ایران زمین/4
گنبدی از جنس نمک در جوار خلیج فارس + تصاویر
گنبد نمکی یکی از جاذبه‌های استان بوشهر است که می‌تواند به محلی برای جذب گردشگران تبدیل شود.
به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در سال‌های اخیر شاهد گسترش فرهنگ گردشگری در کشور بوده‌ایم و در این میان علاقه‌مندی به سفرهای خارج از کشور نیز بیش از پیش افزایش یافته است. این موضوع اگر‌چه از دیدگاه جهان‌گردی و کسب تجربه و اطلاعات امری پسندیده است اما این در حالی است که هنوز بسیاری از مردم کشورمان شناخت کافی نسبت به مکان‌های دیدنی و جاذبه‌های گردشگری تعداد زیادی از شهرهای ایران ندارند.
در حالی که اگر هزینه‌های سفرهای خارجی در داخل ایران که تاریخ و تمدنی کهن و طبیعی کم‌نظیر دارد، صرف شود اثرات مثبت چشمگیری در زمینه‌های مختلف از جمله هتلداری، صنایع دستی، حمل و نقل و غیره خواهد داشت که در مجموع موجب رونق اقتصادی کشور و اشتغال‌زایی می‌شود.
در ایران‌زمین، قصد داریم تا هر هفته با معرفی یکی از جاذبه‌های سرزمین‌مان اطلاعاتی در‌جهت آشنایی بیشتر با مناطق گردشگری ارائه کنیم. این‌بار به سراغ منطقه‌ای گردشگری در استان بوشهر می‌رویم.
استان بوشهر در حاشیه آب‌های نیلگون خلیج فارس هفدهمین استان کشور از نظر مساحت است.
این استان «پایتخت انرژی ایران» نام گرفته چرا که علاوه بر ذخایر نفت و گاز (پارس جنوبی، شمالی) نیروگاه هسته‌ای کشورمان نیز در در آن واقع شده است. اما منابع انرژی تنها دلیل اهمیت این استان نیستند.
اماکن تاریخی و طبیعی استان بوشهر نیز از اهمیت به سزایی برخوردارند اما به دلیل محرومیت این استان و عدم توجه کافی به صنعت گردشگری در آن اغلب مردم کشورمان شناختی از آنها ندارند.
گنبد نمکی جاشک (یا دشتی) یکی از جاذبه‌های استان بوشهر است که به دلیل دارا بودن چشم‌اندازهای زیبای طبیعی می‌تواند به محلی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی مبدل شود.
این گنبد در فاصله 144 کیلومتری جنوب شرق بندر بوشهر، 55 کیلومتری شهر خور موج و 15 کیلومتری شهر کاکی و در حد فاصل شهرستان‌های دیر و دشتی قرار دارد.
وسعت این گنبد 3666 هکتار است که در منطقه کوهستانی بوده و به علت شرایط خاص اقلیمی هیچ چشمه آب شیرین، آبشخور و چاهی وجود ندارد و تنها غارها و چشمه‌های نمکی به چشم می‌خورد.
موقعیت خاص گنبد نمکی جاشک باعث شده به دليل شوری آب رودخانه در این ناحیه آب قابل شرب و یا استفاده کشاورزی نباشد.
در بخشی هایی از این گنبد که دارای نمک است پوشش گیاهی وجود ندارد اما در دامنه‌های آن گیاهان مقاوم به شوری مشاهده می‌شود.
وجود آبشارها، غارهای طبیعی نمکی زیبای این کوه آن را متمایز و قابل توجه کرده است.
گنبد نمکی علاوه بر جذابیت‌های گردشگری محلی مناسب برای مطالعات زمین‌شناسی است.
از دیگر پدیده‌های گنبد نمکی یخچال‌های نمکی است که در قسمت شمال غربی آن دیده می‌شود این یخچال‌ها به علت حرکت توده‌های نمک در جهت شیب زمین تشکیل شده‌اند و به خاطر تشابه به یخچال‌های یخی به این نام مشهور شده‌اند.
در زمان کم آبی و به دلیل تبخیر آب بلورهای شگفت‌انگیز نمکی ضخیمی در جهت جریان آب ایجاد شده‌اند که آبشارهای نمکی بسیار زیبایی را خلق کرده‌اند که بیشتر در اواسط بهار تا تابستان دیده می‌شود.
غارهای نمکی نیز که بر اثر انحلال رسوبات نمکی در جای جای گنبد دیده می‌شوند از دیگر شگفتی‌های گنبد نمکی هستند.
نمک‌های صنعتی این گنبد رنگ‌های متنوعی از جمله قرمز، قهوه‌ای، سفید، زرد، سیاه و نارنجی را شامل می‌شوند.
از نظر حیات وحش این منطقه در گذشته زیستگاه حیوانات همچون بز، قوچ، میش و آهو بوده ولی در حال حاضر تنها بز، روباه، شغال و کفتار و پرندگاني همچون کبک، تیهو، پرستو، و بادخورک در آن یافت می‌شوند البته تنوع خزندگان در این کوه بالا است.
البته به دلیل عدم آگاهی کافی از موقعیت این منطقه برخی از بازدیدکنندگان در مواردی قسمت‌هایی از بلورهای نمکی را کنده و با خود می‌برند.
گنبد نمکی هشتادو هشتمین اثر طبیعی است که توسط سازمان فرهنگی در 20 بهمن 1389 در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
گزارش از زهرا علی‌اکبرلو
انتهای پیام/
