یکی از علل شایع بستری شدن و ناتوانی بیماران دیابتی، زخم پای دیابتی است.
وی عنوان کرد: هر گونه آسیب یا ضربه ای به پا میتواند سبب افزایش خطرات جدیدی در پای افراد دیابتی شود .افرادی که بیش از 10 سال سابقه بیماری دیابت دارند و افرادی که کنترل قند ضعیفی را دارا هستند و نیز افرادی که عوارض دیابتی مانند مشکلات چشمی و نابینایی و مشکلات کلیوی دارند در معرض بیماری پای دیابتی قرار میگیرند
.
رضوانفر با تاکید بر این مساله عنوان کرد: مصرف هر گونه دخانیات از جمله تنباکو و سیگار میتواند موجب تخریب رگهای خونی کوچک در پاها شود. این تخریب میتواند از فرآیند بهبود زخم جلوگیری کند و عامل اصلی ایجاد عفونت و قطع عضو شود.
این فوق تخصص غدد و عضو بسیج جامعه پزشکی گفت: بطوریکه بیشترین علت قطع پا، در خیلی از جوامع مرتبط با حوادث و تصادفات دیابت و زخم پای دیابتی است.
رضوانفر با بیان این مطلب اعلام کرد: تمام بیماران دیابتی باید سالانه از نظر تشخیص گروه پُر خطر معاینه شوند و با شناسائی گروه پُر خطر، معاینات و مراقبتها در آنها با فاصله نزدیکتر و دقت بیشتر انجام شود
.
وی معاینات بیماران پای دیابتی را شامل بررسی وضعیت عروقی و پوستی پا، بررسی حس محافظت پا و بررسی بیومکانیک پا معرفی کرد.
رضوانفر در ادامه گفت: اگر شواهدی مانند از دست دادن حس محافظتی پا یعنی اینکه پای بیمار به میز و صندلی برخورد میکند و متوجه نمیشود یا موقع راه رفتن دمپائی از پایش در میآید، در پای دیابتی مشاهده کردید بیمار در ریسک بالائی برای قطع عضو قرار میگیرد.
وی همچنین از علایم دیگر پای دیابتی، تغییرشکل مفصل مچ پا و مفاصل کوچک پا، ضخیم شدن پوست قسمتی از پا ( تشکیل پینه)، تغییر شکل و ضخیم شدگی ناخنهای پا، کاهش نبضهای پا و سابقه زخم شدن پا نام برد