به گزارش خبر نگار باشگاه خبر نگاران ،کریمی گفت: در بررسی مذکور که به مدت 45 روز عملیات میدانی انجام گرفت، در مجموع 36 محل شامل محوطه، پناهگاه و غار، مورد شناسایی و بررسی های باستان شناختی قرار گرفت. وی افزود: در بررسی از این محل ها که 19 محل در شهرستان کامیاران و 17 محل در شهرستان سروآباد بود؛ 11 محل شامل محوطه، پناهگاه و غار دارای آثار سطحی متعلق به ادوار مختلف فرهنگی از پارینه سنگی میانی، جدید، فرا پارینه سنگی و دوره های مس و سنگ، آهن و اسلامی است. این کارشناس باستان شناسی در ادامه گفت: در سایر محل ها که 22 محل را شامل می شود هیچ گونه آثاری که نشان از وجود ادوار فرهنگی در آن محل ها باشد به دست نیامده و محل های مورد اشاره طبیعی معرفی شده اند.به گفته وی از این محل که حاوی آثار و مصنوعات سنگی فراوانی است در مجموع 123 قطعه مورد بررسی قرار گرفتند که در نتیجه 113 قطعه دست افزار سنگی است و در مجموع از قطعات مکشوفه 20/3 درصد را سنگ مادر، چهار و نیم درصد را تیغه های سنگی و 75/2 درصد را تراشه ها تشکیل می دهند.کریمی گفت: جنس غالب مصنوعات سنگی از سنگ چرت با روتوش و بدون روتوش در طیفی از رنگ های مختلف شامل قهوه ای تیره و روشن، خاکستری روشن، خاکستری متمایل به صورتی و سبز است. کارشناس ارشد باستان شناسی استان کردستان گفت: به نظر می رسد از این محوطه که با توجه به مساحت آن از اهمیت بالایی برخوردار است به عنوان کارگاه ساخت ابزار در دوره پارینه سنگی میانی استفاده شده باشد که در تقسیم بندی زندگی انسان های پیشین بر اساس تکنولوژی ساخت ابزار، تاریخی از حدود 100 هزار تا 40 هزار سال پیش را باید مد نظر قرار داد./س