به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،آنها سوگند خورده اند تا امین بیماران باشند، اما وسوسه پول و درآمد بیشتر هم چیزی نیست که بعضی ها بتوانند از آن چشم پوشی کنند.

آنها سوگند خورده اند تا امین بیماران باشند، اما وسوسه پول و درآمد بیشتر هم چیزی نیست که بعضی ها بتوانند از آن چشم پوشی کنند چراکه اقتصاد در هر صنفی حرف اول را می زند و در این حوزه هم با وجود اکثریتی مردمدار و امین، هستند افراد کمی که با پدیده زیرمیزی و روش های غیراخلاقی کسب درآمد می کنند؛ از آزمایش های عجیب وغریب که هیچ مبنای علمی ندارد تا بستری اجباری در بیمارستان ها و عناوین تخصصی خریداری شده، ویزیت های تکراری و... ترفندهای مختلفی است که برخی از پزشکان برای به دست آوردن پول بیشتر به کار می برند.

در این گزارش تلاش شده تا بخشی از زوایای نادیده اقتصاد درمان که اقتصاد خانوار ایرانی را تضعیف کرده است، روایت کنیم. این گزارش را می خوانید:

آزمایش های خاص

عکس های تمام رخ، نیم رخ و سه رخ رنگی را روی میز می گذارد اما پزشک ندیده، عکس ها را رد می کند و می گوید: باید به آدرسی که می نویسم مراجعه کنی و آن جا عکس بگیری! دختر جوان معترضانه می پرسد: چه فرقی دارد؟ و از پزشک در حد چند جمله پاسخ می شنود: عکس ها باید با استانداردهای خاصی گرفته شود تا عمل جراحی بهترین نتیجه ممکن را داشته باشد. این دختر جوان که خود را «یاسری» معرفی می کند به «شهروند» می گوید: قبل از ویزیت شدن در این مطب، به پزشک دیگری مراجعه کرده و عکس ها را در عکاسی (عکاسی معمولی که از بینی بیمار و از زاویه های مختلف عکس می گیرند) موردنظر او تهیه کردم. واقعا متوجه نمی شوم این همه سخت گیری درباره چند عکس ساده برای چیست؟!

عکاسی موردنظر این پزشک جراح زیبایی، تنها ٥٠٠ متر با مطبش در خیابان عباس آباد تهران فاصله دارد. تهیه هر قطعه عکس پرتره حدود ٥٠ هزارتومان هزینه دارد. عکس ها از چند جهت تمام رخ، نیم رخ، سه رخ، زاویه پایین صورت و از زاویه بالا تهیه می شود تا پزشک، بینی را در وضعیت های مختلف ارزیابی کند. منشی عکاسی به «شهروند» می گوید: روزانه حدود ١٠متقاضی جراحی زیبایی برای تهیه عکس رنگی به این جا مراجعه می کنند که البته این افراد بیماران چند پزشک خاص هستند. با این حساب، اگر از هر بیمار به طور میانگین ٥ عکس تهیه شود، این عکاسی از هر بیمار حدود ٢٥٠ هزار تومان دریافت می کند که اگر این رقم را در ١٠ بیمار ضرب کنیم می توان گفت این عکاسی تقریبا به صورت روزانه ٢,٥ میلیون تومان از محل معرفی متقاضیان جراحی زیبایی کسب درآمد می کند.

روش های عجیب وغریب برای کسب درآمد

در این میان برخی از آزمایشگاه های تشخیص طبی نیز شیوه های متفاوتی برای سرکیسه کردن بیمارانشان دارند. از تجویز آزمایش های غیرضروری گرفته تا آزمایش های ابتکاری که هیچ مبنای علمی ندارد. «فرید کرمی» رئیس انجمن پاتولوژی ایران دراین باره می گوید: بسیاری از روش های آزمایشگاهی جدید که از سوی پزشکان و آزمایشگاه ها تبلیغ می شود، نه تنها هیچ پایه علمی ندارد که در برخی موارد سبب به تأخیر افتادن تشخیص های پزشکی نیز می شود. این آزمایش ها تنها هزینه اضافه به خانواده ها تحمیل می کند.

این پاتولوژیست ادامه می دهد: به عنوان مثال برخی آزمایشگاه ها مدعی هستند با یک آزمایش ساده خون، سرطان را در مراحل اولیه ابتلا تشخیص می دهند. این درحالی است که این موضوع از نظر علمی کاملا بی اساس است. یا مثلا در یک کنگره زنان تبلیغ می شد که با یک آزمایش ٥٠٠ هزار تومانی نوعی عارضه تخمدان به سرعت تشخیص داده می شود. درحالی که بیمار نمی داند این آزمایش با یک سونوگرافی ساده ٨٠ هزارتومانی قابل تشخیص است. مثال دیگر آزمایش های ژنتیک است که برخی آزمایشگاه ها به زوج های جوان در آستانه ازدواج تحمیل کرده اند. ضرورت این نوع آزمایش باید توسط پزشک متخصص تأیید شود. پزشک در مرحله اول زوج را معاینه می کند و در صورت لزوم شجره نامه ای از آنها تهیه کرده و به تشخیص ژن معیوب می پردازد و در آخرین گام و در صورت نیاز آنها را به آزمایشگاه ارجاع می دهد. این در شرایطی است که این دسته از آزمایشگاه ها با تبلیغات نادرست و استفاده از ناآگاهی مردم آزمایش ژنتیک را حتی در موارد غیرفامیلی، ضروری القا می کنند و افراد را ناچار به انجام هزینه اضافه می کنند.

تبانی پزشکی

علاوه بر ترفندهای مختلف برخی آزمایشگاه های تشخیص طبی برای درآمدزایی بیشتر، تعدادی از پزشکان نیز با این آزمایشگاه ها همکاری کرده و بیماران خود را برای موارد کاملا غیرضروری به آنها ارجاع می دهند. «ندا جعفری» پزشک عمومی به «شهروند» می گوید: چکاپ های کلی که بیشتر آنها تنها با یک آزمایش خون ساده قابل انجام است، عمده ترین نوع آزمایشی است که پزشکان در موارد غیرضروری به بیماران خود تحمیل می کنند و از آن جا که حدود ٨٠ درصد هزینه های آزمایشگاهی از جیب مردم پرداخت می شود و بیمه ها درصد ناچیزی از این هزینه ها را زیرپوشش قرار می دهند، آزمایشگاه ها مابه التفاوت این آزمایش های غیرضروری را از بیماران دریافت می کنند.

این پزشک ادامه می دهد: تجویز آزمایش های غیرضروری براساس توافق بین برخی پزشکان و آزمایشگاه ها انجام می شود و این پزشکان با به کار بردن عباراتی مانند این که «کیت تشخیصی» این نوع آزمایش تنها در یک آزمایشگاه خاص موجود است، بیمار را ترغیب به مراجعه به آزمایشگاه موردنظرشان می کنند. این پزشکان در ازای ارجاع بیماران به آزمایشگاه های طرف قراردادشان از آزمایشگاه ها پورسانت دریافت می کنند. جعفری درباره نحوه و میزان دریافت این پورسانت ها توضیح می دهد: شیوه دریافت پورسانت ها بسیار متفاوت است. ممکن است پزشکی به دلیل نوع تخصصش و ارجاع بیماران برای آزمایش های گرانقیمت مانند ناباروری و ژنتیک و ... پورسانت را به صورت نقدی و گاهی اوقات به شکل غیرنقدی دریافت کند. به عنوان مثال، بعضی از آزمایشگاه ها پزشکان طرف همکاری خود را به صورت سالانه به سفرهای تفریحی خارج از کشور میهمان می کنند.

ویزیت تجاری پزشکان!

برخی شرکت های تولیدی یا وارد کننده محصولات پزشکی و داروخانه ها از دیگر شرکای کاسبی این دسته از پزشکان هستند. در مطب پزشکان، علاوه بر بیماران، افراد دیگری با نگاه درآمدزایی و کاسبی رفت وآمد می کنند. آنها ویزیتور شرکت های مختلف محصولات پزشکی هستند. از شرکت های دارویی گرفته تا شرکت های تولید یا وارد کننده لوازم بهداشتی و آرایشی، پروتزها و تجهیزات پزشکی. هر شرکت بنا به نوع کالای تولیدی یا وارداتی خود دسته ای از پزشکان با تخصص های مشخص را انتخاب می کند و ویزیتورهای خود را به سراغ آنها می فرستد. دراین ارتباط «مهدی رستگار» متخصص پوست ومو به «شهروند» می گوید: ویزیتورهایی که به متخصصان زیبایی مراجعه می کنند، معمولا شرکت های تولید یا وارد کننده محصولات بهداشتی و آرایشی و پروتزهای زیبایی هستند. آنها در ازای ارایه خدمات و هدایای مختلف به برخی پزشکان، آنها را ترغیب می کنند تا محصولات شرکتشان را برای بیماران تجویز کنند. او درباره هدایای این شرکت ها توضیح می دهد: این هدایا طیف مختلفی را دربر می گیرد. بعضی شرکت ها پزشکان و خانواده شان را مشترک سبد محصولات تولیدی یا وارداتی خود می کنند. بعضی دیگر به مناسبت های مختلف مانند جشن ها یا عید نوروز، تولد یا سالگرد ازدواج پزشکان برای آنها هدایایی مانند سکه طلا یا کارت هدیه ارسال می کنند.

مرا به یک قاچاقچی دارو معرفی کردند

برخی از داروخانه ها وجه دیگری از ماجرای کاسبی پزشکی هستند. «سمانه الف» درباره تجربه شخصی اش از کاسبکاری این دسته از پزشکان به «شهروند» می گوید: به یک متخصص پوست ومو در میدان ونک تهران مراجعه کردم، اما داروهای تجویز شده توسط این پزشک تنها در یک داروخانه خاص وجود داشت. پزشک که می دانست این داروها را به راحتی نمی توان پیدا کرد، بعد از تجویز نسخه، آدرس یک داروخانه در ونک را برایم یادداشت کرد و گفت اگر می خواهی می توانی نمونه داخلی آن را پیدا کنی اما نمونه های فرانسوی تنها در این داروخانه وجود دارد. بعد از پرس وجو متوجه شدم این محصولات بسیار گرانقیمت است و خرید آن نسخه چیزی حدود یک میلیون و ٥٠٠ هزارتومان هزینه دارد.

وی ادامه می دهد: چون پزشک ادعا می کرد هیچ کدام از داروهای موجود به اندازه داروهای تجویز شده فرانسوی موثر نیست، ناچار به پرداخت این هزینه گزاف شدم، اما پس از خرید داروها مشاهده کردم که هیچ کدام از آنها برچسب و تاییدیه های وزارت بهداشت را ندارند و در مراجعه به داروخانه های دیگر متوجه شدم که آنها به صورت قاچاق وارد ایران شده اند. «رسول دیناروند» رئیس سازمان غذا و دارو نیز با تأیید تخلف فروش داروهای قاچاق در برخی از داروخانه ها می گوید: این موضوع قابل انکار نیست اما با داروخانه متخلف به شدت برخورد می شود.

داروهای خارج از بیمه طعمه کاسبکاران پزشکی

«علیرضایی» مسئول فنی یک داروخانه شبانه روزی به «شهروند» می گوید: برخی داروخانه هایی که تازه تأسیس شده اند یا تعداد مراجعانشان کمتر است، معمولا با پزشکان وارد یک توافق می شوند که بیماران خود را به آنها ارجاع دهند. این داروساز ادامه می دهد: البته داروخانه ها بیشتر متخصصان و پزشکانی را به عنوان هدف تجاری نشانه می گیرند که داروهای گرانقیمت و خارج از تعهدات بیمه ای برای بیمارانشان تجویز می کنند زیرا سود داروهای مشمول بیمه برای داروخانه ها بسیار ناچیز است. او همچنین می گوید: به عنوان مثال مکمل های دارویی و غذایی یا قرص های ویتامین و محصولات بهداشتی و آرایشی که مشمول فرانشیز نیستند، بیشترین موارد تخلف پزشکان کاسبکار است، اما تجویز بیش از نیاز دارو عوارض و خطراتی به دنبال دارد که پزشکان معمولا این ریسک را به جان نمی خرند.

علیرضایی درباره شیوه پرداخت پورسانت پزشکان از این محل اظهار می کند: ممکن است پزشکان در ازای ارجاع هر نسخه، مبلغ مشخصی را به صورت ماهانه از داروخانه ها دریافت کنند یا این که کلیه نیازهای دارویی و بهداشتی شان را به صورت رایگان از داروخانه ها تأمین کنند. البته مسئولان وزارت بهداشت نیز با تأیید این تخلف توسط برخی از پزشکان و داروخانه داران می گویند، مواردی از این تخلف از طریق بیمه ها کشف و با پزشک متخلف برخورد شده است. بر این اساس، شرکت های بیمه ای پس از مشاهده نسخ پزشکان و داروهای تجویز شده مواردی را که به تجویز داروهای غیرضروری اقدام کرده یا بیماران را به یک داروخانه خاص ارجاع داده اند، شناسایی و گزار ش کرده اند.

بیماران را به زور بستری می کنند

از ارجاع بیماران جراحی به کلینیک های خاص که بگذریم، بستری های اجباری یکی دیگر از موارد کاسبکاری در دنیای پزشکی است. «فریبا رهبر» یکی از قربانیان این شیوه کاسبکاری پزشکان است. او دراین باره به «شهروند» می گوید: برای جراحی زیبایی پلکم به یک پزشک مراجعه کردم و بنا شد عمل در یک کلینیک خصوصی انجام شود. به محض مراجعه به آن جا یک پکیج در اختیار من قرار گرفت که زمان تسویه حساب متوجه شدم بابت آن پکیج مبلغ ٣٠٠ هزارتومان باید بپردازم. این درحالی است که این پکیج شامل یک دمپایی پلاستیکی، یک کاور بهداشتی تخت و یک روپوش ساده یکبار مصرف بود.

رهبر ادامه می دهد: اما موضوع به این جا ختم نشد و آن کلینیک با ادعای این که نخ بخیه خارجی برای جراحی هایش به کار می برد، مبلغ ٢٥٠ هزارتومان دیگر مطالبه کرد و یک شب قبل از جراحی مرا بستری کرد و یک شب پس از جراحی نیز مرا در آن جا نگه داشتند. بعد که موضوع را با یکی از پزشکان آشنا درمیان گذاشتم، متوجه شدم برای جراحی افتادگی پلک هیچ نیازی به ٣روز بستری نداشتم و این موضوع درواقع ترفندی برای گرفتن هزینه بستری از بیماران است.

این القاب و عناوین خریدنی هستند!

عناوین دهان پرکن و فریبنده یکی دیگر از ترفندهای برخی پزشکان است. رایج ترین این عناوین، عضویت در فلان انجمن جراحان آمریکا و اروپاست. «رستگار» متخصص پوست ومو در این زمینه به «شهروند» می گوید: بسیاری از مردم نمی دانند عضویت در این انجمن ها تنها با پرداخت یک حق عضویت سالانه ممکن است و این موضوع هیچ تضمینی بر برتری دانش و مهارت یک پزشک ندارد. این متخصص تأکید می کند: برخی از پزشکان نیز با برعهده گرفتن بخشی از بار مالی کنگره های پزشکی، تقدیرنامه هایی به عنوان متخصص برگزیده و... نیز دریافت می کنند که این تقدیرنامه ها را قاب گرفته و در مطب خود نصب می کنند. بیماران نیز با مشاهده این عناوین و القاب در تبلیغات پزشکان یا مطب هایشان تصور می کنند حرفه ای ترین گزینه را برای ویزیت شدن انتخاب کرده اند اما آنها نمی دانند که بسیاری از این عناوین و القاب تنها با مبلغی پول به دست آمده است.

/ انتهای پیام