وي با بيان اينکه دانشگاه‌‌هاي ما قبل از انقلاب غالبا به يك پايگاه سياسي برای نفوذ گروه‌هاي مختلف تبديل شده بود، تصريح کرد: دولت نيز بدون مشورت با دانشگاه، تمام نيازها را از درون خودش تامين مي‌كرد.

اين کارشناس علوم سياسي اضافه کرد: احزاب سياسي در کشور ما به صورت جدي شکل نگرفته‌‌اند و از اين رو اشخاص و گروه‌ها تلاش دارند تا اختلافات و تريبون‌هاي خود را به دانشگاه بياورند و اين خطري است که دانشگاه‌هاي ما را تهديد مي‌کند.

وي با تاکيد بر اينکه دانشگاه نهادي است كه وظيفه انتقال علم را به نسل‌هاي جوان‌تر برعهده دارد، تصريح کرد: با وجود اينکه در دنياي امروز علم با سرعت سرسام‌آوري رو به پيشرفت است، منازعات سياسي بار سنگيني بر دوش دانشگاهيان شده و به همين دليل دانشگاه‌هاي ما هنوز آنطور که بايد جايگاه خود را پيدا نکرده و بايد امكانات لازم براي سرعت بخشيدن به علم وفناوري در اختيار دانشگاه قرار گيرد.

عضو هيئت علمي دانشکده علوم سياسي دانشگاه آزاد با بيان اينکه گروه‌ها و احزب‌ سياسي باید براي ادامه فعاليت خود به سمت رسمي شدن در بيرون از دانشگاه‌ بروند، تاکيد کرد: تغيير فرهنگي ميان نخبگان و فعالان سياسي، نياز امروز دانشگاه است و مديران دانشگاهي هم بايد با حس اين تغيير فرهنگي اجازه ندهند دانشگاه‌ عرصه منازعات سياسي شود.

مرتضويان نشاط سياسي در دانشگاه را در راستاي پيشرفت علم، توليد و بهره‌وري اقتصادي دانست و اضافه کرد: دانشجویی كه اولويتش اشتغال به تحصيل است با ورود به منازعات سياسي و با توجه به بي‌تجربگي وي دچار سياست‌زدگي خواهد شد و اين در حالي است که دانشجو بايد در دانشگاه تربيت مدني پيدا کند تا منازعات سياسي را با کار سياسي‌ اشتباه نگيرد.

اين کارشناس سياسي گفت: دانشگاه مکانی متشکل از نمایندگان گروه‌ها و طبقات مختلف تحصيل‌كرده، كارمند، صاحبان ثروت، قدرت، متوسط و كم سواد است که این موضوع دانشگاه را به یک نوع پارلمان در كشور تبدیل کرده است كه این نمايندگان نه براي فعاليت‌های سياسي، شركت در درگيري‌ها و منازعات سياسي، بلكه براي تربيت سياسي و شناخت منافع كشور به این پارلمان راه یافته‌اند.