دکتر پیتر استورز، محقق و پزشک کلینیک مایو اظهار کرد: با توجه به کشف ارتباط سرطان لوزالمعده با زخم‌های موجود در بافت آن، اگر موفق به شناخت عامل ایجاد زخم‌ها شویم می‌توان از ابتلا به سرطان جلوگیری و یا حتی بیماران مبتلا شده را درمان کرد.

وی در ادامه افزود: با توجه به کشنده بودن این بیماری و پنهان ماندن نشانه‌های ابتلا به سرطان تا مرحله غیرقابل درمان، متاسفانه در حدود 80 درصد از مبتلایان به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند، به طوری‌که سرطان لوزالمعده یکی از چهار سرطان خطرناک و کشنده جهان محسوب می‌شود.

محققان در ادامه تحقیقات خود برای شناخت بهتر مراحل تبدیل شدن سلول‌های لوزالمعده به بافت زخم دریافتند که برخی از سلول‌های غشاء لوزالمعده پس از جهش ژنی با ترشح نوعی آنزیم ارتباطی، باعث جذب ماکروفاژهای سیستم ایمنی بدن می‌شوند. ماکروفاژها با ترشح نوعی آنزیم، دیواره سلول‌های محل ترشح را تحریک کرده و در نهایت سلول‌های بافت لوزالمعده تغییر شکل داده و به بافت زخم تبدیل می‌شوند.

دکتر استروز در ادامه با امیدوارکننده بودن این کشف اظهار کرد: خوشبختانه پس از شناخت روند تبدیل این سلول‌ها به بافت عامل سرطان لوزالمعده باید اعلام کنیم که این روند با استفاده از دو شیوه قابل توقف است. روش اول تخلیه ماکروفاژها و جلوگیری از نفوذ به بافت لوزالمعده و روش دوم جلوگیری از جهش سلول‌ها با توقف تولید فاکتورهای ایجاد کننده زخم است.