از اواسط فروردین در تماشاخانه "ماه" حوزه هنری نمایشی با نام "دونه کفترام نذریه" به روی صحنه رفته که با توجه به عنوانش روایتگر اتفاقی معنوی است اما شیوهی اجرایی این نمایش را باید ویژگی منحصر به فرد آن دانست به گونهای که در قلب تئاتر آیینی تکنیکهای مدرن استفاده شده است و نمیتوان گفت که این نمایش یک تئاتر ایرانی است و یا تئاتری مدرن.
کاوه مهدوی کارگردان این نمایش در خصوص شیوهی اجرای اثرش، ریشهی این سبک را در پایاننامه تحصیلیاش دانسته و میگوید: موضوع پایاننامهی من نمایشهای ایرانی بود و در واقع حرف اصلیاش آن است که چطور میشود نمایشهای آیینی و سنتی را به طور پست مدرن اجرا کرد. در این نمایش هم نقالی و تعزیه را میبینیم اما در عین حال دیالوگهای بازیگر همانند تعزیهخوان و نقالی نیست.
مهدوی در ادامه ایدههای اثرش را مربوط به فرمهای سنتی ایران و روساخت آن را متأثر از نمایشهای مدرن غربی عنوان کرد و گفت: من در این کار و چند کار قبلیم از نمایشهای ایرانی ایده میگیرم اما آن را به صورت مدرن اجرا میکنم. به عنوان مثال طراحی صحنهی نمایش "دونه کفترام نذریه" سکویی همانند سکوی تعزیه دارد ؛ اما سکو حرکت میکند و یا در نمایش، پردهای همچون پردهی نقالی نصب کردیم اما این پرده هیچگونه شباهتی از نظر رنگ با پردهی نقالی ندارد. در واقع ما از این نمادهای ایرانی در طراحی صحنه استفاده کردیم اما فرم و محتوا به صورت مدرن اجرا میشود.
مهدوی در پاسخ به اینکه چرا حوزه هنری را برای اجرا انتخاب کرده است بیان کرد: همه فکر میکنند اجرا در سالنهای حوزه هنری دلیل ویژهای دارد و انتظار دارند که در این سالنها نمایش با شیوهی روضهخوانی اجرا شود و به نظر من حوزه هنری، تبلیغات اسلامی را به شیوهی خاصی انجام میدهند.
وی افزود: متأسفانه در حال حاضر سالنهایی با امکانات نامناسب، نمایشهایی بیمحتوا را روی صحنه میبرند و هر کسی پارکینگی را به سالن تبدیل کرده است.
مهدوی اظهار داشت: متأسفانه از طریق تئاتر خصوصی به دام تئاتر آزاد افتادیم و با این اوصاف در حال نابودی تئاتر حرفهای هستیم چرا که بر پابه فروش در هر سالنی نمایشهایی با ژانر کمدی به روی صحنه میبرند.
انتهای پیام/