آیت الله سید عبدالجواد علم الهدی توليت حوزه علميه امام القائم(ع)
در گفتگو با خبرنگار قرآن و عترت باشگاه خبرنگاران گفت: من 12 سال افتخار شاگردی حضرت امام خمینی(ره) را داشته که در طول این مدت در منزل و در مرکز تدریس ایشان و در مجالس مختلف همراه و همگام استاد عزیز بوده و بهترین زندگی اسلامی را از لحاظ ساده زیستی و سبک زندگی علوی را در حضرت امام (ره) می‌توانستيم ببينيم.
وی با بیان اينكه وصیت نامه‌های ایشان که بالغ بر 4 جلسه درسي بوده نشان از ساده زیستی و عدم تعلق خاطر حضرت استاد به دنیا و مسائل مالی بوده افزود: به طوری که وسایل زندگی‌اشان بعد از ارتحال ملکوتی این بزرگوار بسیار محدود بود و حضرت امام به پسرش سید احمد وصیت کرده بود که وسایل خانه به حاجیه خانم برسد و کتاب‌ها را در صورت نخواستن به کتابخانه حوزه علمیه فیضیه هدیه دهد که همگی نشان از بی تجملی رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران بود.
تولیت مدرسه علمیه امام القائم(ع) اظهار داشت: کسانی که می‌خواستند با ایشان معاشرت کنند به خاطر داشتن اخلاق ومنش حضرت استاد، اول خود را به ساده زیستی عادت داده و سپس به رفت و آمد با حضرت امام می‌پرداختند.
آیت الله علم الهدی با اشاره به درس ساده زیستی حضرت امام گفت: ایشان در روز چهارشنبه‌ها بعد از درس صبح و عصر ما طلاب را موعظه کرده و در جلسات اخلاق همه را به ساده زیستن و زندگی بی ريا تاکید كرده و همه را به یاد خدا و قیامت و همچنین مرگ مرتبا تذکر می‌فرمودند.
وی ابراز داشت: حضرت امام(ره) در تمام دوران جنگ و در سختی و مشکلات که در آذوقه‌های بچه‌های رزمنده بود ،زندگی ایشان بسیار ساده‌تر از بچه‌های جبهه‌ای بود و هیچ کس از مسئولین کشورهای خارجی در زمان ملاقات ایشان باورشان نمی‌شد که حضرت استادم رهبری یک کشور و شخصی بودند که شاه ظالم را از ایران بیرون کرده است.
تولیت حوزه علمیه امام القائم(ع) با اشاره به تاكيد حضرت امام خمینی(ره) به مسئولان کشوری درباره استقامت در برابر دشمنان اضافه كرد: وي مسئلان را به ساده زیستی و رعایت حقوق دیگران نيز سفارش کرده و ایشان کشور را به مثابه یک خانه دانسته كه همه افراد باید به یک میزان از منابع و ثروت غنی آن استفاده کنند.
فرزندان مسئولین باید زندگی‌هایشان هم طراز فقرا باشد
آیت الله علم الهدی در پايان افزود: حضرت امام فرزندان خود را به ساده زیستی و زندگی بی تجمل توصیه کرده و همیشه می‌فرموده که فرزندان مسئولین باید زندگی‌هایشان هم طراز فقرا بوده تا درد آن‌ها را کشیده و برای بهبود وضع معیشت‌شان تلاش کافی را به کار ببندند.
انتهای پیام/
