به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران، پس از جنگ جهاني اول، اقتصاد تعاوني به مقياس نسبتاً كوچك به طور رسمي در صحنه بين المللي ظاهر شد که اين امر در نتيجه تأسيس سازمان بين المللي كار (ILO) بود.

 
در سال 1921 یک بخش تعاوني در داخل تشكيلات سازمان بين المللي كار به وجود آمد. بدين طريق براي نخستین بار در تاريخ، اقتصاد تعاوني در سطح بين الملل به رسمت شناخته شد.

 موجوديت و كار بخش تعاوني سازمان بين المللي كار موجب تنظيم سياست تعاوني در كشورهاي مختلف در سراسر جهان شد. تغييرات اساسي كه در تلقی نسبت به اقتصاد تعاوني روي داد و استقرار مناسبات دوستانه بين دولت و بخش تعاوني در موارد زيادي مرهون خدمات بخش مزبور است. 

* چرا با تعاون مخالف بودند؟

قبل از تشكيل سازمان بين المللي كار و آغاز فعاليت آن در زمينه تعاون، در تعدادی از كشورها به ويژه در خاورميانه، طرز تفكر مقام هاي دولتي مانع رشد تعاونيها مي شد. در بسياري از نقاط، تعاوني ها را خطرناك و مظهر فساد اقتصادي مي دانستند كه فعاليت هاي خرابكارانه را پرورش مي دهد و هدف هاي انقلابي را دنبال ميكند اما هنگامي كه حكومت هاي كشورهاي مختلف متوجه كوشش هاي سازمان بين المللي كار در مورد تعاون شدند، اين طرز تفكر به تدريج تغيير كرد.

در نتيجه فعاليت سازمان بين المللي كار در فاصله بين دو جنگ، انديشه تعاون در كشورها گسترش يافت؛ سازمان ياد شده حمايت اخلاقي ذي قيمتي از نهضت تعاون به عمل آورد و جهش تازه اي به توسعه اقتصاد تعاوني داد.

 پس از جنگ جهاني دوم سازمان هاي رسمي بين المللي جديدي ايجاد شدند و همه آنها با اطمينان، راهي را كه سازمانهاي بين المللي كار براي اشاعه تعاونيها پيموده بود دنبال كردند. يكي از اين سازمانها، اتحاديه بين المللي تعاون (ICA) است. 

اتحاديه بين المللي تعاون براي ايفاي نقش بين المللي جديد و كسب حقوق و مسئوليت هاي نوين به طور رسمي در صحنه بين المللي ظاهر شد. مقر اين سازمان در حال حاضر در شهر ژنو سوسيس است و 5 دفتر منطقه اي در 5 قاره جهان دارد كه دفتر منطقه آسيا و اقيانوسيه آن كه به اختصار (ICA-ROAP) ناميده مي شود در شهر دهلي نو واقع شده است.

انتهای پیام/