این تنگه علاوه بر زیباییهای وصفناپذیر طبیعی که در خود جای داده است، دارای آثار قلعهای بزرگ و آبانبارهای تراشیده از سنگ است که این آثار مربوط به دورهی ساسانی است.
این تنگهی کمعرض و بسیار مرتفع که شکارگاه بهرام چوبینه بوده است، دارای آثار ارزندهای در قسمت ورودی، پیشانی و ارتفاعات است ازجمله آثار بهجای مانده از این قلعه که از سنگ و گچ ساخته شده است، دیوارههای سنگی و آبانبار آن است.
این تنگه و قلعهی آن، علاوه بر زیباییهای طبیعی و آثار پلکانهای سنگی بر دیوارهای سنگی و نقاط صعب العبور داخل تنگه، وجود چهار آبشار انبار که در صخرههای سخت تراشیده و وجود آب آشامیدنی در داخل آنها حاکی از توجه و اهمیت به این منطقه در طول دوران تاریخی دارد که در نوع خود بینظیر است.
این تنگه در ایام بهار، ایرانگردان و علاقمندان به آثار تاریخی و طبیعی را به سوی خود جذب میکند و یکی از تنگههای افسانهای بهشمار میآید. این تنگه در شهر تاریخی درهشهر قرار دارد که اهمیت آن تا حدی است که مورخان و تاریخ نگاران آن را به نام اولین شهر تاریخی دورهی ساسانی نامیدهاند.