به گزارش خبرنگار خیمه گاه باشگاه خبرنگاران؛ وى، از شخصيت هاى معروف شيعه و از ياران اميرالمؤمنين (عليه السلام) به شمار مى آمد.

 او نخست همراه مسلم دست به قيام زد ولى زمانى كه پراكنده شدن مردم را ملاحظه كرد، به اتفاق عمرو بن خالد صيداوى و جمعى ديگر، به سوى امام حسين (عليه السلام) رهسپار گرديد، اما حر از پيوستن آنان به امام (عليه السلام) جلوگيرى به عمل آورد و سپس امام (عليه السلام) آنان را به سوى خود آورد.

با فرا رسيدن روز عاشورا، اين افراد به ميدان جنگ شتافتند و تا قلب سپاهيان كوفه پيش رفتند به گونه اى كه سپاه دشمن آنان را به محاصره در آوردند.

امام حسين (عليه السلام) برادرش عباس (عليه السلام) را به يارى آنان فرستاد، آن بزرگوار بدان ها رسيد و آنان را از چنگ دشمن رهانيد ولى حاضر نشدند سالم از ميدان برگردند و نظاره گر حمله دشمن باشند. از اين رو، بسان شيرانى خشمگين با دشمن به مبارزه پرداختند تا اين كه همگى در يك مكان به فيض شهادت نايل آمدند.

انتهای پیام/