به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، گرچه یک روز پس از آغاز جنگ جهانی دوم، ايران طي اعلاميه‌اي بي طرفي خود را در اين نبرد اعلام كرد و به اتباع خارجي نیز اخطار داد از هرگونه بروز احساسات منافي با بي طرفي ايران بپرهيزند اما این امر نتوانست مانع از سرایت آتش جنگ به خاک ایران شود.

 

در 3 شهریور 1320، نيروهاي متفقين شامل انگلیس و شوروی بدون توجه به بی طرفی ایران از جنوب و غرب و از زمین و هوا به ایران حمله کردند و با اشغال شهرهای سر راه به سمت تهران آمدند. اگرچه در آن زمان بهانه‌ متفقين براي حمله وجود عده‌اي جاسوس آلماني در ايران عنوان شد اما حوادث بعدی نشان داد اشغال ایران بخشی از نقشه جنگی متفقین علیه هیتلر بوده است.

چرچیل بعدها در این باره در خاطرات خود نوشته است:‌ لزوم ارسال انواع و اقسام ساز و برگ و مهمات براي شوروي از يك طرف و اشكالات روزافزون راه اقيانوس منجمد شمالي و نقشه‌هاي استراتژيكي متفقين در آينده از طرف ديگر بيش از پيش ما را بر آن مي‌‌داشت كه براي استفاده كامل از ايران به منظور ارتباط با شوروي اقدام فوري معمول داريم چاههاي نفت ايران به منزله‌ عامل مهمي در جنگ به شمار مي‌رفت عده‌ كثيري از آلمانيها در تهران استقرار يافته و جبهه‌ آلمان در ايران روز به روز بهتر مي‌شد به هم خود در نقشه‌‌ي شورش در عراق و اشغال سوريه از طرف انگليس و فرانسه كه در فاصله‌ي كمي صورت گرفت،‌ نقشه‌هاي هيتلر را در خاورميانه مواجه با اشكالات بسيار نمود. بنابراين ما از موقعيت استفاده كرده و بر آن شديم كه به روسها دست اتحاد بدهيم و به اتفاق مبادرت به لشكر كشي به ايران کنیم.

تصویر رضاشاه پس از اشغال ایران و در تبعید

توقف کامیونی از قوای متفقین در حوالی تهران

عبور قطار حامل تجهیزات شووری از خاک ایران. سال 1943

یکی از فرودگاه های متفقین در مکان نامعلومی در ایران. سال 1943

انتهای پیام/