به گزارش
خبرنگار پارلمانی باشگاه خبرنگاران، احمد بخشایش اردستانی نماینده مردم اردستان، در نشست علنی امروز (سهشنبه 27 خرداد) مجلس شورای اسلامی در نطق میاندستور خود به بررسی دو واژه "سیاست اخلاقی" و "اخلاق سیاسی" پرداخت و اظهار داشت: سیاست و اخلاق دو مفهومی است که همواره ذهن اندیشمندان علم سیاست را به خود معطوف داشته است. هر دو واژه زیباست، اما یکی به نام سیاست ماکیاولی مشهور است و دیگری به نام سیاست دینی. اندیشمندان بزرگی چون افلاطون، هگل، جان رالز سعی کردند این دو واژه را قرین هم جلوه دهند اما از دوره مدرن که انسان "خیمه خرک" هستی قرار گرفت و انسان محور امور عالم شد به تدریج این دو مفهوم از هم دور شدند به طوری که مفهوم سخت سیاست که ترجمانش در قدرت و اقتدار نمایانگری میکرد بر مفهوم لغزنده اخلاق تفوق پیدا کرد.
وی ادامه داد: سیاست در مقوله پوزیتویستی سیاست قابلیت شاخص گذاری داشته ولی اخلاق چون معطوف به سود و زیان گردید این قابلیت را از دست داد، از این رو چنبره سیاست بر اخلاق چربید و اخلاق سیاسی شکل گرفت، اما قطعا ما به دنبال سیاست اخلاقی هستیم چون انسان را "حَی" میدانیم که دارای مبدأ و معاد است، ما انسان را حیوان تکنولوژی ساز نمیدانیم که دچار گرسنگی شود.
بخشایش تصریح کرد: مظهر اخلاق سیاسی را میتوان در کلام امیرالمؤمنین (ع) یافت که در اعتراض به ایشان که در بدو خلافت چرا با معاویه و عمرو عاص کنار نمیآید میفرماید؛ سیاست به معنای عذر و فریب مورد پسند نیست از این رو قطعا ایشان سیاست باز نبودند، زیرا سیاستمدار بودند از طرف دیگر در عصر پست مدرن ما فردی که علاقمند بود سیاست و اخلاق را قرین هم سازد و سیاست اخلاقی را به بشریت عرضه دارد امام خمینی (ره) و پس از ایشان رهبر معظم انقلاب است که میفرمایند من انقلابیام و نه یک دیپلمات به معنای جاری کلمه.
نماینده مردم اردستان اظهار داشت: امام (ره) مرد خدا بود برای خدا زیست و برای خدا قیام کرد کسی بود که به دنیا رو نکرد لیکن دنیا تمام قد به ایشان روی آورد به قدرت پشت کرد و قدرت به ایشان روی آورد که در این رابطه امام علی (ع) میفرمایند؛ تو مراقب آخرتت باش دنیا ذلیلانه پیش تو میآید از طرفی دیگر امام خمینی (ره) در تجدد زیست ولی لحظهای نام مدرن و تجدد را به زبان نیاورد تجددی که امروز مردان سیاست ما را به سمت و سوی بیفقدانی اخلاق در عرصه فردی و اجتماعی سوق میدهد تا از یک سو دچار فساد گسترده مالی بشوند و از سوی دیگر قدرت را برای رسیدن ثروت و دست اندازیهای بیمحابا به بیت المال توجیه کنند و این از آسیبهای پیش روی انقلاب اسلامی است که میتواند منجر به بحران اعتماد در مباحث فساد مالی شود.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه داد: امام خمینی(ره) به هنگام تبعید از ترکیه به عراق هرگز با مخالفان شاه چون تیمور بختیار که در عراق تبعید بود و یا موسی اصفهانی فرزند آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی دیدار نکرد تا درباره نهضت خود علیه شاه صحبت کند از طرفی دیگر پس از جنگ یک روزه بین شاه و صدام بر سر تپههای شماره 20 اروند رود فرماندار وقت کربلا نزد امام آمد و نیم ساعت راجع به همکاری علیه شاه صحبت کرد اما امام فقط گوش داد و هیچ نگفت نه مثل مجاهدین خلق که برای از بین بردن جمهوری اسلامی به صدام پناه بردند و متحد شدند.
این نماینده مردم در مجلس نهم گفت: امام (ره) بر مبنای سیاست اخلاقی از اسلام و نه اسلام معلل سود میجست، ایشان از انتظار مثبت همراه با مبارزه با استبداد و استعمار سود میجست قضیه امام (ره) و پیامشان به فرستاده کاخ الیزه و تشکر ایشان از ژیسگار در کنفرانس گوارلوپ راجع به ایران شاهد بر مدعاست که امام (ره) از اسلام استفاده ابزاری و احساسی نمیکرد و قطعا جانشین ایشان هم چنین است و هر دو پر ظرفیت و کریمانه با مباحث و معضلات پیش روی نظام برخورد میکنند در این رابطه به بایزید بسطامی میگفتند؛ فرق تو پیامبر (ص) در چیست که گفت در ظرفیت بیانتهای مصطفی(ص) است.
وی ادامه داد: قطعا وقتی که انسان موزون خویش گشت، در این صورت با فساد و کانونهای شکلگیری آن مبارزه میکند، از طرفی دیگر اهل نقد و آمر به معروف و ناهی از منکر در ساحت فردی و اجتماعی میشود، چون جامعه را دینی میخواهد و جامعه دینی جامعهای است که ناظر بر امر به معروف و نهی از منکر باشد. از این رو امام رضا(ع) میفرماید؛ جامعهای که گفتمان به من چه و به تو چه در آن حاکم باشد، جنگ با خدا در آن حاکم شده است.
نماینده مردم بخشایش در مجلس نهم تصریح کرد: سیاست اخلاقی باعث میشود تا برای اصحاب قدرت و ثروت حدود و نفوذ قایل نشویم، در غیر این صورت دین چنین جامعهای از ماهیتش تهی میشود همچنین سیاست اخلاقی موجب می شود تا مردم فقیر نشوند در غیر این صورت بنابر فرمایشات پیامبر (ص) کافر میشوند، فقر و بیکاری جامعه را به سوی بیاعتقادی و کفر پیش میبرد و این هشداری است به دولتمردان ما تا جای اصل و فرع را در جامعه و مشکلاتشان عوض نکنند و مشکلات اصلی جامعه را در متن ببینند و نه در فرع.
انتهای پیام/