باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی‌تبار- در روابط بین‌الملل و سیاست‌های جهانی، مفهوم «قدرت» یکی از مفاهیم کلیدی است که به‌طور گسترده‌ای بررسی می‌شود. این قدرت به چند دسته تقسیم می‌شود که مهم‌ترین آنها قدرت سخت، قدرت نرم و قدرت هوشمند هستند. در این گزارش، این سه نوع قدرت را با توضیحاتی ساده و روان توضیح می‌دهیم.

قدرت سخت

قدرت سخت به توانایی یک کشور در استفاده از ابزارهای فیزیکی، اقتصادی و نظامی برای تاثیرگذاری بر دیگر کشورها اطلاق می‌شود. این نوع قدرت معمولاً شامل تهدید یا استفاده از نیرو برای دستیابی به اهداف سیاسی است. به عبارت دیگر، قدرت سخت بیشتر به اجبار و فشار وابسته است. مثلاً در جنگ‌های جهانی یا در تهدیدات نظامی بین کشورها، قدرت سخت خود را در قالب تهدید به حمله نظامی یا استفاده از ارتش نشان می‌دهد. برای مثال، در دوران جنگ سرد، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی به‌طور مکرر از این نوع قدرت برای تاثیرگذاری بر دیگر کشورهای جهان استفاده می‌کردند.

قدرت نرم

قدرت نرم برخلاف قدرت سخت، به استفاده از جذابیت‌ها و قدرت تاثیرگذاری فرهنگی، سیاسی و اخلاقی برای جذب و متقاعد کردن دیگر کشورها اشاره دارد. در این نوع قدرت، شما کسی را به انجام کاری نمی‌برید بلکه او را با فرهنگ، ارزش‌ها و جذابیت‌های خود جذب می‌کنید. کشورهایی مانند ژاپن و کره جنوبی توانسته‌اند با استفاده از قدرت نرم، فرهنگ خود را به کشورهای دیگر منتقل کنند. برای مثال، پویانمایی‌های ژاپنی و موسیقی K-pop کره‌ای در سراسر جهان محبوب شده است و تأثیر زیادی بر مردم دیگر کشورها گذاشته است. این نوع قدرت از طریق رسانه‌ها، فیلم‌ها، آموزش و سیاست‌های فرهنگی تقویت می‌شود.

قدرت هوشمند

قدرت هوشمند ترکیبی از قدرت سخت و نرم است. به این معنا که یک کشور می‌تواند از ترکیبی از روش‌های تهدیدآمیز و جذاب برای رسیدن به اهداف خود استفاده کند. این نوع قدرت به کشورها اجازه می‌دهد تا با استفاده بهینه از منابع مختلف، هم از فشار و تهدید و هم از جاذبه فرهنگی بهره ببرند. آمریکا در بسیاری از مواقع از قدرت هوشمند استفاده کرده است. در برخورد با کشورهایی مانند ایران یا کره شمالی، ایالات متحده هم از ابزار نظامی (قدرت سخت) استفاده کرده است و هم از دیپلماسی، تحریم‌ها و فرهنگ (قدرت نرم) برای تاثیرگذاری بهره برده است. برای مثال، در مسیله هسته‌ای ایران، آمریکا همزمان از تهدیدات نظامی و تحریم‌های اقتصادی استفاده کرد و در کنار آن تلاش کرد تا از طریق دیپلماسی و ارتباطات فرهنگی به کشورهای دیگر فشار وارد کند.

نتیجه‌گیری

قدرت سخت، قدرتی است که از طریق فشار و تهدید فیزیکی به‌دست می‌آید. قدرت نرم بیشتر به جذابیت‌های فرهنگی و اخلاقی مربوط می‌شود و هدف آن جذب طرف‌های دیگر است. اما قدرت هوشمند ترکیبی از هر دو این قدرت‌ها است که به کشورهای قدرتمند اجازه می‌دهد تا به شیوه‌ای مؤثرتر و با انعطاف بیشتر به اهداف خود دست یابند. در دنیای امروز، استفاده ترکیبی از این انواع قدرت برای کشورهای مختلف ضروری است تا بتوانند در سیاست‌های جهانی نقش مؤثری ایفا کنند.