به گزارش پاپ‌ساینس، Airlander هم‌زمان یادآور بالون و زپلین است؛ اما هیچ کدام از آن دو به شمار نمی‌رود. بالون‌ها هیچ سازه داخلی صلبی ندارند؛ در حالی‌که زپلین‌ها که از نظر فنی کشتی‌های هوایی صلب محسوب می‌شوند، سازه داخلی صلبی دارند که شکل هواپیما را حفظ می‌کند. همان‌طور که از نام شرکت بر می‌آید، Airlander کشتی هوایی دورگه‌ای است که که نیروی بالابر خود را توسط محفظه‌ای سرشار از گاز هلیوم به دست می‌آورد. همچنین این کشتی هوایی سازه صلبی دارد که در مقایسه با بالون امکان کنترل بیشتری به آن می‌بخشد. شرکت سازنده برای پناه دادن این هواپیمای عظیم، از یک آشیانه هواپیما به قدمت 100 سال در بدفوردشایر انگلستان استفاده کرده است.

ارتش آمریکا به Airlander به عنوان هواپیمایی برای جاسوسی، نظارت و حمل بار نگاه می‌کرد. هواپیمای جاسوسی آمریکایی Global Hawk و Grey Eagle می‌توانند به مدت حدود 30 ساعت به گشت‌زنی در آسمان بپردازند. اما Airlander می‌توانست در صورتی‌که تدارکات کافی با خود به همراه داشت، با یک خدمه پروازی خود به مدت 5 روز را در آسمان سپری کند. در جنگ‌هایی که گروه‌های مسلح کوچک در مناطق وسیع روستایی حرکت می‌کنند (مانند دخالت نظامی اخیر آمریکا در افغانستان)، داشتن یک ابزار جاسوس طولانی‌برد ارزش بالایی دارد.

با این وجود و در حالی‌که حضور نظامی آمریکا در افغانستان رو به پایان است، شرکت HAV این هواپیما را به عنوان ابزاری برای اقدامات بشردوستانه، ایستگاه‌های واسطه مخابراتی، گشت‌زنی مرزی، ماموریت‌های تحقیقاتی، عملیات نجات و ارسال دارو به فروش می‌رساند. علاوه بر عملیات تجسس و گشت‌زنی، Airlander می‌تواند در هر پرواز تا 55 تن بار را با خود حمل نماید.