به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلويزيوني فاکس نيوز ، از زماني که جانسون، رئيس جمهور وقت آمريکا عليه فقر در اين کشور اعلام جنگ کرد، تلاش شد تا از پول هايي که به عنوان ماليات در آمريکا پرداخت مي شوند به عنوان عاملي براي توزيع ثروت استفاده شود.
از آن زمان تا کنون، کمک هاي دولتي به افراد فقير يازده هزار درصد بيشتر شد و هزينه هاي دولت در کوپن هاي دولتي بيش از سي و دو هزار درصد افزايش داشت.
با تريليون ها دلار پولي که براي مبارزه با فقر در آمريکا صرف شد، نه تنها از شمار افراد فقير در جامعه آمريکا کاسته نشد بلکه بر اين شمار افزوده شد.
اکنون شمار افراد فقير در آمريکا به پانزده مميز نه دهم درصد رسيده است که در نيم قرن اخير در اين کشور سابقه نداشت. از ديگر سو بزرگترين مناطق حومه اي در آمريکا در شهرهاي بزرگ اين کشور مسکن فقير ترين افراد است.
اين در حالي است که برنامه ملي مبارزه با فقر در ابتداي امر موفقيت آميز بود و شمار افراد فقير در آمريکا تا اواخر دهه شصت به نصف رسيد ولي جنگ هاي پي در پي و هزينه هاي سنگين در کنار مخارج عمده دولتي باعث شده است تا شبکه کمک رساني و تعديل در ثروت آمريکا از هم بپاشد.
نظر سنجي ها در آمريکا نشان مي دهد هفتاد و چهار درصد از مردم اين کشور در حال حاضر به شدت به دولت وابسته هستند و فقط بيست و دو درصد اين وابستگي را ندارند.
کارشناسان يکي از عوامل گسترش فقر در حومه شهرهاي بزرگ آمريکا را نيز تلاش گروه هاي قومي و نژادي مختلف براي استفاده از امکانات آموزشي بهتر براي فرزندان خود مي دانند؛ اين افراد در حالي تلاش مي کنند خود را به خاطر تحصيلات فرزندانشان به طبقه متوسط برسانند که عملا امکان اقتصادي براي آنان ميسر نيست و تنها پيامد مهاجرت آنان به حومه هاي شهري، افزايش شمار کساني است که به کمک هاي دولتي متکي هستند.