به گزارش حوزه رادیو تلویزیون باشگاه خبرنگاران؛ "رحمان سیفی‌آزاد" در استودیوی برنامه "سینما معیار" رادیو گفت‌وگو اظهار داشت: فیلم خواب‌زده‌ها، نه یک کمدی-رمانتیک که یک ملودرام ساده و سطحی است.

در آغاز این گفت و گوی رادیویی، رحمان سیفی‌آزاد، ضمن ابراز رضایت از فروش فیلم، پرداختن به فضای مدرنیته، تفاوت معنای خواب دیدن در دوران گذشته و حال، افزایش کمیت در فضای مدرن شهری و مسئله‌ اخلاقیات را هدف اصلی خود از ساخت فیلم خواب‌زده‌ها، اعلام کرد.

وی خواب‌زده‌ها را در قیاس با من مادر هستم، نوعی کمدی فانتزی دانست که همچنان دغدغه‌های اجتماعی در آن موجود است و تاکید کرد: این تغییر ژانر، به هیچ وجه تحت تاثیر اعتراض‌ها به فیلم قبلی شکل نگرفته بلکه دغدغه‌ها و تمایلات قبلی‌ را در ژانر دیگری آزموده ایم.

در ادامه عباس کریمی مشکل اصلی اکثر فیلم‌های ایرانی و از جمله خواب‌زده‌ها را متن و فیلم‌نامه عنوان کرد و افراط و تفریط در شخصیت‌پردازی را اساس این مسئله دانست و گفت: از یک طرف برخی فیلم‌نامه‌نویسان، تغییر و تحول‌های سنگین را به شخصیت تحمیل می‌کنند و از طرف دیگر، برخی با لحاظ کردن معیارهای موردپسند جشنواره‌های خارجی، شخصیت‌پردازی را کند و ملال‌آور می‌کنند.

کریمی همچنین علت سرگردانی شخصیت‌پردازی‌های فیلم بین کاراکتر بودن و تیپ شدن را مبتنی بر دو مقوله فیلم‌نامه و کارگردانی دانست.

امیرعباس صباغ، دیگر منتقد حاضر در استودیوی رادیو گفت‌وگو، افزود: فیلم و فیلم‌نامه دقیقا برخلاف ادعای نویسنده مبنی بر گمشدگی اخلاق در دوران مدرنیته عمل می‌کند. آقای سیفی‌آزاد در نشست خبری جشنواره، فیلم را کمدی-رمانتیکی دانسته اند که دربردارنده‌ پیام‌های اخلاقی مؤلفین بوده درحالیکه خواب‌زده‌ها، نه یک کمدی-رمانتیک که یک ملودرام ساده و سطحی است و روابط موجود در فیلم نیز نه‌تنها اخلاقی که حتی منطقی هم نیستند.

صباغ، از تم داستان در موضوع مرگ و ایده‌ی فانتزی آن یعنی دیدن خواب مشترک، به عنوان موقعیت‌های جذاب برای خلق درام قوی یاد کرد اما معتقد بود که کارگردان، از این‌ موقعیت‌ها به هیچ وجه به درستی در فیلم بهره نبرده است.

کریمی در ادامه‌ تشریح اجزا درام در  این فیلم، سراغ مسئله‌ ژانر در خواب‌زده‌ها رفت و سرگردانی فیلم را در مفهوم کمدی، ناشی از عدم توانایی کارگردان در جمع جوانب ژانر در بستر طنز، بستر تخیلی و بستر رمانتیک دانست و متذکر شد: خرده‌قصه‌ها، شخصیت‌پردازی و پیرنگ‌اصلی باید مؤید هم باشند و در کنار یکدیگر شکل بگیرند.

وی فروش فیلم را متأثر از چهره‌ ستاره‌های آن دانست و گفت: شاید نام کارگردان و سوابق او در ذهن تماشاگران نماند و این موضوع به خودی خود، به فروش فیلم کمک می‌کند.

در ادامه این گفت و گوی رادیویی امیرعباس صباغ در پاسخ به پرسشی مبنی بر افزایش سطح توقعات مردمی از جایگاه فریدون جیرانی در سینمای ایران، گفت: جیرانی، به عنوان فیلمساز سینمای بدنه، سعی دارد به سینمای قصه‌گو نزدیک شود اما از نظرات مردمی هم پیداست که حتی قصه به درستی روایت نشده است.

وی ادامه داد: فیلم‌های جیرانی را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد؛ دسته‌ای که قصه در آن‌ها شکل گرفته و دسته‌ دیگری که ایده، عملا در آن‌ها به اجرا درنیامده است. اما خواب‌زده‌ها، نمونه‌ای است که نه تنها به قصه‌ درستی نمی‌رسد بلکه هیچ دستاوردی نه در عرصه‌ محتوایی و نه در عرصه‌ فرمی کسب نمی‌کند.

انتهای پیام/ اس