در برنامه سینمامعیار مطرح شد:
«در مدت معلوم» فیلمی باحیاست/ روایت فیلم الکن و پرابهام است
برنامه این هفته سینمامعیار با موضوع فیلم «در مدت معلوم» با حضور کارشناسان امیر اهوارکی و مازیار وکیلی و با اجرای سید امیر جاوید برگزار شد.
به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در ابتدای برنامه وحید امیرخانی، کارگردان این فیلم در ارتباط با اوضاع اکران فیلم به صحبت پرداخت و گفت: خداروشکر اوضاع اکران خوب است و بازخوردهای خوبی داشتیم. فضای فیلمنامه و متفاوت بودن آن برایم جذاب بود و برای همین به عنوان کار اول آن را انتخاب کردم و موضوعاتی هم که تا به حال در کارهایم انتخاب کردم از منظری به هم شبیه‌اند.
اهوارکی به عوامل استقبال از این فیلم پرداخت و گفت: فیلم کمدی طبیعتاً فروش دارد و مردم شهرنشین چون نیاز به تفریح و خستگی درکردن دارند، به طور معمول از فیلم‌هایی که وجهه کمدی داشته باشند استقبال می‌کنند. ضمن اینکه این فیلم هنرپیشه‌های خوبی دارد و خود قصه و سالم بودن آن هم موضوع مهمی است. فیلم در عین اینکه مخاطب را می‌خنداند او را به فکر وا می‌دارد و حرف‌هایی می‌زند که قبلاً نشنیدیم، این فیلم باحیاست و نشان می‌دهد کارگردان متدیّنی دارد.
وکیلی نیز دیدگاه خود را در این رابطه بیان کرد و گفت: یکی از عوامل استقبال از فیلم را طرح موضوع خاصی می‌دانم که شاید در سینمای بعد از انقلاب به این صراحت سابقه نداشته است، بازیگران هم تاثیراتی دارند؛ ولی علت اصلی استقبال از آن را موضوع فیلم و نزدیک شدن به خط قرمزها می‌دانم که این مسئله میان جوانان مورد بحث است. بنده فیلم را به لحاظ سینمایی فیلم خوبی نمی‌دانم؛ اما چون موضوعش جنجالیست و تم کمیک دارد استقبال می‌شود. هرچند که لزوماً هر فیلم کمدی پرفروش نمی‌شود.
ایشان در پاسخ به این سوال که چرا فیلم، فیلم خوبی نیست؟ بیان داشت: چون با موضوع ژورنالیستی برخورد کرده است. یعنی صرفاً به موضوع اکتفا کرده و از پرداخت غافل شده است، نکته دوم این است که شخصیت‌های فرعی آن کاملاً بی‌هویت هستند و قصه را پیش نمی‌برند و حتی چالشی برای شخصیت اصلی ایجاد نمی‌کنند.
اهوارکی در رابطه با دلایل ارزشمند بودن فیلم خاطرنشان کرد: موضوع فیلم فقط برای خندیدن نیست و در قالب طنز که یک جاهایی هم تلخ است، بحران ازدواج جوان‌ها را مطرح می‌کند که از موضوعات ملتهب جامعه است.
وکیلی در نقد این فیلم نکاتی را بیان کرد و گفت: اساساً داستانی برای روایت وجود ندارد و یکسری موقعیت‌های پراکنده است، با اتکا به بازی بازیگران لحظاتی خنده می‌گیرد. اما این موقعیت‌های پراکنده حتی از لحاظ تصویری هم به هم چسب نمی‌شوند و با هم ارتباطی برقرار نمی‌کنند، تحول‌ها هم در فیلم کلیشه‌ای است. صرفاً می‌توان این فیلم را به عنوان کار اول با موضوع صیغه دانست که به صورت کمدی به آن پرداخته شده است.
اهوارکی در ادامه صحبت‌های ایشان گفت: فیلم باحیاست و نمی‌خواهد به موضوع ملتهبش بیشتر دامن بزند و از موضوع سوءاستفاده کند و به این دلیل ممکن است برخی اشارات و کنایه‌های فیلم را متوجه نشوند. فیلم با صراحت صحبت نمی‌کند تا حرمت شکسته نشود. فیلم داستان دارد و سرگشتگی‌های یک آدم را نشان می‌دهد که کتابی درباره مسائل جوانان نوشته و وقتی پیش ناشر می‌رود ناشر می‌گوید خلاصه کتابت چیست؟ و او می‌گوید من درباره معضلات جوان‌ها و دادن راه حل آن با استفاده از سنت‌ها صحبت کردم، ما اگر به جوانان راهکار ارائه نکنیم دشمن راهکار می‌دهد که به درد ما نمی‌خورد.
وکیلی در مورد بحث داستان و ویژگی‌های روایت‌پردازی اثر به صحبت پرداخت و گفت: موقعیت‌ها پیوستگی ندارد و اینقدر سریع رها می‌شود که اصلاً نمی‌فهمیم چرا به وجود آمده‌اند، وقتی شخصیتی به فیلم اضافه می‌شود باید یک کاربردی در درام داشته باشد. شما زمانی که نتوانی رابطه علت و معلولی بچینی، همه چیز را به دست تقدیر می‌سپاری، ما دست بر قضا در درام نداریم و این همه دست بر قضا در فیلم نشان‌دهندۀ یک چیز است و آن اینکه شما نمی‌توانی علّتی پیدا کنی که با منطق درام کنار هم قرار بگیرند و بنابراین مجبوری این همه اتفاق را پشت سر هم بچینی تا قصه جلو برود.
وی در ادامه، به ویژگی‌های فرمی این فیلم اشاره داشت و گفت: فیلم سعی می‌کند تا به کلیشه‌ای ترین شکل ممکن از تماشاگر خنده بگیرد و این یک حالت کشکولی به فیلم می‌دهد که از هرجایی یک چیز را برداشته و در فیلم گذاشته است که لاجرم تماشاگر به آن بخندد ولی این فیلم را واجد اثر سینمایی نمی‌کند.
اهوارکی در جمع‌بندی صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: فیلم تا حد زیادی سلسله علت و معلولی را می‌چیند و جلو می‌آید و به هر سکانس آن که نگاه کنید یک‌جورهایی معلول سکانس قبلی است ولی نه به صورت کلاسیک، بلکه مدرن‌تر است.
وکیلی نیز در صحبت‌های پایانی خود گفت: اصولاً سینما قصه است نه نماد، ما نمی‌رویم کشف کنیم که هر شخصیت نماد چه چیزی است، ما می‌رویم تا یک قصه منسجم و به هم پیوسته را ببینیم که این را نمی‌بینیم. مسائلی در فیلم نشان داده می‌شود که پاسخ داده نمی‌شود، هر فیلم پرفروشی لزوماً خوب نیست، روایت فیلم الکن و پر از ابهام است.
برنامه رادیویی سینمامعیار پنجشنبه‌ها ساعت 14:30 از رادیو گفت‌و‌گو پخش می‌شود، برنامه‌ای با اجرای سید امیر جاوید و تهیه‌کنندگی و سردبیری محمدجواد طالبی که سعی دارد ضمن پرداختن به مسائل اساسی سینمای ایران سطح آگاهی مخاطب از فیلم‌های روی پرده را بالا ببرد. شما می‌توانید فایل صوتی برنامه را در سایت رادیو گفتگو بشنوید.
انتهای پیام/
