"ویجر ۱" از منظومه‌ی شمسی خارج شد+ تصاویر
فضاپیماهای ویجر رکورد طولانی‌ترین عملکرد کاوشگرهای ناسا را داشته و پس از خروج از منظومه شمسی به سفر بین ستاره‌ای خود ادامه خواهند داد.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ در سال ۲۰۱۲، تیم ماموریت ویجر اعلام کرد که فضاپیمای ویجر ۱ به فضای میان ستاره‌ای وارد شده و این کاوشگر اولین وسیله دست ساز بشر نام گرفت که به این فضایی ناشناخته گام نهاده است، اما با گذشت ۲ سال از این خبر هنوز شک و تردید بسیاری در خروج این فضاپیما از منظومه شمسی وجود دارد.
با وجود ادعای ناسا و تیم ویجر ۱ درخصوص خروج قطعی این کاوشگر از منظومه شمسی، محققان علوم فضایی عنوان کردند که ویجر در سال ۲۰۱۵ میلادی وارد فضای میان ستاره‌ای خواهد شد.
دانشمندان معتقدند برخلاف پیش‌بینی‌های گذشته، کاوشگر ویجر ۱ تاکنون وارد مرحله بین ستاره‌ای نشده است ولی طبق محاسبات نجومی ورود به فضای میان ستاره‌ای را تا یک سال آتی تخمین می‌زنند. این فضاپیما هم اکنون دارای با دورترین فاصله نجومی در فاصله تقریبی ۲۰ میلیارد کیلومتری از خورشید در بخش تاریک و سرد فضا جای دارد.
موقعیت دقیق فضاپیمای ویجر همواره مورد بحث دانشمندان بوده است، چرا که هیچ تصوری در خصوص خروج از مرز منظومه شمسی و ورود به فضای میان ستاره‌ای وجود ندارد. دو محقق علوم جوی، اقیانوسی و فضایی دانشگاه میشیگان تیم مأموریت ویجر، آزمونی را برای تعیین خروج قطعی فضاپیما از منظومه شمسی توسعه داده‌اند؛ طی دو سال آینده ویجر ۱ از سطح درون منظومه شمسی که در آن قطب میدان مغناطیسی خورشید از شمال به جنوب تغییر می کند (current sheet)عبور خواهد کرد.
در صورتی که ویجر همچنان در هلیوسفر خورشیدی قرار داشته باشد، می‌تواند این تغییرات را در میدان مغناطیسی تشخیص دهد؛ اما اگر تغییرات در داده‌ها مشاهده نشود، به معنای ورود قطعی فضاپیما به فضای بین‌ستاره‌ای است. هلیوسفر حباب عظیمی از ذرات باردار و میدان مغناطیسی اطراف خورشید است که در سیطره بادهای پرتابی خورشید است.
فضاپیمای ویجر ۱ با وزن ۷۲۲ کیلوگرم و با هدف پژوهش‌های علمی، ۳۷ سال پیش توسط ناسا به فضا پرتاب شد و عکس‌های فوق‌العاده زیبا و تحسین‌برانگیز این کاوشگر از مشتری و زحل موجب شد ویجر ۲ نیز به فضا ارسال شود، اما این بار تحقیقات نجومی در سطح گسترده‌تری صورت گرفت و تحقیق درخصوص اورانوس و نپتون، یافته‌های ستاره‌شناسان ناسا را دوچندان کرد.
فضاپیماهای ویجر رکورد طولانی‌ترین عملکرد کاوشگرهای ناسا را داشته و پس از خروج از منظومه شمسی به سفر بین ستاره ای خود ادامه خواهند داد. این فضاپیماهای سوخت اتمی از سوخت کافی برای تامین عملکرد ابزارشان تا سال ۲۰۲۵ برخوردارند.
انتهای پیام/
با وجود ادعای ناسا و تیم ویجر ۱ درخصوص خروج قطعی این کاوشگر از منظومه شمسی، محققان علوم فضایی عنوان کردند که ویجر در سال ۲۰۱۵ میلادی وارد فضای میان ستاره‌ای خواهد شد.
دانشمندان معتقدند برخلاف پیش‌بینی‌های گذشته، کاوشگر ویجر ۱ تاکنون وارد مرحله بین ستاره‌ای نشده است ولی طبق محاسبات نجومی ورود به فضای میان ستاره‌ای را تا یک سال آتی تخمین می‌زنند. این فضاپیما هم اکنون دارای با دورترین فاصله نجومی در فاصله تقریبی ۲۰ میلیارد کیلومتری از خورشید در بخش تاریک و سرد فضا جای دارد.
موقعیت دقیق فضاپیمای ویجر همواره مورد بحث دانشمندان بوده است، چرا که هیچ تصوری در خصوص خروج از مرز منظومه شمسی و ورود به فضای میان ستاره‌ای وجود ندارد. دو محقق علوم جوی، اقیانوسی و فضایی دانشگاه میشیگان تیم مأموریت ویجر، آزمونی را برای تعیین خروج قطعی فضاپیما از منظومه شمسی توسعه داده‌اند؛ طی دو سال آینده ویجر ۱ از سطح درون منظومه شمسی که در آن قطب میدان مغناطیسی خورشید از شمال به جنوب تغییر می کند (current sheet)عبور خواهد کرد.
در صورتی که ویجر همچنان در هلیوسفر خورشیدی قرار داشته باشد، می‌تواند این تغییرات را در میدان مغناطیسی تشخیص دهد؛ اما اگر تغییرات در داده‌ها مشاهده نشود، به معنای ورود قطعی فضاپیما به فضای بین‌ستاره‌ای است. هلیوسفر حباب عظیمی از ذرات باردار و میدان مغناطیسی اطراف خورشید است که در سیطره بادهای پرتابی خورشید است.
فضاپیمای ویجر ۱ با وزن ۷۲۲ کیلوگرم و با هدف پژوهش‌های علمی، ۳۷ سال پیش توسط ناسا به فضا پرتاب شد و عکس‌های فوق‌العاده زیبا و تحسین‌برانگیز این کاوشگر از مشتری و زحل موجب شد ویجر ۲ نیز به فضا ارسال شود، اما این بار تحقیقات نجومی در سطح گسترده‌تری صورت گرفت و تحقیق درخصوص اورانوس و نپتون، یافته‌های ستاره‌شناسان ناسا را دوچندان کرد.
فضاپیماهای ویجر رکورد طولانی‌ترین عملکرد کاوشگرهای ناسا را داشته و پس از خروج از منظومه شمسی به سفر بین ستاره ای خود ادامه خواهند داد. این فضاپیماهای سوخت اتمی از سوخت کافی برای تامین عملکرد ابزارشان تا سال ۲۰۲۵ برخوردارند.
انتهای پیام/
