دهم مارس 1876 میلادی، بل از اتاق خود به ‌وسیله این دستگاه به دستیارش در اتاق دیگر گفت: "آقای واتسن بیایید با شما کار دارم."

اساس کار تلفن با ارتعاشات صوتی است به گونه‌ای که هوا، تارهای صوتی را می‌لرزاند و این لرزش و ارتعاش از روی مولکول‌های هوا عبور می‌کند و به صفحه آلومینویمی که تعبیه شده است، برخورد می‌کند و آن را هم به لرزش در می‌آورد.

همین لرزش در سمت دیگر هم به صفحه‌ای از همین جنس می‌خورد و موجب انتقال صوت به گوش شنونده می‌شود.

حال اختراع تلفن از اینجا شروع شد که هر دو دستیار برای تست امکان انتقال چند پیام تلگرافی بر روی یک خط، در پشت سیستم‌های فرستنده و گیرنده‌ای قرار گرفتند و ناگهان همکار بِل که در سمت فرستنده قرار داشت میله‌ای فلزی را از دستگاه تعبیه شده خارج کرد که منجر به ارتعاشات و انتقال آن به سمتی شد که بِل سراسیمه خود را به همکارش رساند و بابت عمل خودسرانه وی را مؤاخذه کرد.

اما این اتفاق باب جالبی را برای بِل گشود و آن اینکه متوجه شد اگر میله‌ای بر روی شیء مغناطیسی مرتعش شود، جریانش قابل انتقال از طریق سیم خواهد بود.

همان روز اولین تلفن جهان ساخته شد که می‌توانست صداهایی را از طبفه بالای ساختمان به پایین مخابره کند.

رفته رفته پس از تکمیل این طرح، سیم‌های مخابراتی بین فواصل مختلف کشیده شد و به شکل امروزی درآمد تا بتواند اصوات را از سراسر این کره خاکی به جای جای آن منتقل کند.

بِل در سن 75 سالگی (سال 1922 میلادی) دار فانی را وداع گفت و با اختراع خود، خدمتی ارزنده به جهانیان ارائه کرد؛ در روز درگذشت این مخترع و به احترام او، ارتباط تلفنی 17 میلیون که کل شبکه ارتباطی را شامل می‌شد به مدت یک دقیقه قطع شد.