به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگارانبه نقل از روزنامه "راسیسکا گازتا" در مطلبی به قلم ماکسیم نوویکف می نویسد: «بسیاری از اهالی لیسبون ساختمان ستاره ای شکل زیبای زندان لیسبون که شبیه به یک قلعه قدیمی است را می شناسند. این زندان تنها زندان پایتخت پرتغال است که اولین زندانیانش را سال 1895 پذیرفت و اکنون غیرانسانی ترین و حقارت بارترین ساختمان زندان در غرب اروپا شناخته شده است. کارشناسان کمیته اروپایی پیشگیری از شکنجه و برخورد غیرانسانی و تحقیرآمیز به این سادگی به چنین نتیجه ناگواری نرسیدند. شرایط نگهداری و وضعیت محل سکونت زندانیان، از جمله رطوبت بالا در سلولها، گچ کاری های نامناسب و پنجره های شکسته و برخورد نگهبانان با زندانیان از دلایل مشخص این نتیجه گیری عنوان شده است. به گفته سخنگویان کمیته، امروز ازدحام این زندان به صد و پنجاه درصد رسیده است. هم اکنون بدون احتساب زندانها و شکنجه گاههای مخفیانه در رژیمهای خودکامه، بیش از ده میلیون نفر در سراسر دنیا پشت میله های زندان هستند. در این میان، ندامتگاههای آمریکای لاتین در رأس فهرست دهشتناکترین زندانها قرار دارند، که از جمله می توان به زندان "کاراندیرو" در برزیل (آمار مبتلایان به ایدز در این زندان بسیار بالا است)، زندان لاسابانتا در ونزوئلا (با شرایطی کمی بهتر) و زندان "مندوسا" در آرژانتین اشاره کرد که زندانیان کف زمین می خوابند. زندانبانان عرب نیز به تجاوز به غیرهم کیشان و حتی هم میهنان خود شهره اند. شکنجه با گرسنگی و تشنگی، ضرب و شتم و شکنجه چیزهایی عادی و روزمره هستند. در نظام زندانهای آفریقا فرد زندانی می تواند ناپدید شود. او کشته نمی شود بلکه خورده می شود. تنها در سال 2012 بیش از صد مورد مشابه تحت عنوان فرار و اپیدمی همگانی به ثبت رسید. بدیهی است در زندانهای اروپا به دلیل باز بودن نسبی فضا برای رسانه ها، به کسی اجازه چنین بی قانونی داده نمی شود و زندانیان به تناسب جرم خود از حقوق و آزادیهای مدنی برخوردارند و اجازه استفاده از اینترنت و تلفن همراه دارند. در این رابطه دانمارکی ها و نروژی ها از بیشترین شانس برخوردارند. آنها اغلب خود را در زندان بسیار راحت تر از خانه احساس می کنند. آندرس بریویک قاتل یکصد نفر از این شرایط راضی نیست و از نوشیدن قهوه سرد و ممنوعیت استفاده از کرم مرطوب کننده شاکی است».