اثبات وجود امواج گرانشی با فوران‌های پرتوی گاما + عکس
این امواج که در خمش فضازمان جاری‌اند، نتیجه‌ای از ناوردایی لورنتس در نسبیت عام، و مرتبط با محدودیت سرعت انتشار برهم‌کنش‌های گرانشی‌اند.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، در سال ۱۹۱۶ با تولد نسبیت عام اینشتین، وجود اموج گرانشی که جابه‌جاکننده‌ی انرژی گرانشی است، پیش‌بینی شد. ولی با وجود همخوانی بسیاری از پیش‌بینی‌های این نظریه با مشاهدات، اموج گرانشی همچنان دور از نظر مانده است.
این امواج که در خمش فضازمان جاری‌اند، نتیجه‌ای از ناوردایی لورنتس در نسبیت عام، و مرتبط با محدودیت سرعت انتشار برهم‌کنش‌های گرانشی‌اند. فوران‌های پرتوی گاما، که درخشان‌ترین رویدادِ الکترومغناطیسیِ شناخته‌شده در جهان است، معمولاً حاصل ابرنواخترها و یا ادغام ستاره‌های نوترونی دوتایی است. این فوران‌ها بین ده میلی‌ثانیه تا چند دقیقه به طول می‌انجامد.
امواج گرانشی حرکات موجی‌شکل در فضازمان که توسط اینشتین پیش‌بینی شد، هیچ گاه مستقیما مشاهده نشده‌اند.
آشکارسازی امواج گرانشی، پیچیده است، زیرا تاثیرِ شدیدا کوچکی روی آشکارسازها دارند و مهم‌ترین چشمه‌های این امواج (از قبیل سیاه‌چاله‌ها و ستاره‌های نوترونی دوتایی) آنچنان از زمین دورند که مقدار موجی که در زمان از آن‌ها به ما می‌رسد، شدیداً کم است. پژوهشگران برای مقابله با این چالش، تداخل‌سنج‌های فوق حساس مبتنی بر لیزر را ساخته‌اند که می‌تواند عبور امواج گرانشی را با اندازه‌گیری تفاوتِ طولیِ بسیار اندک بین دو بازوی عمودی تداخل‌سنج، آشکار کند. این بازوها، بسیار بزرگ و از مقیاس کیلومتر هستند.
از آنجا که اندازه‌گیری‌های همزمان با چندین آشکارساز در محل‌های دور از هم، بهترین روش برای جلوگیری از سیگنال‌های غلط است؛ دو همکاری بزرگ بین‌المللی رصدخانه‌ی موج گرانشی تداخل‌سنج لیزری۱ (LIGO) با رصدخانه‌هایی در لوییزیانا و واشینگتون، و تداخل‌سنج Virgo در ایتالیا تیم پژوهشیِ مشترک تشکیل شده است.
این پژوهشگران، پژوهش‌های‌شان را با زمان ورود فوران‌های پرتوی گاما۲ (GRB)، همزمان‌سازی می‌کنند. این فوران‌ها به همان رویدادهای نجومی‌ای که تصور می‌شود امواج گرانشی را ساطع می‌کنند، وابسته‌اند. داده‌های فوران پرتوی گاما ، توسط شبکه‌ی میان‌سیاره‌ای۳ متشکل از ماهواره‌ها و دیگر فضاپیماها تهیه شده است.
این دو تیم از سال ۲۰۰۵، پنج سال صرف بررسی فوران‌های پرتوی گامای ۵۰۸ GRB کردند که تا کنون گسترده‌ترین پژوهش مبتنی بر فوران‌های پرتوی گاما بوده است و از دوبرابر بهبود در آمار سیگنال نسبت به بررسی‌های پیشین برخوردار بوده است. ولی در محدوده‌ی حساسیت آشکارسازهای‌شان، هیچ موج گرانشی‌ای مشاهده نکردند. طبق داده‌های ایشان، چشمه‌های پرتو گاما مشاهده‌شده، برای تولید موج گرانشی آشکارپذیر، بیش-از-حد دور بوده‌اند. اما تحلیل یافته‌های‌شان، جایی برای امید باقی می‌گذارد: برای چشمه‌های موج گرانشی در فاصله‌های مشابه، بهسازی‌های برنامه‌ریزی‌شده برای آشکارسازهای LIGO و Virgo، با شروع به داده‌گیری مشترک در سال ۲۰۱۵، به پژوهشگران شانسی برای کشف این امواج گریزان خواهد داد.
انتهای پیام/
این امواج که در خمش فضازمان جاری‌اند، نتیجه‌ای از ناوردایی لورنتس در نسبیت عام، و مرتبط با محدودیت سرعت انتشار برهم‌کنش‌های گرانشی‌اند. فوران‌های پرتوی گاما، که درخشان‌ترین رویدادِ الکترومغناطیسیِ شناخته‌شده در جهان است، معمولاً حاصل ابرنواخترها و یا ادغام ستاره‌های نوترونی دوتایی است. این فوران‌ها بین ده میلی‌ثانیه تا چند دقیقه به طول می‌انجامد.
امواج گرانشی حرکات موجی‌شکل در فضازمان که توسط اینشتین پیش‌بینی شد، هیچ گاه مستقیما مشاهده نشده‌اند.
آشکارسازی امواج گرانشی، پیچیده است، زیرا تاثیرِ شدیدا کوچکی روی آشکارسازها دارند و مهم‌ترین چشمه‌های این امواج (از قبیل سیاه‌چاله‌ها و ستاره‌های نوترونی دوتایی) آنچنان از زمین دورند که مقدار موجی که در زمان از آن‌ها به ما می‌رسد، شدیداً کم است. پژوهشگران برای مقابله با این چالش، تداخل‌سنج‌های فوق حساس مبتنی بر لیزر را ساخته‌اند که می‌تواند عبور امواج گرانشی را با اندازه‌گیری تفاوتِ طولیِ بسیار اندک بین دو بازوی عمودی تداخل‌سنج، آشکار کند. این بازوها، بسیار بزرگ و از مقیاس کیلومتر هستند.
از آنجا که اندازه‌گیری‌های همزمان با چندین آشکارساز در محل‌های دور از هم، بهترین روش برای جلوگیری از سیگنال‌های غلط است؛ دو همکاری بزرگ بین‌المللی رصدخانه‌ی موج گرانشی تداخل‌سنج لیزری۱ (LIGO) با رصدخانه‌هایی در لوییزیانا و واشینگتون، و تداخل‌سنج Virgo در ایتالیا تیم پژوهشیِ مشترک تشکیل شده است.
این پژوهشگران، پژوهش‌های‌شان را با زمان ورود فوران‌های پرتوی گاما۲ (GRB)، همزمان‌سازی می‌کنند. این فوران‌ها به همان رویدادهای نجومی‌ای که تصور می‌شود امواج گرانشی را ساطع می‌کنند، وابسته‌اند. داده‌های فوران پرتوی گاما ، توسط شبکه‌ی میان‌سیاره‌ای۳ متشکل از ماهواره‌ها و دیگر فضاپیماها تهیه شده است.
این دو تیم از سال ۲۰۰۵، پنج سال صرف بررسی فوران‌های پرتوی گامای ۵۰۸ GRB کردند که تا کنون گسترده‌ترین پژوهش مبتنی بر فوران‌های پرتوی گاما بوده است و از دوبرابر بهبود در آمار سیگنال نسبت به بررسی‌های پیشین برخوردار بوده است. ولی در محدوده‌ی حساسیت آشکارسازهای‌شان، هیچ موج گرانشی‌ای مشاهده نکردند. طبق داده‌های ایشان، چشمه‌های پرتو گاما مشاهده‌شده، برای تولید موج گرانشی آشکارپذیر، بیش-از-حد دور بوده‌اند. اما تحلیل یافته‌های‌شان، جایی برای امید باقی می‌گذارد: برای چشمه‌های موج گرانشی در فاصله‌های مشابه، بهسازی‌های برنامه‌ریزی‌شده برای آشکارسازهای LIGO و Virgo، با شروع به داده‌گیری مشترک در سال ۲۰۱۵، به پژوهشگران شانسی برای کشف این امواج گریزان خواهد داد.
انتهای پیام/
