به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران زنجان ؛

در اصطلاح محلی ترکی زنجان ،چاروق را (چارخ) تلفظ می‌کنند. چارق دوزی از هنرهای دستی است که دستهای ظريف هنرمندان زنجانی در توليد آن مهارت ويژه ای دارند. اصولاً صنعت کفاشی از قرن يازدهم هجری در شهرزنجان رونق فراوانی داشته است. تمرکز کفاشان در دو بازار بالا و پايين و اختصاص يافتن راسته های گوناگون به اين فن حکايت از رونق آن در ادوار گذشته دارد.

به علت ورود کفشهای کارخانه ای و علل ديگر، کفاشی بومی از رونق افتاده و اساتيد آن به چارق دوزی روی آورده اند.

صنعت چارق‌‌دوزی در زنجان با گذر زمان بسیار تغییر کرده و به مرور شکل ظاهری امروزی را به خود گرفته است. چارق قدیمی در این شهر، پا‌پوشی بدون پاشنه و از جنس چرم خام بوده که با بندهایی بلند به ساق پا بسته می‌شد و در روستاها بیشتر مورد استفاده چوپانان قرار می‌‌گرفت. اما مرور زمان موجب شده تا این هنردستی در دکور منازل جا بگیرد یا به کفش روفرشی زنان شهری تبدیل شود.

به هر تقدير هم اکنون چارق های زيبا از شهرت خاص و عام برخوردارندومشخصاً زنانه بوده و استفاده از آن جنبه تشريفاتی و تفننی دارد.

چارق ها از دو قسمت کف و رو تشکيل شده است، کف آن از چرم ظريف و رويه آن از نخهای نازک رنگی و گاهی از ابريشم و در طرحها و گونه های مختلف ساخته و بافته می شود، چنان که مصنوعات آن باب طب چارق زنجان پايپوشي به ظرافت ابريشم هاي رنگي ايرانی و خارجی است و مناسب ترين سوغات شهر محسوب می شود./س