ترس و استیصال در چهره نتانیاهو آشکار و کاملاً مشخص بود که وی به شدت از آنچه بر سر او و به اصطلاح دولتش آمده و می‌آید عصبانی است. چند گاف مهم و از جمله استفاده از واژه "refugees" به معنای "آوارگان و پناهندگان" به جای واژه "centrifuges" به معنای سانتریفیوژ و نیز وارونه گرفتن عکس مربوط به راکت‌اندازی‌های حماس به خاک اسرائیل و همچنین چندین مرتبه سکوت طولانی در اثنای سخنرانی، به وضوح حکایت از عدم کنترل نتانیاهو بر اعصاب خود داشت.
گویا هشدار جدی مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه صهیونیست‌ها 25 سال دیگر را نخواهند دید، کار خود را کرده و نتانیاهو را دچار هراسی فزاینده از اتمام حیات ننگین و سیاه رژیم کودک‌کش عبری نموده است.
او حتی به این هشدار اعلام شده از سوی رهبر معظم انقلاب نیز در سخنرانی خود اشاره کرد و با لکنت زنان و تپق‌های متعدد می‌خواست وانمود کند که اسرائیل مظلوم است و جهان باید به آن کمک کند.
فارغ از اراجیفی که وی در طول سخنرانی‌اش به هم می‌بافید و نیز با چشم‌پوشی از صندلی‌های خالی متعددی که پیش روی نتانیاهو قرار داشت، جملاتی که وی به عنوان سخنرانی به خورد مخاطبان معدودش می‌داد، برخاسته از استیصال و درماندگی بود به صورتی که به دلیل همین عصبانیت‌ها ظاهراً پس از خروج از صحن سازمان ملل و به نقل از تلویزیون بی‌بی‌سی، وی برای دقایقی دچار افت فشار خون شد!
سخنرانی امسال نتانیاهو در صحن علنی سازمان ملل، علاوه بر آنکه حکایت از ترس روزافزون وی از موضع قاطعانه رهبری انقلاب اسلامی نسبت به رژیم صهیونیستی داشت، از یک ویژگی دیگر نیز برخوردار بود و آن اینکه وی برای نخستین بار پس از توافق هسته‌ای اولیه میان ایران و 1+5 در سازمان ملل سخن می‌گفت.
وی در بخشی از به اصطلاح سخنرانی خود به این موضوع اشاره کرد و توافق مذکور را نه عامل برقراری صلح بلکه موجب افزایش جنگ دانست. وی هچنین مدعی شد توافق هسته‌ای، سند اسلام افراطی و تولید سلاح اتمی را امضا خواهد کرد. وی که گویا اظهاراتش شده بود مصداق این ضرب‌المثل معروف که "سگ ترسو بیشتر و بلندتر واق‌واق می‌کند" ، باز هم ادعاهای نخ‌نما شده و رنگ پریده خود علیه ایران را تکرار کرد و در یک موضع‌گیری گستاخانه که قطعاً نمونه بارز زبان‌درازی‌های وقیحانه خاص صهیونیست‌هاست گفت: اسرائیل نخواهد گذاشت که ایران به باشگاه تسلیحات هسته‌ای بپیوندد.(برای دیدن این خبر، اینجا را
کلیک کنید)
بی‌بی کارش به جایی رسید که برای ایران پیام هم فرستاد؛ پیام او به ایران این بود که طرح شما برای نابودی اسرائیل شکست خواهد خورد. وی احتمالاً نمی‌داند یا می‌داند و خود را به تجاهل زده که کار اسرائیل از کار گذشته و رژیم جائر صهیونیستی، نفس نحسش به شماره افتاده است و دیر نباشد که او و هم‌کیشان حیوان صفتش در دریای خونی که به ناحق از هزاران فلسطینی بی‌گناه و بی‌پناه ساخته‌اند، غرق شده و به گورستان تاریخ واصل خواهند شد.
وی در بخش دیگری از مزخرفات خود، از ارتباط تنگاتنگ میان اسرائیل و اعراب مرتجع منطقه نیز پرده برداشت و آشکارا از همدستی آن‌ها رونمایی کرد و دیگر جای کمترین تردیدی در وادادگی عرب‌های وابسته منطقه به رژیم درنده و وحشیِ صهیونیستی باقی نگذاشت. اگر از لاف و گزاف‌های دیگر نتانیاهو در مورد اینکه اسرائیل، سردمدار فناوری‌های پیشرفته در جهان است بگذریم، باید به موضع او در برابر دولت فلسطین و روند مذاکرات صلح میان صهیونیست‌ها و فلسطینی‌ها نیز اشاره کرد.
وی نوک پیکان اتهام را این بار به سوی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی نشانه رفت و در اظهاراتی تند و اغلب بی‌ادبانه، او را مقصر به نتیجه نرسیدن مذاکرات صلح معرفی کرد.
نتانیاهو که گویا از اهتزاز پرچم فلسطین در سازمان ملل که نخستین مراحل شناسایی دولت فلسطین به عنوان عضو دائم سامان ملل است دل خوشی نداشت، فلسطینی‌ها را به این متهم کرد که با اسرائیل همکاری نمی‌کنند و به همین خاطر است که تاکنون صلحی رخ نداده است حال آنکه همه افکار سلیم و منصف جهانی معتقدند صلحی که اسرائیل داعیه‌دار آن است و به خاطرش هزاران زن و کودک و پیر و جوان فلسطینی را به خاک و خون می‌کشد، هرگز تحقق پیدا نخواهد کرد و فلسطینی‌های میهن پرست و مومن، هیچگاه زیر بار این صلح ننگین نخواهند رفت.
ماحصل همه حرف‌هایی که نتانیاهو به مخاطبانش تحول داد و گاه با تشویق‌های "برنامه‌ریزی شده و اجباری" آن‌ها نیز مواجه می‌شد، استیصال و درماندگی او بود. وی بارها با حالتی ملتمسانه و متضرعانه از جهان برای اسرائیل درخواست کمک کرد و با مظلوم‌نمایی، خود و به اصطلاح دولتش را در معرض تهدید و نابودی معرفی کرد.
همین استیصال و درماندگی، ویژگی بارز دیگر سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل بود که باید آن را در کنار ترس و هراس وی از مواضع قاطع و حکیمانه رهبر فرزانه انقلاب نسبت به صهیونیست‌ها، مهم‌ترین جلوه‌های اراجیف‌پراکنی بی‌بی محسوب کرد.
به هر تقدیر به نظر می‌آید نتانیاهو و صهیونیست‌ها دست و پای خود را گم کرده‌اند و به شدت به دنبال راه فراری از سیل تهدیدهای ریز و درشتی هستند که علیه رژیم آدمکش صهیونیستی مطرح می‌شود و گویا خواب خوش را از چشم بنیامین و دار و دسته‌اش ربوده است اما چه چاره که به زودی، سرنوشت محتوم صهیونیست‌ها چیزی جز نیستی و تباهی نخواهد بود "و سیعلم الذین ای منقلب ینقلبون"
انتهای پیام/
