«اد بیلوپس» (Ed Billups) و «یانیک سون» (Yanqiu Sun) برای اولین بار متوجه تشکیل نانو الماس ها در میان لایه های بی شکل گرافیت شدند. این محققان با استفاده از یک میکروسکوپ الکترونی تصاویری از نمای نزدیک شلیک پرتو الکترون به نقطه مورد در زغال سنگ فراوری شده گرفتند و متوجه شدند که انرژی ناشی از این شلیک منجر به تشکیل خوشه هایی از اتم های کربن جامد می شود که برخی از انها ساختار مشبک مانندی شبیه نانو الماس دارند.

اندازه پهنای این نانو الماس ها بین دو تا 10 نانو متر بود. برخی از این الماس های میکروسکوپی در حد چند ثانیه دوام آورند اما بعد به اشکالی کمتر منظم کربن تبدیل شدند. طبق این تحقیق جدید، هیچ یک از نانو الماس های نتوانستند دوام بیاورند و در عرض چند ثانیه از بین رفتند. از نانو الماس ها در پروسه های مختلف صنعتی استفاده می شود و بطور گسترده ای در تحقیقات پزشکی برای مثال شیمی درمانی و تقویت رشد استخوان ها بکار می روند.

همچنین در آینده انسان می تواند از دندان ها با روکش الماس برای تقویت بهداشت دهان و مبارزه با بیماری ها استفاده کند. دانشمندان متوجه شده اند که نانو الماس ها می توانند موجب ترغیب رشد استخوان ها و بهبود دوام ایمپلنت های دندانی شوند.