غلامرضا حاجتی متخصص اعصاب و روان درگفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: برونگرایی و درونگرایی اصطلاحاتی هستند که کاملاً متناقض یکدیگر هستند. در اصل برونگرایی فرار نامعقول و غیر منطقی از نفس و نمایش دادن احساسات (هیجانهای شدید) در جمع است.
وی ادامه داد: در درونگرایی شخص به دنیای درون خود میپردازد. در این حالت رویاپردازی و خیال بافی جایگزین واقعبینی میشود. اشخاصی که درون گرا هستند، میدانند که برای اجتماعیتر شدن و پیشرفت آنها این روحیه اصلاً خوب نیست.
وی اذعان داشت: شخص برای اینکه از حالت درونگرایی خارج شود به برونگرایی بپردازد، بهتر است: نگرانی از اینکه چگونه باب گفتگو را با دیگران باز کند نداشته باشد. با گروههای مختلف مردم راحت باشد. از ملاقات با دیگران ترس و واهمه نداشته باشد. با دیگران معاشرت کند و وقت خود را با آنها بگذراند.
وی خاطر نشان کرد: برای برونگرایی به دنبال فعالیتهای گروهی مورد علاقه خود باشید. برای اجتماعیتر شدن بهتر است، حریم خصوصی خود را محدود کنید. هنر خوب صحبت کردن را یاد بگیرید. همین که بتوانید در حد چند کلمه نظرات و احساسات خود را بیان کنید، در این صورت اعتماد به نفس شما برای برخورد با موقعیتهای اجتماعی افزایش مییابد.
همچنین مطالعه کتابهای مختلف بیشتر شمارا در این زمینه کمک میکند.
وی بیان کرد: انسان در هنگام رویارویی با مشکلات و اتفاقها به طور ناخود آگاه احساس افسردگی و درون گرا بودن را دارد. این حالت باعث میشود تا خود بیشتر غمگین شده و سکوت اختیار کند. فرد از این حالت خود خوشحال و راضی نبوده و مایل است که سکوت خود را بشکند و زندگی پر از انرژی و با شور و نشاطی را تجربه کند.
انتهای پیام/