجر به کنارهگیری و انزوا میشوند و مهارت کلامی را ترجیح میدهند.
استاد دانشگاه و آسیبشناس گفت: مردان در زمان چالش، ذهن خود را درگیر میکند و نمیخواهند موضوع را به داخل خانه و خانواده ببرد تا آنها نیز درگیر شوند و در این لحظه که مرد به غار تنهایی میرود و مهارت کلامی در او ضعیف میشود و مدام به همه مسائل فکر میکند تا به یک نتیجه متعادل برسد. در این هنگام زنان با چاره اندیشی و صبر باید در پی حل مشکل باشند.
چرا مردها با روانشناسان میانهای ندارند
برای یک مرد غالبا خواندن یک کتاب در زمینه رشد شخصیتی، یا وقت گرفتن از مشاور و روانکاو به معنی اعتراف کردن به این واقعیت تلخ است که کارها را خوب انجام نمیدهد و پسر بدی است. درحالی که زنها با بهبود دادن تفکر و رفتارهایشان احساس بهتری پیدا میکنند و از اینکه اشتباه کنند، نمیترسند. مردها حاضر نیستند هیچ کدام از راههایی که خانمها برای ساختن فردی قویتر و غنیتر از خودشان امتحان میکنند را انجام دهند. اگر میخواهید پیش از راضی کردنش برای صحبت با روانشناس به نتیجه بهتری برسید، از این راه حل کمک بگیرید:
یک روز پشت میز گفتوگو بنشینید و در محیطی آرام با هم در مورد احساساتتان صحبت کنید. حتی اگر چنین لحظات سختی را پشت سر گذاشتید و مجبور شدید قید مهمانی را که برایش حسابی برنامه ریزی کرده بودید، بزنید، وقتی اوضاع آرامتر شد از همسرتان بخواهید دلیل عصبانیتش را با جملات دقیق با شما درمیان بگذارد.
اینگونه مردان دچار افسردگی میشوند!
وی اظهار داشت: به طور کلی اگر فرد مهارت کلامی نداشته باشد منزوی میشود و حالت افراطی به خود میگیرد و با برخوردهای خشن و ناسزاگویی و بهم ریختن خانواده میخواهد تخلیه درونی خودش را بروز دهد و بنابراین مهارت در همه مراحل لازم است که چگونه بتوانند در هر مرحلهای از زندگی خود صحبت کنند.
دست روی نقطه ضعف او نگذارید
این آسیبشناس اذعان داشت: مردی که برای حل مشکلاتش در غار صحبت نکند و رابطه زناشویی خود را انجام ندهد اعتماد به نفس ضعیفی دارد و گاهی اوقات در خانواده با مشکلی روبرو میشود و نمیتواند آن را حل کند و با همسرش به مشکل برمیخورد در این حالت به غار تنهایی خود میرود و نمیخواهد حتی با خانواده و همسرش و نزدیکان ارتباط برقرار کند و زنان اینگونه همسران، باید از طریق احساسات و عواطف خودشان جذب شوهر شوند و دست بر روی نقطه ضعف و احساسات او نگذارند تا به آرامی و به تدریج احساس امنیت را برای مرد به وجود آورند و اگر این رابطه تداوم پیدا کند کم کم میتوانند به نوعی مهارت کلامی، مهارت گفتاری را برای مرد ایجاد کنند، پس از یک جهت برای همسران میتوانند راه کار باشند.
بعد از ۲ روز، تماس بگیرید و طبیعی باشید!
آشوری افزود: خانم باید ۲ روز منتظر بماند تا همسرش از غار تنهایی برگردد. اگر بعد از این مدت برنگشت و در غارش ماند. با یک تماس پیامکی، ایمیلی یا فیسبوکی و یک سوال روشن، ساده و دمدستی بپرسید: «نظرت راجع به فلان برنامه تلویزیون چیه؟» یا «دیدم تیم مورد علاقهات فلان بازی را برد!» مردها عاشق ابراز عقیدههای تخصصی هستند! بنابراین اگر از دانش و عقلش سوال کنید، حتما صحبت خواهد کرد. طوری با او صحبت نکنید که انگار اتفاق بدی افتاده! پس از او نپرسید: «هنوز دوستم داری؟» یا «چه احساسی داری؟» یا حتی بدتر: «فکر کنم باید راجع به رابطهمان صحبت کنیم!» این حرفها باعث نزدیکتر شدن او نمیشود بلکه کیلومترها از شما دور خواهد شد.
مردان نیاز دارند دوست داشته شوند
آسیبشناسان با بیان اینکه مردها به صورت کشسان عمل میکنند در اینباره گفت: مردها شبیه کش هستند فاصله میگیرند و بعد به جلو پرتاب میشوند، کش استعاره خوبی برای درک چرخه صمیمیت مرد است. این چرخه شامل نزدیک شدن، فاصله گرفتن و دوباره نزدیک شدن است. مرد، بر حسب غریزه فاصله میگیرد.
وی خاطر نشان کرد: اگر مرد مشکلات فردی و شخصی داشته باشد از لحاظ ذهنی در غار تنهایی فرو میرود و میخواهد خودش مشکلش را حل کند اما در مواقعی که مشکل مرد ارتباطی باشد، آنجاست که همسر میتواند نقش خود را ایفا کند و با اعتماد به نفس دادن به شوهر، همدلی کردن و صحبت کردن به گونهای که به شوهر بر نخورد از این غار او را بیرون بیاورد.
اگرچه مردان سعی میکنند در بسیاری از فعالیتهای خانواده مشارکت کنند اما همه آنها نیاز دارند زمانی مخصوص خود داشته باشند. زمانی که تنها در گوشهای بنشینند و تفکر کنند. اگر چه مردان از انجام بازی شطرنج، باغبانی یا رفتن به باشگاه ورزشی لذت میبرند اما مثل همه، گاهی دوست دارند کسی در کنارشان نباشد و به تنهایی به کارهای مورد علاقهشان بپردازند. وقتی هر یک از زوجین زمان و مکانی را برای تنهایی داشته باشند، بیشتر به هم علاقهمند خواهند شد.
گزارش از فاطمه فلاح خیر
انتهای پیام/