گزارش/
مسیر پر پیچ و خم خصوصی‌سازی در اقتصاد ایران/ توپ چهل تیکه خصوصی‌سازی باز هم گل نشد
خصوصی سازی به عنوان یکی از برنامه‌های پیش روی اقتصاد ایران، با مسیری پر پیچ و خم روبه رو است، مسیری که با تمام سختی‌ها باز هم از سوی صاحب نظران اقتصادی تشویق به پیمودن می‌شود.
به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران، طی سالیان اخیر آنچه که همواره مورد انتقاد اقتصاددانان کشور واقع شده مسئله "بزرگ بودن دولت" است، بزرگی که چابکی حرکت و تصمیم گیری را از دولت گرفته و همین امر بهره‌وری و کارایی را در اقتصاد ایران به میزان قابل توجهی کاهش داده است.
صاحب نظران اقتصادی برای خصوصی سازی مزایایی همچون افزایش بهره‌وری و ارزش افزوده، بهبود در کیفیت و کمیت خدمات، کاهش خرابی‌ها،کوچک شدن بخش دولتی و شهرداری‌ها، جدا شدن مسائل اقتصادی و سیاسی از یکدیگر، ابزار مدیریت خودگردان، حل مشکل نگهداری و بهره برداری و کاهش سیکل معیوب و کارفرمای ضعیف توسط خصوصی سازی را تعیین کرده اند.
از طرفی آسیب شناسی اقتصاد ایران از نگاه وزیر امور اقتصاد و دارایی این گونه بوده است که "دولتی بودن اقتصاد و بزرگ بودن دولت و حجم کوچک بخش خصوصی یکی از بزرگترین مشکلاتی است که اقتصاد ایران به آن دچار است."
در این میان سازمان خصوصی سازی به عنوان راس امور در اجرای اصل 44 قانون اساسی که مورد تاکید مقام معظم رهبری نیز است به ایفای نقش پرداخته و سالانه بنا بر برنامه ریزی‌های صورت گرفته به واگذاری اموال دولتی می‌پردازد.
واگذاری‌هایی که بعدها با شک و شبهه‌هایی در زمینه صحت واگذاری آن روبه رو شد و اصطلاحاتی همانند خصولتی و شبه دولتی را به فرهنگ لغت اقتصادی ایران اضافه کرد.
بر اساس این گزارش؛ حیطه ورزش نیز همانند سایر حوزه‌های کشور ردی از دولت را در خود دارد و دولت چتر حمایت خود را روی این حوزه گشوده و سالانه بودجه‌های کلانی را به "فوتبال" به عنوان سردمداران عرصه ورزش اختصاص داده و اینگونه که به نظر می رسد قصد برچیدن این چتر را نیز ندارد.
در این میان با توجه به انتقادات فراوانی که به موضوع هزینه بر بودن فوتبال برای دولت شد خروج این حوزه از زیر سایه دولت کلید خورد به گونه ای که از سال 89 تاکنون پرونده این سوژه همچنان باز است.
در واقع واگذاری تیم‌های فوتبالی از دو تیم پر طرفدار تهرانی بر سر زبان‌ها افتاد تا از این طریق تمام تیم‌های دولتی حاضر در لیگ‌های ایران خصوصی شوند؛اما با این وجود این دو تیم همچنان دولت را قیم خود می‌بینند؛ چرا که برگزاری مزایده‌هایشان با وجود تغییرات متعدد در شرایط واگذاری باز هم با موفقیت همراه نبوده است.
شکست‌های پیاپی در عدم واگذاری به دلایل مختلف همچون نداشتن خریدار و یا رد صلاحیت آنها و ادامه دار شدن این داستان برای دور چهارم این ابهام را در اذهان ایجاد می‌کند که فارغ از درستی طریقه واگذاری، آیا اراده ای برای واگذاری این دو تیم دولتی وجود دارد و یا قدرت دستان پشت پرده از اراده واگذاری بیشتر است و اجازه این فعالیت را به کسی نمی‌دهند؟!
انتهای پیام/
