وی با بیان این مطلب که ما ناگزیریم برای نشان دادن خود در عالم، رقیب را نیز ببینیم گفت: بحث مردم سالاری دینی بحثی است که قبل از آن عناوینی مشابه از جمله دموکراسی و این اواخر لیبرال دموکراسی مطرح شده است و ما نمی توانیم بحث مردم سالاری دینی را بدون توجه به آنها مطرح کنیم.

احمد رهدار تفاوت اصلی دموکراسی غربی با مردم سالاری دینی را در داشتن اجتماع و جامعه دانست و گفت: اجتماع دارای پیوندهای اعتباری و جامعه نیز دارای پیوندهای وجودی است و برخلاف پیوندهای اعتباری غرب که شکننده است، رابطه ی امام و امت یک رابطه ی وجودی و منسجم است.

مسوول موسسه ی فتوح اندیشه، شک را سنگ زیرین معرفت در عالم جدید غرب خواند و گفت: پیوندهای لیبرال دموکراسی غربی به دلیل داشتن بنیادهای معرفتی شکننده که مبتنی بر شک هستند، بسیار حساس و آسیب پذیر است.

وی گفت: شک یک حالت وجدانی روحی فردی غیر قابل تعمیم است. اگر بنیادی ترین سنگ معرفت بشر بر اساس شک باشد کاملا فردی است و غیر قابل تعمیم است و وقتی بیناد فردی ست لایه ی رویین نمی تواند جامعه باشد.

احمد رهدار با تأکید بر این که ولی فقیه انتخاب نمی شود بلکه کشف می شود بیان کرد: از دل مردم سالاری دینی ولایت بر قلوب بیرون می آید نه ولایت بر ابدان و این ولایت وجودی است که در طول ولایت امام حسین است و هرگز خاموش نمی شود.

وی با اشاره به بیانات حضرت علی(ع) درباره ی رابطه ی جامعه و حاکمان آن گفت: در تجربه ی جمهوری اسلامی، ملت و ولی از یکدیگر دستگیری کرده و موجب رشد همدیگر شده اند. و امروز حرف ما به دنیا این است که چون امام ما بر همه ی آقاهای موجود در دنیا برتری دارند پس ملت ما نیز که با ایشان پیوند وجودی داردنسبت به تمام ملت های دنیا سر است.

مسوول موسسه ی فتوح اندیشه گفت: جامعه ی ما از صفویه تاکنون در سه سطح تغییر یافته است: در دوران صفویه که نظام شیعی از نظام سنی آزاد شد گر چه در آن دوران نظام هنوز استبداد بود، در قاجار و پهلوی که در نظام شیعی آن آزادی نه برای همه اجتماع که برای صنفی از اجتماع که علما بود رقم خورد و در نهایت در جمهوری اسلامی همین صنف عالمان مردم را آزاد کردند؛ آن قدر آزاد که به برای خود ابزار، نهادها و موقعیت هایی به دست آوردند که حتی صنف آزاد کننده ی خود را نفی می کنند/س.