به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ Outernet یا اینترنت رایگان به طرحی گفته می شود که قرار است با از میان برداشتن همه ‏محدودیت‌ها، کاری کند که هیچ فردی در کره زمین از این شبکه ارتباطی بی‌بهره نماند. ‏

این طرح به صورت آزمایشی توسط یکی از کمپانی های آمریکایی شروع شده است که قرار است ‏صدها ماهواره مینیاتوری با حرکت در فضا و مدار پایین زمین اینترنت را به صورت رایگان و ‏بدون واسطه به مردم سراسر کره خاکی برساند. ‏

‎ Syed Karim ‎بنیانگذار و مدیرعامل طرح بزرگ و طرح اینترنتی‎ Outernet ‎معتقد است این ‏طرح، سلاحی برای افزایش اطلاعات همه مردم جهان و مقابله با محدودیت هاست و تنها حقیقتی ‏که اوترنت را از اینترنت معمولی متمایز می‌کند، این است که از طریق ماهواره‌های ارزان قیمت پخش ‏می‌شود.‏

وی ادامه داد: هریک از ماهواره‌های قرار گرفته در مدار زمین‎(cubesats)‎، اطلاعات شبکه را از ‏زمین می‌گیرند و با استفاده از تکنیکی به نام‎ UDP ‎که درواقع اشتراک اطلاعات بین کاربران یک ‏شبکه است، محتواهای مختلف را به مردم می‌رسانند. درست مانند سیگنال‌هایی که مردم روی ‏تلویزیون خود دریافت می‌کنند و محتوا را از کانال‌های مختلف تلویزیون می‌بینند، اوترنت نیز ‏اطلاعات را پخش و به کاربر اجازه می‌دهد که در سایت‌های مختلف را جست و جو کند. ‏

به عبارت دیگر، اطلاعات و داده های شبکه از طریق ماهواره در فضا پخش و با کمک گیرنده های ‏مجهز در زمین دریافت می شود. این گیرنده‌ها با ایجاد لینک‌های وای فای یا به عبارت دیگر هات ‏اسپات‌های وای فای، اجازه می‌دهند تا اطلاعات در گوشی‌های هوشمند و رایانه کاربران کپی شده تا ‏هر وقت که اراده کنند، بتوانند از این دیتا بهره بگیرند. ‏

امکانی که اوترنت در اخیار کاربران قرار می دهد ارتباطی یک طرفه  و بدون آپلود است به زبان ‏ساده تر بدین معنی است که نمی توان ایمیل فرستاد یا چت کرد پس دردی از علاقه مندان به ‏فیسبوک و سایر شبکه های اجتماعی درمان نمی کند و تنها می توان از طریق موتورهای جستجو گر ‏به اطلاعات مورد نظر دسترسی پیدا کرد و یا به دانلود مطالب  دلخواه پرداخت.‏

علی رغم ایرادات ذکر شده می توان از گیرنده‌های اوترنت در کمپ‌های پناهندگان، مدارس نقاط ‏دورافتاده و مراکز سلامت و ... بهره برد و اینترنت رایگان را مورد استفاده قرار داد. ‏کشورهایی که از دسترسی به اینترنت و اطلاعات بازمانده‌اند مطمئنا در جنگ اطلاعات قرن بیست و ‏یکم بازنده خواهند بود و به همین دلیل این طرح و طرح‌های مشابه، در نقاطی که اصلا در آن نواحی اینترنت وجود ندارد، خیلی گران بوده و یا با محدودیت‌هایی مواجه است، کارآیی دارد.‏

بانک جهانی به منظور توزیع گسترده اینترنت در سودان جنوبی و کمک به تحت پوشش قرار دادن ‏مدارس در طرح اوترنت همکاری می کند.‏ پیش از این نیز دولت آمریکا با صرف میلیون‌ها دلار در توسعه اینترنت، از طرح‌ اینترنت چمدانی ‏پرده برداری کرده بود. اینترنت چمدانی که شامل یک لپ تاپ، یک آنتن کوچک بدون سیم، فلاش ‏دیسک و چندین حلقه سی‌دی است در هرنقطه از زمین به اینترنت متصل می شود.‏

گوگل نیز با اجرای طرح بالن گوگلی‎ (Project Loon)‎شانس خود را برای  ارسال سیگنال های ‏اینترنتی آزمود. بالن‌های گوگل همچنان بر فراز آسمان کشورها پرواز می‌کنند هرچند سقوط این ‏بالن‌ها را نیز تاکنون شاهد بوده‌ایم. فیسبوک نیز که هرگز نمی‌خواهد از رقبایش عقب بماند در سال ‏‏2014 از طرح خود برای رساندن اینترنت به مردم با کمک پهبادی ویژه خبر داد و دست به کار ‏شد. ‏

ماجرای اینترنت رایگان به همین جا ختم نمی شود چرا که طرح‎ SpaceX ‎آلن ماسک که البته ‏در گام نخست با شکست مواجه شد و همچنین طرح‌های کمپانی‌های دیگری که از تعدادی ماهواره ‏مدار پایین استفاده می‌کنند از دیگر طرح‌هایی هستند که به دنبال تأمین اینترنت ارزان و یا رایگان ‏جهانی هستند.‏

به هرحال همه کارشناسان، اوترنت را طرحی کامل‌تر از نمونه‌های قبلی می‌دانند که در صورت ‏موفقیت، می‌تواند انقلابی شگرف در عصر اینترنت ایجاد کند. بنیانگذار و مدیرعامل اوترنت می‌گوید: ‏این طرح‌ها با استفاده از شبکه‌های ارتباطی موجود کار می‌کنند و نمی‌توانند دسترسی رایگان به ‏اینترنت را فراهم کنند، درحالی که اوترنت این کار را آغاز خواهد کرد‎.‎

وی ادامه می‌دهد: به عنوان مثال طرح‎ Internet. org ‎فیسبوک، تنها بخشی از فضای وب را به ‏رایگان در اختیار کاربر قرار می‌دهد که می‌توان به ویکی پدیا و سایت‌های خبری اشاره کرد ولی ‏این کار هم تنها در مراکز و محل‌هایی که زیر پوشش دیتای تلفن همراه باشند امکانپذیر است.

وی ‏افزود: این کمپانی با هدف تقویت کیفیت زندگی و چشم‌انداز اقتصادی فقیرترین مردمان جهان ‏آغاز به کار کرده است.‏

‎ Syed Karim ‎ادامه می‌دهد: برای رشد و توسعه یک منطقه چه عناصری نیاز داریم؟ مسلما ‏انرژی در جایگاه نخست قرار دارد و پس از آن، توزیع اطلاعات برای آموزش یا ارتباط است که ‏میزان توسعه یافتگی یک منطقه را رقم می‌زند پس بر این امور تمرکز کردیم‎.‎

هرچند گفته می‌شود حداقل بخشی از این طرح تا ژوئن سال‌جاری میلادی کلید می‌خورد ولی حالا ‏شنیده‌ها حاکی از آن است که تا سال 2016 خبری از اینترنت رایگان اوترنت نیست‎.‎‏ در حال حاضر ‏فاز آزمایشی این طرح کلید خورده است و به عنوان مثال گفته می‌شود یک هات اسپات در ‏دهکده‌ای کوچک واقع در آفریقای مرکزی، می‌تواند ده‌ها جلد کتاب و سایر اطلاعات را حداقل در ‏اختیار 300 نفر قرار بدهد.

همچنین بخشی از دهکده‌ای در غرب کنیا، جمهوری دومینیکن و ‏دیترویت امریکا نیز بخشی دیگر از مناطقی هستند که اوترنت در آن مورد آزمایش قرار گرفته و ‏موفق شده است اینترنت رایگان باکیفیت را در اختیار مردم قرار دهد‎.‎

انتهای پیام/