در بیانیه کاترین اشتون آمده است: "درگیری‌های وحشتناک سوریه وارد چهارمین سال خود شده است. بیش از 100 هزار نفر کشته، 2 میلیون نفر آواره و 9.3 میلیون نفر نیازمند کمک های انسان دوستانه هستند که نیمی از آنان را کودکان تشکیل می دهند. تراژدی سوریه در تاریخ معاصر بی مانند است. جامعه جهانی برای پایان دادن به آن مسؤول است. تنها راه حل این بحران، راه حل سیاسی است: استقرار دولت انتقالی و ایجاد روند سیاسی فراگیر برای تشکیل دولتی دموکراتیک و کثرت گرا."

لازم به یادآوری این پرسش است که خانم اشتون کدام "جامعه جهانی" را مسؤول پایان‌دادن به بحرانی می‌داند که با دخالت‌های برخی اعضای دائم شورای امنیت و متحدان منطقه ایشان شعله‌ور شده است؟ آیا کشورهایی به جز انگلیس، فرانسه، آلمان، آمریکا، ترکیه و کشورهای عربی منطقه با ارسال سلاح‌های پیشرفته برای معارضان و گروه‌های تروریستی، آتش جنگ داخلی در سوریه را برافروختند؟

پس از دیدار خانم اشتون با نارنجی‌های اوکراین، سفر به ایران و دیدار با اغتشاشگران و محکومان امنیتی، این بار اشتون خواهان برکناری بشار اسد و تشکیل دولت انتقالی در این کشور شده است تا دموکراسی مورد نظر غرب در سوریه برقرار شود. این سخنان در حالی از زبان خانم اشتون جاری شده است که مردم سوریه 30 سال با وجود کاستی‌ها در کنار یکدیگر با آرامش زندگی می‌کردند و اختلافات مذهبی و ذبح افراد به دلیل اعتقاداتشان، بیشتر به داستان‌های خیالی شباهت داشت.

اشتون در ادامه این بیانیه متذکر شده است: "اتحادیه اروپا بطور خاص نگران گروه‌های آسیب‌پذیر است. بیش از ده هزار زن در این درگیری ها کشته شدند؛ 4.3 میلیون کودک که بیشتر آن ها آواره شده اند، نیازمند کمک های غذایی، سرپناه و آموزش فوری هستند. اتحادیه اروپا با کمک 2.6 میلیارد یورویی در حال حاضر در کمک رسانی به قربانیان این بحران در داخل و خارج سوریه پیشرو است. ما به مردم و دولت‌های همسایه سوریه که میزبان جمعیت رو به افزایش پناهجویان سوری هستند درود می فرستیم. از همه طرف های درگیر در سوریه بویژه دولت این کشور که مسؤولیت اولیه این تراژدی انسانی برعهده اوست میخواهیم سریعا و بطور کامل تعهدات مندرج در قطعنامه 2139 شورای امنیت را بپذیرد."

این در حالی است که کشورهای اتحادیه اروپا بویژه انگلیس، تا کنون میلیون‌ها پوند برای تأمین سلاح معارضان مسلح هزینه کرده است. عربستان، قطر، آمریکا و ترکیه نیز تا کنون میلیاردها دلار خرج ارسال سلاح‌هایی کرده‌اند که این تراژدی انسانی را تا کنون رقم زده است و حال خانم اشتون مسؤولیت آن را بر عهده دولت سوریه می‌داند.

 "من به شدت نگران یافته های کمیسیون مستقل تحقیق هستم که هفت گزارش آن‌ها استفاده دولت سوریه از قتل، شکنجه، تجاوز، گروگان‌گیری و خشونت جنسی را اثبات می‌کند. این ها جنایات ضدبشری و جنایت جنگی و نقض آشکار و وحشیانه حقوق بشر و قوانین انسانی هستند. این بحران که با سرکوب بی‌رحمانه اعتراضات مسالمت‌آمیز آغاز شد، با ظهور تروریسم و حضور نیروهای خارجی تشدید شد. جنایت‌های جنگی گروه‌های مسلح غیردولتی نیز که بدنبال سوریه‌ای آزاد و دموکراتیک نیستند، بر تراژدی مردم سوریه افزوده است. ارتکاب این جنایات از سوی گروه‌های درگیر در جنگ، قابل بخشش نخواهد بود."

"درحالی که در روند نابودسازی سلاح های شیمیایی سوریه پیشرفت هایی حاصل شده است، لازم است تا دولت سوریه به مهلت زمانی 30 ژوئن قطعنامه 2118 شورای امنیت پایبند باشد."

اشتون در انتها تاکید می‌کند که تلاش‌های اتحادیه اروپا و جامعه بین‌الملل برای ساختن سوریه‌ای آرام و آزاد ادامه خواهد داشت! تلاش هایی که با گذشت سه سال، به جز بیش از یکصدهزار کشته و 10 میلیون آواره برای سوریه، ارمغانی جز نفوذ و رشد تروریسم تکفیری، ارمغان دیگری نداشته است:

تنها سوال باقیمانده از خانم اشتون این است که، جامعه بین‌الملل مدنظر ایشان با ورود به عرصه‌ سیاست داخلی کدام کشور، آرامش و آزادی را برای مردم آن به همراه آورده است؛ اوکراین، سوریه، ایران، عراق، یا افغانستان و ...؟