ناصرالدین شاه در خاطرات خود می‌ نویسد:

روز شنبه (۸ ربیع الاول ۱۲۹۴ / ۱۸۷۷م) پنج ساعت به غروب مانده دو بالون از جلوخان مدرسه معلم خانه آسمان رفت، ما بعد از صحبت با وزراء در باغ رفتیم بالای شمس‌العماره، حرم هم پشت بام اندرونها بودند. کل تهران هم از زن و مرد روی بامها و کوچه‌ها و غیره بودند. بالون اولی قرمز رنگ بود، هوا رفت، اما کم وافتاد در باغ سپهسالار مرحوم، مردم هم رفتند، ما بودیم در بالای شمس‌العماره، سیاچی، امین‌السلطنه، عضد‌الملک، ادیب‌الملک، فرخ‌خان، باشی، وجیه و غیره بودند.

بعد بالون سفید بزرگ برش فرنگی باد شد، باز همه مردم دوباره جمع شدند در بامها و غیره، این دفعه بالون بسیار خوب هوا رفت، نیم ساعت درست روی آسمان شهر ایستاده بود، دو هزار ذرع هم بلکه بیشتر هوا رفت. خیلی خیلی تماشا داد دو نفر با هم با این بالون بالا رفتند، بالاخره در باغ نظامیه یا باغ سپهسالار حالیه افتاد، بالون هم پاره شد. خلاصه خیلی خیلی تماشا داد. هیچ وقت همچه تماشا مردم نکرده بودند.

می گويند مظفرالدين شاه در سفر به فرنگ يك بالن نيز خريده بود اما به دلايل مختلف فرصت استفاده از آن را نيافت تا زمانی كه محمد علی ميرزا وارث تاج و تخت او شد. جنگ مشروطه خواهان با محمد علی شاه بالا گرفت. يكي از سران نظامی به نام ارشد الدوله گويا شنيده بود فرانسه در جنگ ۱۸۷۰ با اين وسيله محاصره آلمانها را شكسته و قادر به شكست آلمان شد. لذا پيشنهاد كرد برای سركوب مشروطه خواهان از بالن استفاده كنند. خوشبختانه وقتی بالن را باز كردند تعدادی موش از آن بيرون جهيدند و معلوم شد كه پيش از آن موشها بالن را جويده اند. معلوم نبود اگر بالن سالم مانده بود ارشد الدوله چگونه می خواست با بالن مشروطه خواهان را سركوب كند.