به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران، کمال تبریزی کارگردان مطرح سینما در کنار پرویز پرستویی و رضا میرکریمی سه عضو اصلی گروهی بود که به نمایندگی از سینماگران سال گذشته برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی به نفع زلزله‌زدگان آذربایجان فعالیت می‌کرد. با کمال تبریزی درباره این فعالیت و مسایلی پرسیدیم که هر روزه گریبانمان را گرفته است:

چطور شد که سینماگران تصمیم گرفتند کمک‌های جمع‌آوری‌شده برای زلزله‌زدگان آذربایجان را به ایجاد یک خانه هنر و مکان فرهنگی اختصاص دهند؟

ما خیلی به اینکه کمک‌هایی که جمع شده در چه مسیری بهتر است هزینه شود، فکر کردیم. وقتی مردم چنین استقبالی کردند و از طریق اهالی سینما و خانه سینما کمک‌های خود را اهدا کردند به نظرمان رسید  بیاییم جایی را درست کنیم که ظاهرش اگرچه یک بنا و یا یک سازه یادمان‌ باشد ولی عمقش و باطنش بتواند در زمینه روانشناختی و درمان افسردگی‌هایی که در منطقه به خاطر متلاشی‌شدن خانواده‌ها و بی‌سرپرست‌شدن کودکان به‌وجود آمده موثر باشد. فکر کردیم بیاییم مرکزی هنری با حمایت خانه سینما درست کنیم که بتواند بچه‌هایی را که دچار جراحت عاطفی شده‌اند تحت پوشش قرار دهد. همچنین از طریق امکانات هنری و کارگاه‌ها می‌توان در بین کودکان ایجاد روحیه کرد.
کودکانی که به هر حال بزرگ می‌شوند و از دست‌دادن پدر و مادرهایشان و سرپرست‌هایشان ممکن است تاثیرات منفی زیادی داشته باشد و آنها را آزرده کرده و در شخصیت آنها تاثیر منفی بگذارد. ما به این نتیجه رسیدیم که بیاییم از این طریق مرکزی را به وجود آوریم که در واقع کودکان و جوانان جذب آنها بشوند و روحشان التیام پیدا کند و آن آزردگی‌ها هم کم‌کم از بین برود.

آیا سینما‌گران در حل مشکلات اجتماعی یا معضلاتی چون آلودگی هوا هم می‌توانند موثر باشند؟

صددرصد. به نظرم نهضت‌هایی می‌تواند برای حل این مشکلات توسط سینماگران به وجود بیاید. مثل ایجاد نهضتی برای مبارزه با زباله‌سازی، یا مبارزه با آلوده‌کردن طبیعت و خیلی نهضت‌های دیگر را از طریق هنرمندان و سینماگران می‌توان پیگیری کرد و به‌نظرم خیلی هم تاثیر دارد. واقعیت این است که ما از نظر فرهنگی مشکلات زیادی در جامعه داریم و اگر بتوانیم از طریق فرهنگ و هنر عمل کنیم این مشکلات به شکل ریشه‌ای حل خواهد شد.
‌اما به نظر می‌رسد مهم‌ترین اتفاق این روزها مشکل جدی چون مبارزه با آلودگی هواست.

بله همینطور است. به نظرم باید در زمینه مشکلات اجتماعی، اطلاع‌رسانی دقیق و فرهنگسازی صحیحی انجام شود. باید اطلاع‌رسانی به گونه‌ای باشد که مردم با محیطی که دارند در آن زندگی می‌کنند مقداری مهربان‌تر باشند و عواقبی که در سال‌های آینده ممکن است در انتظار آنان باشد از الان پیش‌بینی کنند . راهش همین است که عده‌ای از هنرمندان دور هم جمع شده تا بتوانند جریان‌سازی کرده و بتوانند معضلات جدی جامعه را حل کنند. مثلا معضلی به اسم مصرف آب. الان کمبود آب در آینده یک بحران اساسی است و ما این فرهنگ صرفه‌جویی در آب را نداریم. مثلا ما در فیلم‌ها و سریال‌هایمان قهرمان اصلی فیلم یا سریال که قرار است شخصیت مثبتی هم باشد را نشان می‌دهیم که شیر آب را باز کرده و دارد ماشین و حیاط را می‌شوید. باید یک جوری این موضوع را به مردم بفهمانیم که آب یک موضوع حیاتی است و ممکن است در کمترین زمان ممکن است قحطی آب به وجود آید. این یک اخطار جدی است و ممکن است در ابتدا مردم توجهی نکنند. اهالی هنر می‌توانند گرد هم بیایند و گروهی را ایجاد کنند نهضتی موثر در این زمینه ایجاد شود و مردم هم کم‌کم آگاهی پیدا کنند.

روش دیگری هم برای ایجاد حساسیت مردم وجود دارد؟

فقط این موضوع نیست و خیلی موضوعات دیگر هم می‌تواند باشد. مثلا فیلم بعدی من درباره محیط زیست است. اینکه مردم محیط اطراف خود را شناخته و زمینی که در آن زندگی می‌کنند را بشناسند. زمینی که مادر همه هست و باید با آن مهربان باشند و ناخودآگاه کارهایی که برایش ضرر دارد را انجام ندهند. ما در مواقعی کارهای اشتباهی می‌کنیم که به دلیل کمبود اطلاعاتمان هست. ما باید نگاهمان را به خیلی از مسایل پیرامونمان عوض کنیم، آن وقت می‌بینیم که اتفاقاتی می‌افتد که هم به دولت کمک می‌کند و هم به مردم تا زندگی بهتری داشته باشند.

منبع: روزنامه شرق

انتهای پیام/ص