به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبكه العالم، " فهمي هويدي " با انتشار مقاله اي در تارنماي مركز اطلاع رساني فلسطين افزود: مشكل سرنوشت اخوان المسلمين نيست ؛‌ مشكل سرنوشت پيش روي روند دموكراسي در مصر است.
 
وي در ادامه خاطرنشان ساخت: نظر ما در مورد دوره رياست مرسي هر چه كه باشد ؛ ولي مشهود است كه در آن برهه گام هايي در مسير تحقق دموكراسي برداشته شد. شايد اين گام هاي برداشته شده با قصور يا اشتباه همراه بوده باشد ؛ ولي حداقل اين بود كه ما مي دانستيم يك ساز و كار دموكراتيك وجود دارد كه به ما اجازه تصحيح اشتباهات، مجازات خاطيان و جايگزين كردن آنها با افرادي ديگر (در صورت لزوم) را مي دهد ؛‌ ولي اين وضعيت بعد از كودتاي 3 جولاي تغيير كرد و باعث شد تا يك عامل مشروعيت جديد و غير دموكراتيك جاي خود را در صحنه باز كند.
 
اين تحليلگر سياسي در مقاله «زنگ خطر بازگشت به عقب» به شدت از اقدام ارتش در استفاده از قدرت نظامي عليه تجمع كنندگان ميادين رابعه عدويه و النهضه انتقاد كرد.

وي افزود: بنده با گوش خودم شنيدم كه يكي از مجري هاي تلويزيون بارها و بارها مي گفت كه نود ميليون مصري (البته زياد به رقمش توجه نكنيد) بي صبرانه منتظر متفرق كردن تجمع كنندگان هستند و منحرف كردن اذهان عمومي از توجه به اين مسئله حياتي به مثابه خيانت به انقلاب 30 ژوئن است. در مقابل اين شور و هيجان فراوان براي سركوب تجمع كنندگان، چيزي كه هيچ توجهي به آن نشد موضوع بهاي استفاده از قدرت نظامي براي تحقق اين هدف به اصطلاح ملي بود. در واقع، اين توافق ميان تحريك كنندگان صورت گرفته بود كه هيچ گريزي از به كارگيري قدرت نظامي نيست ؛‌ ولي بايد حداقل استفاده از قدرت را انجام داد. نكته اي كه اين تحريك كنندگان مشخص نكردند، اين بود كه براي حفظ اين حداقل، بايد چند نفر كشته شوند. تنها كاري كه آنها كردند، زبان به ستايش از پليس گشودن بود. آنان رفتار حرفه اي و لياقتي را كه پليس در زمينه خويشتنداري از خود به نمايش گذارد، ستودند ؛ البته خويشتنداري كه با كشته شدن 900 انسان (بر اساس آمارهاي رسمي) و زخمي شدن سه هزار تن (آن هم تنها در قاهره) محقق شد.

در اين مقاله آمده است: روز گذشته شنيديم كه هيات وزيران به دنبال ارائه پيشنهادهايي جديد براي حل بحران مي باشد كه توسط دكتر زياد بهاء الدين، معاون نخست وزير تهيه و تنظيم شده است. ما نمي دانيم كه آيا تصميم گيري در اين باره در اختيار دولت است يا خير ؛ ولي اين را مي دانيم كه طرح ارائه پيشنهاد در نوع خود به اين معنا است كه متفرق كردن تجمع كنندگان باعث حل بحران نشده است و تنها باعث رفع كوتاه مدت برخي از عوارض بحران گرديده و اين موضوع تلويحا به معناي آن است كه قطار بحران مصر همچنان در سر جاي خود ايستاده و منتظر راه حل مي باشد و ما بعد از آن بهاي سنگيني كه پرداختيم، دوباه به خانه اول برگشتيم و هنوز هم در ارائه جواب و راهكار سر در گم هستيم.