گرچه در تمدن غرب، عدد 13 نحس است و بدشگون، در هنگام شناسی تاریخ ایران کهن، عددی نیک پنداشته شده است، پس سزاست باورهای غلط گذشته را کنار بگذارید و نگاهی نو به "سیزده" داشته باشید.

به گزارش خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران؛ گرچه در تمدن غرب، عدد 13 نحس است و بدشگون، در هنگام شناسی تاریخ ایران کهن، عددی نیک پنداشته شده است، پس سزاست باورهای غلط گذشته را کنار بگذارید و نگاهی نو به "سیزده" داشته باشید.

در دوران کهن، نخستین ایرانیان آغاز و پایان جهان را دوازده هزار سال می‌دانستند که در پایان هر دوره، دوباره جهان نو می‌شود و دور تازه دوازده هزار ساله دیگری آغاز می‌شود، از این رو شماره سیزده نشانه نو شدن جهان بود، سیزدهمین روز هر سال به بهانه آغاز دور تازه حیات گیتی جشن گرفته می‌شود، پس در پیشینه فرهنگ ایران سیزده زیباست، روز آغاز زندگی و شروع دوباره کار و تلاش برای ساختن و پرداختن است، در جهان‌بینی و جهان‌نگری ایران باستان کاوشی به سوی روشن‌گری لایه‌های دوران مختلف تشکیل گیتی به چشم می‌خورد، بر همین اساس روز سیزده فروردین، روز پیدایش و آفرینش گیتی دانسته شده و جایگاهی خجسته و ارزشمند دارد.

منبع: کتاب "نوروز و فلسفه هفت‌سین" نوشته سید محمدعلی دادخواه" 

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار