به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران، آیت الله یحیی انصاری شیرازی در سال 1306 هجری شمسی در نودایجان داراب، از توابع شیراز دیده به جهان گشود. پدر او مرحوم شیخ محمد فخر انصاری فرزند شیخ ذكریای نصیر الاسلام انصاری از سران و مبارزان مشروطه بود و خانواده او از علاقه مندان به خاندان پاك پیامبر صلی الله علیه و آله و از ارادتمندان به ساحت روحانیت شیعه بودند. بر اساس اسناد موجود نسب خاندان ایشان به جابر بن عبدالله انصاری می رسید. آیت الله انصاری شیرازی دوران كودكی خود را در میان این خانواده گذراند و از همان ایام به اخلاق اسلامی آراسته شد.


دوران تحصیل

آیت الله یحیی انصاری شیرازی پس از اتمام مكتب خانه و دو سال تحصیل در دبستان، تحصیل علوم دینی را در زادگاه خود ـ نودایجان داراب ـ آغاز كرد. مقدمات را نزد استادان آن دیار همچون آیت الله شیخ عبدالكریم انصاری مدرس حوزه علمیه داراب و از شاگردان مرحوم آیت الله حاج میرزا ابراهیم شیرازی كه او نیز از شاگردان مرحوم آیت الله میرزای شیرازی بود، فرا گرفت در سال 1325 برای ادامه تحصیل، به شیراز آمد و از مدرسان و استادان بزرگ آن دیار بهره های بسیار برد. حوزه علمیه شیراز در آن روزگار از عنایات مرجع بزرگی به نام آیت الله العظمی سیدنور الدین شیرازی بهره مند بود و عالمان بسیاری در آن به تدریس و تألیف می پرداختند. او در این سالها به تدریس منطق و ادبیات نیز می پرداخت.


استاد انصاری شیرازی در سال 1331 به قم مهاجرت كرد. در قم نیز به تكمیل دروس سطح پرداخت و سپس در درس خارج فقه و اصول علمای بزرگ آن روزگار شركت كرد. در این میان به تحصیل فلسفه و علوم عقلی نیز پرداخت و از استادانی همچون علامه سید محمد حسین طباطبایی(ره) و برادر ایشان مرحوم استاد سید محمد حسن طباطبایی بهره برد.

او همگام با تحصیل، به تدریس آنچه آموخته بود نیز پرداخت. همچنین وی در طول سال های تحصیل خود همواره در درس های اخلاق شركت می جست و به تهذیب نفس ـ به عنوان مهم ترین دغدغه درسی خود ـ اهمیت بسیار می داد.


استادان و دوستان

آیت الله انصاری شیرازی در سه حوزه علمیه نودایجان داراب، شیراز و قم به محضر عالمان و استادان بسیاری شرفیاب شد. او دروس مقدماتی را در نودایجان داراب نزد استادان آن دیار فرا گرفت از جمله كتاب تبصره علامه را نزد عموی پدر خود حاج شیخ ابوالحسن انصاری شیرازی، امام جماعت مسجد وكیل شیراز آموخت. كتب جامع المقدمات، سیوطی و حاشیه را نیز از محضر آیه الله حاج شیخ عبدالكریم انصاری بهره گرفت با ورود به شیراز از محضر آیت الله العظمی سید نور الدین شیرازی و آیت الله سید عبدالعلی آیت اللهی بهره برد.

وی مطول و مغنی را خدمت آقای حاج عالم و مرحوم حاج حكیم و شرح لمعه را نزد حاج آقای اردكانی فرا گرفت.

در قم نیز، كفایه و مكاسب را نزد آیت الله آقای حاج سید محمدباقر سلطانی و رسائل را از محضر آیت الله مجاهدی تبریزی، شرح منظومه را نزد آیت الله منتظری و شرح تجرید را در محضر آیه الله حاج شیخ فكور یزدی آموخت. سپس به درس خارج حضرت امام خمینی(ره) رفت و همزمان در درس آیت الله العظمی بروجردی(ره)؛ آیت الله شیخ مرتضی حائری(ره) و آیت الله اراكی(ره) شركت جست.

او علوم عقلی مانند اسفار اربعه، شفا، تمهید القوائد را نیز نزد علامه سید محمد حسین طباطبایی(ره) آموخت و به توصیه ایشان، شرح فصوص قیصری را نزد مرحوم سید محمد حسن الهی(برادر علامه طباطبایی) فرا گرفت. ایشان مدت سی سال از محضر علامه طباطبایی استفاده كرد و از شاگردان خصوصی این استاد به شمار می رفت.

آیت الله انصاری شیرازی در طی این سالها با بسیاری از طلاب و فضلاء رابطه دوستی داشته كه برخی همچون حضرات آیات جوادی آملی، حسن زاده آملی، امینی و حجج اسلام آقایان دكتر احمدی، سید حسن لنگرودی، صائمی زنجانی و سید عباس ابوترابی از این جمله اند.


فعالیت های علمی و فرهنگی

آیت الله یحیی انصاری شیرازی ، تلاش های فرهنگی بسیاری را به جامعه شیعه ارزانی داشت. او با تربیت شاگردان عالم، مبارز و با اخلاق، هماره حوزه های علمیه را یاری می داد. او تدریس علوم دینی را از آغازین سال های طلبگی شروع كرد و  به تدریس دروس بسیاری از جمله تدریس كتاب های لمعه، رسائل، مكاسب، كشف المراد، شرح تجرید، شرح منظومه سبزواری، شرح اشارات، اسفار، شرح فصوص قیصری، تمهید القواعد و مصباح الانس، توفیق یافت. همچنین كتاب شرح منازل السائرین را كه از كتب اخلاقی به شمار می رود، تدریس فرموده و به تدریس مجلداتی از بحار الانوار كه در آن به بحث معاد پرداخته شده، اشتغال داشت.

تالیفات

آیت الله انصاری شیرازی كتاب های بسیار در زمینه های گوناگون نگاشته است كه از آن جمله:

1.  شرح شرح منظومه در چهار جلد

2. مجموعه اشعار و قصائد و غزلیات  اشاره كرد.

3.جزوات و دست نوشته های بسیاری دارند كه به چاپ نرسیده است.


فعالیت های سیاسی

آیت الله انصاری شیرازی در طول سالیان مبارزه با رژیم پهلوی، همواره در خط مقدم حضور داشته است. او كه علاقه شدیدی به امام خمینی(ره) داشت، از وی به عنوان كسی كه بر شیعه و اسلام عزت داده و آن را زنده كرد، یاد می كرد و یكی از مروجان جدی اندیشه مرجعیت امام خمینی(ره) در آن روزگار بود. او پس از حادثه مدرسه فیضیه، به سخنرانی پرداخت و ضمن افشای ماهیت پلید رژیم شاه بر عزم امام(ره) و ملت برای مبارزه تا پیروزی نهایی تأكید كرد و به دشمنان مردم هشدار داد كه دست از اعمال خود بردارند و به محاصره و زندان امام(ره) ادامه ندهد وگرنه خشم ملت را نمی توانند خاموش سازند.

سخنان روشنگر او در شهرهای گوناگون باعث شد كه رژیم به تعقیب و تهدید او دست بزند و او را به شهرهای نائین و كوهدشت تبعید كند. اما این مجاهد نستوه در آنجا نیز دست از مبارزه بر نداشت. صراحت و راستگویی او حتی در بازجویی ها نیز به چشم می خورد؛ به گونه ای كه در پاسخ به پرسش های ساواك با صراحت اعلام می كرد كه بر ضد رژیم سخن گفته و مردم را شورانده است. این مسأله بازجویان را به اعجاب و شگفت واداشته بود.

بخشی از مبارزه های او به همكاری با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مربوط می شد؛ به گونه ای كه امضای او در زیر بسیاری از اعلامیه ها، از جمله نامه اعلام مرجعیت امام خمینی(ره) به چشم می خورد.

او پس از پیروزی شكوهمند انقلاب اسلامی نیز همواره مدافع انقلاب و آرمانهایی كه خون شهیدان بسیاری برای احیای آن ریخته شده، بودو از حمایت و پشتیبانی امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه ای دریغ نورزید و همواره جوانان را به حراست از راه انقلاب و مبارزه با التقاط و انحراف دعوت كرد.


آیت الله انصاری شیرازی شب گذشته دارفانی را وداع گفت روحش شاد./س