نگاهی بر "کلاشینکف" سعید سهیلی
هنوز غبار جنجال‌های گشت ارشاد فرو ننشسته بود که سهیلی، خشمگین از توقف نمایش آن فیلم، اعلام کرد فیلم بعدی‌اش را به زودی با نام کلاشینکف خواهد ساخت.
به گزارش حوزه سینما
باشگاه خبرنگاران، یه شهر شلوغ ... یه مرد تنها ... و هزار کوچه بن‌بست. یه اسلحه کلاشینکف ... یه خشاب خالی ... و هزار بغض فروخورده. اسد: آدم بدبخت، آدم ناشکره. عادل: کدوم ناشکری؟ ما از اوناییم که به دنیا اومدیم ولی دنیا به ما نیومد.»
هنوز غبار جنجال‌های گشت ارشاد فرو ننشسته بود که سهیلی، خشمگین از توقف نمایش آن فیلم، اعلام کرد فیلم بعدی‌اش را به زودی با نام کلاشینکف خواهد ساخت. او در توضیح شکل‌گیری ایده فیلم به تاثیر جنجال‌های نوروز 91 هم اشاره می‌کند: «خط تصمیم قطعی شد. شاید اگر آن اتفاق‌ها نمی‌افتاد، من هم فیلم ملایم‌تری می‌ساختم.»
او در توضیح تاثیر حاشیه‌ها در انتخاب نام فیلم هم توضیح جالبی می‌دهد؛ عنوانی که نوعی تهاجم و خشونت درآن وجود دارد: « از ابتدا تا انتها یک کلاشینکف وجود دارد. نام فیلم هم بر همین اساس انتخاب شد. کلاشینکف برای من سلاح نوستالژیکی‌ست ولی اینکه چرا این نام را برای فیلم انتخاب کردم، باز به همان ماجرای سال 91 برمی‌گردد. می‌توانستم نام فیلم را "عادل" بگذارم که نام شخصیت اصلی آن است. ولی تعمدا کلاشینکف را انتخاب کردم... شرایط سینما در دوره قبل طوری بود که دیگر حرف هم شنیده نمی‌شد و باید شلیک می‌کردی. ما هم نام فیلم را گذاشتیم کلاشینکف!»
پروانه ساخت این فیلم، اواخر دوران مدیریت سینمایی دولت پیش صادر شد: «متاسفانه مدیران پیشین با شخص من به مشکل خورده بودند و به همین دلیل صدور پروانه ساخت خیلی طول کشید.».
در نهایت پروانه ساخت صادر شد و سهیلی به گفته خود یکی از سخت‌ترینفیلمهایش را کلید زد: « این اولین فیلم من بود که بالای شصت جلسهفیلم‌برداری داشت.» کلاشینکف یکی از فیلم‌های پرلوکیشن سهیلی هم بود. لوکیشن‌هایی که انتخاب‌شان شرایط تولید را هم دشوار کرده بود: «ما از میدان شوش بالاتر نیامدیم. همه لوکیشن‌ها در حاشیه تهران بود. از جاده خاوران تا ورامین و جاده خراسان. در تهران فقط برج میلاد را داشتیم وبقیه‌اش را در همانمنطقه‌هایحاشیه‌ای گرفتیم. برای رسیدن به هر یک از این لوکیشن‌ها سه یا چهار ساعت در راه بودیم.»
حضور رضا عطاران در این فیلم، کنجاوی‌هایی ایجاد کرده است.آیا کلاشینکف کمدی‌ست یا او پس از دهلیز یک نقش جدی دیگر را هم به کارنامه‌اش اضافه می‌کند؟ «این نقش شیرینی‌هایی دارد ولی نمی‌توان آن را یک نقش کمیک دانست. عطاران این جا جدی‌ست ولی نه به اندازه دهلیز.» تدوین فیلم از نیمه گذشته و سهیلی از آنراضی‌ست: «تا این جا راضی‌ام ولی رضایت اصلی بعد از دیدن فیلم در اکران ایجاد می‌شود.»
منبع: ماهنامه فیلم
انتهای پیام/ص
او در توضیح تاثیر حاشیه‌ها در انتخاب نام فیلم هم توضیح جالبی می‌دهد؛ عنوانی که نوعی تهاجم و خشونت درآن وجود دارد: « از ابتدا تا انتها یک کلاشینکف وجود دارد. نام فیلم هم بر همین اساس انتخاب شد. کلاشینکف برای من سلاح نوستالژیکی‌ست ولی اینکه چرا این نام را برای فیلم انتخاب کردم، باز به همان ماجرای سال 91 برمی‌گردد. می‌توانستم نام فیلم را "عادل" بگذارم که نام شخصیت اصلی آن است. ولی تعمدا کلاشینکف را انتخاب کردم... شرایط سینما در دوره قبل طوری بود که دیگر حرف هم شنیده نمی‌شد و باید شلیک می‌کردی. ما هم نام فیلم را گذاشتیم کلاشینکف!»
پروانه ساخت این فیلم، اواخر دوران مدیریت سینمایی دولت پیش صادر شد: «متاسفانه مدیران پیشین با شخص من به مشکل خورده بودند و به همین دلیل صدور پروانه ساخت خیلی طول کشید.».
در نهایت پروانه ساخت صادر شد و سهیلی به گفته خود یکی از سخت‌ترینفیلمهایش را کلید زد: « این اولین فیلم من بود که بالای شصت جلسهفیلم‌برداری داشت.» کلاشینکف یکی از فیلم‌های پرلوکیشن سهیلی هم بود. لوکیشن‌هایی که انتخاب‌شان شرایط تولید را هم دشوار کرده بود: «ما از میدان شوش بالاتر نیامدیم. همه لوکیشن‌ها در حاشیه تهران بود. از جاده خاوران تا ورامین و جاده خراسان. در تهران فقط برج میلاد را داشتیم وبقیه‌اش را در همانمنطقه‌هایحاشیه‌ای گرفتیم. برای رسیدن به هر یک از این لوکیشن‌ها سه یا چهار ساعت در راه بودیم.»
حضور رضا عطاران در این فیلم، کنجاوی‌هایی ایجاد کرده است.آیا کلاشینکف کمدی‌ست یا او پس از دهلیز یک نقش جدی دیگر را هم به کارنامه‌اش اضافه می‌کند؟ «این نقش شیرینی‌هایی دارد ولی نمی‌توان آن را یک نقش کمیک دانست. عطاران این جا جدی‌ست ولی نه به اندازه دهلیز.» تدوین فیلم از نیمه گذشته و سهیلی از آنراضی‌ست: «تا این جا راضی‌ام ولی رضایت اصلی بعد از دیدن فیلم در اکران ایجاد می‌شود.»
منبع: ماهنامه فیلم
انتهای پیام/ص
