به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، اگر اهل زرق و برق و هتل چند ستاره و دیگر امکانات مجلل هستید، پیشنهادمان را پس می‌گیریم ولی اگر مایل به دیدن ندیده‌‌ها و شنیدن نشنیده‌‌ها و کنکاش در آداب و سنن و فرهنگ ایرانی هستید، بار و بندیل را ببندید و راهی شوید.

شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری مبدأ سفر است و برای اطراق محل مناسبی است. فاصله شهرکرد از اصفهان 90 کیلومتر و فاصله شهرکرد از تهران حدود 470 کیلومتر است. هتل و مهمانسرا هم به قدر کافی دارد و البته کمپ‌‌های مسافرتی هم در چند پارک بزرگ شهر برپا هستند.


آب و هوا هم در این روز‌‌ها اگرچه قابل پیش‌بینی نیست ولی بد هم نیست. در این شهر و اطراف آن سه گویش فارسی، بختیاری و ترکی رواج دارد. علت این که این شهر را شهرکرد نامیده‌اند، زیاد مشخص نیست. در لغت‌نامه دهخدا آمده است که در این محل پاسگاهی جهت تأمین عبور و مرور ساخته شده بود و چون پاسداران این پاسگاه را ایل کردان تشکیل می‌دادند به نام «ده‌کرد» و به مرور شهرکرد موسوم شده است.

شهرکرد از شمال به شهرستان زیبای سامان با باغ‌‌‌هاي وسیع بادام و انگور و هلو راه دارد که البته در اواخر تابستان برداشت می‌شوند. رودخانه زیبای زاینده‌رود با سایبانی طبیعی از درختان زیبای بید و چنار، پذیرای مهمانان و مسافران مسیر سامان است. آرامگاه دهقانی سامانی، شاعر معروف ایرانی، پل تاریخی زمانخان، مجتمع‌‌های متعدد ویلایی، حمام تاریخی شوشتری و مناظر زیبای حاشیه زاینده‌رود از دیگر جاذبه‌‌های گردشگری سامان هستند.

اگر قصد خرید خشکبار را دارید این منطقه از بهترین‌‌های ایران است. وجود افسانه‌‌های متعدد بین رسم و رسومات مختلف اهالی سامان از ویژگی‌‌های این شهر است که نشانگر قدمت این منطقه است. ازجمله مهم‌‌ترین این افسانه‌‌ها عبارتند از: افسانه زن و مرد، افسانه نعل‌شکن، افسانه کوه شیراز و افسانه علی مکان.

از جنوب شهرکرد هم می‌توانید به شهر‌‌های بروجن، بلداجی، گندمان، شلمزار و اردل راهیابی کنید. هر کدام از این شهر‌‌ها با جاذبه‌‌های مختلف خود می‌توانند یکی دو روز از مسافرت شما را پر کنند. بروجن با ارتفاعی بالغ بر 2200 متر از سطح دریا، از مرتفع‌‌‌ترین شهر‌‌های ایران است.


جاذبه‌‌های طبیعی مانند منطقه حفاظت شده و پارک ملی تنگ صیاد، قلعه دزک، منطقه گردشگری سیاسرد، تالاب بین‌‏المللی چغاخور، تالاب گندمان و دریاچه شلمزار از دیدنی‌‌های این منطقه هستند البته اگر اهل کمی ماجراجویی و سختی سفر هم باشید، ادامه مسیر به سمت لردگان خالی از لطف نیست، آبشار‌‌های زیبای آتشگاه و دره عشق همراه با طبیعتی کم‌نظیر منتظر علاقه‌مندان هستند. البته بهتر است برای دیدن این آبشار‌‌ها در فصل بهار برنامه‌ریزی کنید.

اگر در شهرکرد مستقر شدید، پیشنهاد ما مسیر شهرکرد به کوهرنگ است. کوهرنگ یا چلگرد، شهر جدید و زیبایی است که در فاصله 120 کیلومتری غرب شهرکرد و در منتهی‌الیه غرب استان واقع شده و قله زیبای زردکوه بختیاری که دومین قله بلند زاگرس محسوب می‌شود، در نزدیکی آن است.

در مسیر شهرکرد به کوهرنگ هم می‌توانید از آثار تاریخی و مناظر طبیعی شهرستان فارسان ازجمله «پیرغار» دیدن کنید. کتیبه‌‌های قاجاری پیرغار که لشگرکشی بختیاری‌‌ها به تهران و نقش آنها در انقلاب مشروطیت را شرح داده نیز جالب توجه هستند. غار سراب در نزدیکی روستای دهنو نیز می‌تواند گزینه مناسبی برای ماجراجویان باشد.

پس از عبور از فارسان، کوه سالدرا، روستای ده چشمه و روستای بابا حیدر به شهر کوهرنگ می‌رسید که بی‌اغراق جزو زیبا‌‌ترین مناطق استان محسوب می‌شود و بهتر است برای ماندن یکی دو روزه در این شهر برنامه‌ریزی کنید. آبشار تونل کوهرنگ همچون عروسی تور به سر، از دور به مهمانان این منطقه خوش‌آمد می‌گوید و مطمئن باشید که خواه و ناخواه مهمان یک عروسی بسیار زیبا، سنتی و جذاب خواهید بود. در یکی از سفر‌‌ها در بدو ورود به کوهرنگ، به یک عروسی شاد و مجلل برخوردیم و از دور نظاره‌گر شدیم.

میزبان مجلس صمیمانه جلو آمد و گفت تشریف بیاورید، اینجا همه دعوت هستند. گفتیم غریبه‌ایم و مسافر. گفت غریبه و آشنا نداریم حتی غریبه‌‌ها محترم‌تر هستند. در اینجا مهمان ناخوانده هم نور چشم مجلس است. براستی که چنین بود. شگفت‌زده شدیم از این همه سادگی و خونگرمی عشایر لر. از قرار معلوم چند هتل و مهمانپذیر هم در این شهر کوچک و دوست‌داشتنی پذیرای مهمانان هستند.

آبشار و تونل کوهرنگ نخستین جلوه‌ای است که چشم شما را می‌گیرد! تونل کوهرنگ تونلی است تاریخی که برای انتقال آب رود ماربر (آب کوهرنگ) به زاینده‌رود ساخته شده‌است. نخستین‌بار در سال ۱۰۲۹هجری قمری شاه​عباس، فرمانروای تامه بختیاری را مأمور الحاق آب کارون به زاینده‌رود کرد و در این خصوص گردنه کوهرنگ به چلگرد نیز توسط بختیاری‌‌ها شکافته شد که اکنون به نام کارکنان معروف است.


در ادامه کوه کارکنان، آب آن در یک سراشیبی تند به پائین می‌غلتد که منظره بسیار بدیعی را حاصل کرده و باعث ایجاد آبشار کوهرنگ شده است. اگرچه در اطراف این آبشار، آنطور که باید و شاید، امکانات مناسب گردشگری تعبیه نشده است، ولی خیل عظیم مسافران و مهمانان مخصوصاً در ایام تعطیل، اطراف آن را پر می‌کند.

اگر در سکوت شب، در نزدیکی این محل اقامت داشته باشید، زیبایی لغزش آب از آبشار کوهرنگ می‌تواند بسیار دلنشین و خاطره‌انگیز باشد.

از کوهرنگ به سمت غرب که می‌روید پس از طی پنج کیلومتر در امتداد آب کوهرنگ به روستای «شیخ علی خان» می‌رسید. جلوه شگفت‌انگیز این روستا، آبشاری است که با وقار و زیبایی خاصی گیسوان مرطوب خود را به سوی مهمانان پرتاب می‌کند. بي‌اختیار محو شکوه و جلوه این آبشار خواهید شد. در این محل می‌توانید دوغ محلی، رب انار و شیره خرما و میوه‌‌های بومی تهیه کنید.

چشمه دیمه نیز از دیگر محل‌‌های جذاب اطراف کوهرنگ است. این چشمه در فاصله 10 کیلومتری شمال کوهرنگ و در نزدیکی روستای دیمه واقع شده است. چشمه دیمه سرچشمه اصلی زاینده‌رود قبل از ایجاد تونل کوهرنگ است و از آب آن در افسانه‌‌ها و اشعار لری بسیار یاد شده است.

طبق گزارش‌‌های موجود آب این چشمه از گوارا‌‌ترین و سالم‌‌ترین آب‌‌های شناخته شده ایران است. لاله‌‌های واژگون کوهرنگ یا «اشک مریم» از دیگر جذابیت‌‌های دیمه است که متأسفانه در فصل پائیز نمی‌توانید آن را ببینید... این گل زیبا در کنار صد‌‌ها گل و گیاه دارویی دیگر در فصل بهار و ابتدای تابستان زینت‌بخش ارتفاعات و مراتع کوهستانی این منطقه هستند.