آشنا:
پیدایش بحران آب محصول ناتوانی سیستمی است
سرپرست مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری گفت: بررسی هشدارها از دهه 40 تاکنون درباره بحران آب ، همه نشان می‌دهد که پیدایش بحران و نپرداختن به راهکارهای مدیریت آن، نه معلول ضعف دانایی، بلکه محصول ناتوانی سیستمی است.
به گزارش حوزه دولت گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران، "حسام الدین آشنا" روز دوشنبه در اولین کنفرانس علوم و مهندسی آب درسالن همایش‌های وزارت نیرو با بیان اینکه هشدار درباره بحران آب امری نوپدید نیست افزود: از هشدارهای دهه‌های 40 و 50 شمسی درخصوص ظرفیت بروز بحران تاکنون، همه شواهد نشان می‌دهد پیدایش بحران و نپرداختن به راهکارهای مدیریت آن، نه معلول ضعف دانایی، بلکه محصول ناتوانی سیستمی است.
وی با اشاره به روند مدیریت و مصرف آب درسه دهه گذشته بیان کرد: دراین سال‌ها بسیاری ازفعالان عرصه کشاورزی به مدد بهره برداری بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی و سطحی، منافع حاصل از ناپایدارترین وگاه غیراقتصادی‌ترین نوع کشت را کسب کرده اند، شاهد اینکه میزان آب مصرفی در واحد هکتار از دهه 1340 تا امروز تغییری محسوسی نداشته است.
وی ادامه داد: شهرنشینان اگرچه سهم کوچکی از کل منابع آب را مصرف می‌کنند، اما در مصرف همان میزان نیز دست و دلبازانه و خارج از استانداردهای بین‌المللی عمل کرده‌اند، صنعتگران نیز اگرچه سهم کمی از کل منابع آب را مصرف می‌کنند، اما هزینه‌های لازم برای تکنولوژی های تصفیه و مصرف چندباره آب را متحمل نشده‌اند و در وارد کردن آلودگی به منابع آبی نیز کاملا گشاده دست بوده اند.
آشنا یادآور شد: شرکت‌های مشاور و پیمانکاران از خوان گسترده پروژه‌های توسعه سازه‌ای اعم از سدها، کانال‌های انتقال آب، و سازه‌های انتقال بین حوضه‌ای آب، بهره‌ها برده‌اند و حتی مشاوران ارزیابی محیط زیستی و اجتماعی-فرهنگی نیز از این خوان متنعم شده اند، دولتمردان و نمایندگان نیز از افتتاح انواع و اقسام پروژه‌های سازه ای بزرگ و کوچک بهره برده‌اند و تصویری از کارآمدی، خدمت و توسعه را به مردم عرضه داشته اند.
وی یادآور شد : این همه در شرایطی رخ داده که بحران در منابع آب کشور در کتب و مقالات، و حتی گزارش های دولتی و انتشارات سازمان های بین‌المللی تشریح شده بود.
سرپرست مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری گفت: وقتی خرده سیستم‌ها از وضع موجود منتفع می‌شوند و در درازمدت کل سیستم به سمت فاجعه پیش می‌رود، ما با تله سیستمی مواجه هستیم، چنین ساختاری از منافع خرده سیستم‌ها، فاصله میان رخداد و پاسخ مناسب سیاست گذاری را زیاد کرده و تاخیر در پاسخ‌دهی، شدت بحران را تشدید می‌کند.
وی گفت: لذا مداخله ای بیرونی برای بر هم زدن نظام روابطی که تداوم بخش حرکت به سمت بحران هستند ضرورت دارد و این مداخله بیرونی می‌تواند بر اثر شدت بحران حادث شود، اما بهتر آن است که عزمی سیاسی عامل این مداخله باشد.
وی افزود مساله مدیریت منابع آب برای عبور از بحرانی که در آن قرار داریم و بنا بر روند تغییراتی اقلیمی تشدید می‌شود، آزمون میزان توانایی ما در مواردی همچون طراحی و اعمال تغییرات ساختاری کارآمد در نظام سیاست گذاری و اجرا، لحاظ کردن عقلانیت درازمدت و گذر از کوتاه مدت نگری، و حکمرانی موقت، توانایی گفت‌وگو با جامعه و همه ذینفعان برای شکل دادن به اجماع ملی برای تعدیل و حل بحران و میزان باور و توانایی سیستم به مشارکت دادن واقعی مردم در تصمیم گیری و اجرا، و کاستن از اختیارات و منابع متورم دولت خواهد بود.
انتهای پیام/
