در این شهر شلوغ و پرآشوب که گاهی چشمها دنبال منظرهای جز دود و ماشین و ترافیک میگردند؛ به تازگی پنجرهای برای نگاهها باز شده تا اینکه حتی لحظهای ما را از این همهمه جدا کند.
مدتی است در پایتخت طی برنامهای آثار هنرمندان بزرگی روی تابلوها، بیلبوردها و دیوارهای سطح شهر نصب شده است، مکانهایی که همیشه جلوی چشمهایمان بودهاند و انگار عادت کردهایم به بودنشان برای تبلیغات بامعنی و گاه بی محتوای شرکتهای مختلف! و کاش این اتفاق زودتر از اینها میافتاد تا با وجودش بخش کوچکی از شکایات و مهجور ماندگی هنر و هنرمند را برطرف کند، اما به قول معروف ماهی را هر وقت از آب بگیری زنده است!
حال باید دید این کار با چه مضمون و هدفی صورت گرفته و چه قدر میتواند روی شهروندان تأثیرگذار باشد؟! زیرا این اتفاق میتواند فرصت خوبی برای اندیشمندان و جریان سازان اجتماعی باشد تا با بررسی بازخوردهای آن فرصت را از دست نداده و محتوی و مضمون مورد نیاز جامعه را در قالب این آثار و تصمیمها منتقل کنند.
به عنوان مثال میتوان کارهایی با موضوعات مختلف فرهنگی، اجتماعی و ... مثل محبت، گذشت، نظم و قانونمداری و از این دست سوژهها را در این آثار به شکل نقاشی، تصویرسازی و ... انجام دهند که استفاده از این پتانسیل به نگاه زیرکانه و خلاقانهی همان اندیشمندان و مسئولان بستگی دارد.
این طرح قطعاً میتواند پنجرهای باشد برای پرورش هنر و گسترش دید هنری همهی افراد جامعه. چرا که متولیان این جریان نیز این اتفاق را در راستای افزایش سواد بصری شهروندان میدانند.
نمایشگاه بزرگ شهری میتواند جبرانی باشد برای کمبود رفت و آمدها به نگارخانهها و در واقع این گالری ها و هنرمندان هستند که به جامعه و بین مردم آمدهاند تا برای مدتی هوای تازهای در شهر بدمند.
همچنین استفاده از این آثار به نوعی نشانگر سپاسگذاری و قدردانی مسئولان از خالق آنها است و همین طور اثبات این که هنوز هستند کسانی که به فکر نشاط روح انسانها و شادی فضای شهرماناند.
اجرای این طرح نوید یک خلاقیت و تفکر نسبتاً نوآورانهای است که نشان میدهد ما میتوانیم این نوع دیدگاه و اتفاقات را در سایر حوزههای هنری، فرهنگی، اجتماعی و ... نیز اعمال کنیم.
این طرح که بر روی بیش از 1000 بیلبورد تبلیغاتی با نمایش 700 اثر فرهنگی و هنری که ترکیبی از کارهای تاریخی – ایرانی مثل : مینیاتور، نقاشی، خوشنویسی اسلامی و آثاری از کشورهای دیگر جهان است از 15 تا 26 اردیبهشت ماه در سراسر شهر تهران انجام میشود.
امید بر این است که این قبیل کارها و اتفاقات هر سال بیشتر از قبل رشد و افزایش یابند تا شاید مقداری از خلاء هنری که در زندگی خیلی از افراد جامعه به دلیل کمبود وقت و هزینه و... است، پر شود.
انتهای پیام/