به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ، عليرضا حقيقي از دل ماجراها مي‌‌آيد. از سفر به اسپانيا و انگليس. از اينكه تا لحظه 90 نقل و انتقالات اروپا، تا مرز پيوستن به لاليگا رفت. او همه كار كرد تا به عنوان يك ايراني به فوتبال اسپانيا و انگليس برود. بعد از مدتي سكوت و پس از اين‌همه خبر، سرانجام عليرضا حقيقي ديروز در گفت‌وگوي اختصاصي با خبرورزشي سكوتش را شكست. او از اين گفت كه در مذاكراتش با روبين كازان چه گذشت. گفت همه چيز براي حضورش در اسپانيا قطعي بود اما ناگهان روس‌ها مانع بزرگي جلوي پايش قرار دادند... 

من بعد از بازي با تركمنستان بلافاصله اردوي تيم‌ملي را ترك كردم و به كازان رفتم و به اردوي روبين ملحق شدم. از آنجا هم به اتريش رفتيم. اردوي خوبي در اتريش داشتم و در تمرينات خيلي سرحال بودم. بعضي از روزها حتي سه، چهار جلسه تمرين مي‌كردم تا از نظر بدني آماده شوم. بعد از اين اردو بود كه با روبين كازان جلسه داشتم و گفتم چون دروازه‌بان اول ايران هستم، مي‌خواهم در جايي باشم كه بازي كنم. گفتم اين خواسته قلبي من است. حتي گفتم اگر مي‌توانم در روبين دروازه‌بان اول باشم كه مشكلي نيست، اگر نه بروم. آنها هم بعد از چند روز به من گفتند اشكالي ندارد مي‌تواني باشگاه جديدت را به ما معرفي كني.

ما روز اول اصلاً بحث پولي نداشتيم. آنها درخواست مالي نداشتند و مشكلي از اين بابت ديده نمي‌شد. تقريباً 10 روز به پايان نقل و انتقالات اروپا مانده بود كه دو باشگاه انگليسي خواستار جذب من شدند. مدير برنامه‌هايم به روسيه آمد و با باشگاه روبين كازان صحبت كرد. روس‌ها اصلاً تصور نمي‌كردند باشگاهي از ليگ ‌برتر من را بخواهد به همين دليل تا خبر پيشنهاد را شنيدند، جا خوردند. همان جا گفتند كه بايد فكر كنيم و به تو خبر بدهيم. بعد از چند روز با من جلسه گذاشتند و گفتند نظر ما و رئيس باشگاه اين است كه شما 3 ميليون و 500 هزار يورو (حدود 13.5 ميليارد تومان) بدهيد و بازيكن آزاد شويد! همان جا گفتم من فقط يك سال ديگر با شما قرارداد دارم و اين مبلغ طبيعي نيست. گفتند به ‌هر ‌حال اين نظر ماست. مدير برنامه‌هاي من اين موضوع را با انگليسي‌ها در ميان گذاشت. آنها حاضر بودند مبلغي را براي رضايتنامه بدهند ولي پرداخت سه و نيم ميليون يورو براي يك دروازه‌بان ايراني برايشان نرمال نبود. اين شد كه قبول نكردند و در واقع كار ما با انگليسي‌ها خراب شد.

يك پيشنهاد از لاليگا به من رسيد. من همين چند روز قبل به اسپانيا رفتم و با آنها صحبت كردم. پس از مذاكراتي كه با اين باشگاه داشتم، دوباره آنها را به روبين معرفي كردم. توقعم اين بود به خاطر شرايط فوتبال اسپانيا و مشكلات مالي كه باشگاه‌ها دارند، روبين تخفيف بدهد. در لحظات آخر نقل و انتقالات اروپا بود كه ناگهان روبيني‌ها به من گفتند يا 5/3 ميليون يورو را بده و يا اينكه با ما سه ساله ببند و به صورت قرضي به لاليگا برو. اصلاً اين موضوع به مذاق اسپانيايي‌ها و همين‌طور انگليسي‌ها خوش نيامد. اينكه بازيكن را بخرند و فقط يك سال در اختيار داشته باشند. يك‌سال برايش هزينه كنند و بعد ديگر بازيكن خودشان نباشد. متأسفانه لج‌بازي باعث شد من نتوانم از روبين جدا شوم و حالا بايد در اين باشگاه بمانم. مطمئناً اين اتفاقات باعث نمي‌شود كه كوتاه بيايم. اينقدر مي‌جنگم كه يك روز بالاخره به اين هدفم برسم و بتوانم در ليگ‌هاي بزرگ اروپا بازي كنم. مطمئنم آن روز زياد دور نيست.

يك روز با خودم عهد كردم بايد اينقدر بجنگم كه در جام‌جهاني‌ فيكس باشم. الان هم با خودم عهد كرده‌ام بايد در ليگ‌هاي بزرگ بازي كنم. همين كه تا مرز رفتن به باشگاه‌هاي اسپانيا و انگليس رفتم، نشان مي‌داد به هدفم نزديك شده‌ام و توانايي‌‌اش را دارم. فقط يك قدم مانده بود كه به يكي از ليگ‌ها بروم و برگشتم. اين دفعه قدم بردارم، ديگر برنمي‌گردم و شك نكنيد به يك ليگ خوب اروپايي مي‌روم.

قطعاً اين خواسته قلبي‌ام بود كه به يك ليگ خوب بروم و بازي كنم. الان ناراحتم ولي حداقل مي‌دانم تلاشم را كردم. مي‌خواستم اين اتفاق بيفتد اما كاري نمي‌شود كرد. غير از اين ديگر نمي‌توانستم كاري كنم. من با روبين قرارداد دارم و عملاً بازيكن‌شان هستم. اگر مي‌گفتند به خانه برو بايد مي‌رفتم، مي‌گفتند روي نيمكت بنشين، بايد مي‌نشستم، به ‌هر‌ حال هر كاري كه مي‌گفتند بايد انجام مي‌دادم. كاري هم از دستم برنمي‌‌آمد. تلاشم را كردم ولي متأسفانه نمي‌دانم لج‌بازي يا هر چيزي كه اسم آن را بگذاريد، باعث شد اتفاق بدي بيفتد و نتوانم به ليگ‌هايي كه دوست داشتم بروم. من و مدير برنامه‌هايم گروهي كاري را كرديم. نمي‌دانم، شايد يك خيري در اين اتفاق بود. ممكن است در نيم‌فصل امسال اتفاقي كه فكر مي‌كنم بيفتد. من در نيم‌فصل امسال مي‌توانم مذاكراتم را با هر باشگاهي كه دوست داشتم شروع كنم چون قراردادم به پايان مي‌رسد. قطعاً از نظر تمريني شرايط ايده‌آلي در كازان خواهم داشت و بايد ببينم در آينده چه پيش مي‌‌آيد.

به ‌هر ‌حال باشگاه‌هاي اروپايي به سختي خواهان جذب يك دروازه‌بان آسيايي مي‌شوند، آن‌هم در ايران. من در اين چند سال ديدم كه براي انتقال بازيكنان ايراني به تيم‌هاي خوب چه مشكلاتي وجود دارد. متأسفانه در حالي كه فكر مي‌كردم امسال اين مشكل حل شده، روبين اجازه نداد جدا شوم. اشكالي ندارد.

همين كه اروپايي‌ها خواهان من شدند برايم افتخار است. در حالي كه آنها به من اين‌طور احترام گذاشتند، در ايران خودمان بعضي‌ها مي‌گفتند اينكه تيمش پارسال افتاد. متأسفانه بعضي‌ها فقط بدي‌ها را مي‌بينند و در روزهاي حضورم در پنافيل فقط مي‌گفتند فلان قدر گل خورده اما نمي‌گفتند با آن خط دفاعي خراب پنافيل، عملكرد من خوب بود. در هر بازي مجبور بودم چند برابر توانم بازي كنم. در اروپا اما اين‌طور فكر نمي‌كردند.

واقعاً چيزي جز احترام نديدم. در مذاكراتي كه داشتم مي‌گفتند مشكلي نيست كه تيم افتاده و ما فقط به نمايش تو نگاه مي‌كرديم. ديده بودند كه نشريات پرتغالي به من چه نمراتي داده‌اند. حتي فيلم تمام بازي‌هايم در اختيار آنها بود. با مربي دروازه‌بان‌هاي يكي از اين باشگاه‌ها حرف زدم. گفت براي ما افتخار است بازيكني داشته باشيم كه در جام‌جهاني‌ بازي كرده است. مي‌گفت من فيلم بازي‌هايت در پنافيل را ديدم و كارت را دوست داشتم اما در ايران بعضي‌ها فقط بدي را مي‌بينند. فقط مي‌گويند پنافيل سقوط كرده و حقيقي گل خورده. فرق فوتبال ما با اروپا همين است. نه تنها در فوتبال بلكه در خيلي چيزها اينطوري رفتار مي‌كنيم. دوست نداريم يك نفر را بالا ببريم، بلكه مي‌خواهيم او را پايين بكشيم اما در اروپا 180 درجه فرق مي‌كند. اگر دروازه‌باني گل بدي خورده باشد مي‌گويند بخشي از فوتبال است. دروازه‌باني پست خطرناكي است و ممكن است براي هر بازيكني پيش بيايد كه اشتباه كند. خوشحالم كه اروپايي‌ها اين برخورد را با من داشتند. واقعاً ناراحتم كه نتوانستم به باشگاه‌هایي كه دوست داشتم بروم ولي چه كار مي‌شود كرد؟ چاره‌اي جز اين نبود.

من اگر مي‌خواستم به باشگاهي مثل پنافيل بروم، الان از كازان جدا شده بودم و تازه 5 تا بازي هم كرده بودم. شك نكنيد مثل سابق روبين هم مخالفتي نمي‌كرد و جدا مي‌شدم ولي مسئله اين است كه تا نام باشگاه بزرگ به ميان آمد، نظر روس‌ها عوض شد. در هر صورت من هدفم اين است كه بتوانم به يك ليگ خوب ملحق شوم تا بتوانم براي كشورم افتخار‌آفريني كنم. براي من اول از هر چيز سربلندي ايران مهم است. قطعاً حضور هر بازيكني از ايران در اروپا، براي كشورمان خوب است.

من نمي‌توانم ناراحتي‌ام را پنهان كنم. اگر اين اتفاق مي‌افتاد براي من و فوتبال ايران افتخار بود اما هواداران مطمئن باشند من از همين امروز تمام تلاشم را مي‌كنم. كار حقيقي تازه سخت‌تر شده و حالا تلاشش دو برابر مي‌شود. حالا هدفم اين است كه خودم را به مربي روبين كازان تحميل كنم.

من نمي‌توانم به صورت قطعي درباره چيزي صحبت كنم. با توجه به شرايطي كه وجود دارد و من دو سال از روسيه دور بودم، چيزي قابل پيش‌بيني نيست. از طرفي روس‌ها به خاطر جام‌جهاني‌ دارند هر سال سهميه بازيكنان خارجي را كمتر مي‌كنند تا بازيكنان خودشان پيشرفت كنند. قبلاً 6 بازيكن خارجي در تيم‌ها حضور داشتند اما امسال شد 5 بازيكن. سال بعد هم 4 بازيكن مي‌شود و براي فصل بعد از آن سه خارجي. اين يعني روس‌ها ترجيح مي‌دهد روي بازيكنان خودشان سرمايه‌گذاري كنند. مهمتر اينكه روس‌ها حضور دروازه‌بان خارجي را خيلي محدود كردند. الان فقط يك دروازه‌بان برزيلي وجود دارد كه كاپيتان لكوموتيو است. اين شرايط واقعاً كار را سخت‌تر مي‌كند ولي من همه تلاشم را مي‌كنم تا بتوانم در تركيب روبين قرار بگيرم.

اول از همه افتخار‌آفريني براي ايران و مردم كشورم. دوم اينكه بتوانم به يك باشگاه بزرگ و خوب اروپايي بروم. اگر من امسال به ليگ ‌برتر يا لاليگا مي‌رفتم افتخارش بيشتر براي ايران بود تا خودم. شما يك‌شبه در فوتبال نمي‌توانيد پيشرفت كنيد، مخصوصاً اگر دروازه‌بان باشيد. من در اين مدت خيلي زحمت ‌كشيدم تا بتوانم پيشرفت كنم. الان هم دست از تلاشم برنمي‌دارم و به مردم و هوادارانم قول مي‌دهم از هيچ تلاشي دريغ نكنم. اميدوارم يك روز به بالاترين جايگاه برسم تا باعث افتخارآفريني براي كشورم شوم.

بله، اين حرف كارلوس كروش كاملاً درست است. ما چيزي كمتر از آنها نداشتيم. اگر داور پنالتي مي‌گرفت چه بسا برنده آن مسابقه مي‌شديم. من با كارلوس كروش موافق هستم.

منبع: خبرانلاین

انتهای پیام/