بازی‌ها و جشن‌ها همیشه وظایف اجتماعی از قبیل تربیتی، نظامی، ورزشی و... را بر عهده داشته است. وظایف کلی و عمومی را هم بازی‌های ورزشی و نظامی مربوط به معاش نظامی (جنگ‌ها، تاخت و تاز‌ها، بر خوردها) و هم فعالیت اقتصادی جامع به عهده  داشت. بازی‌هایی مانند "ساییس"، "اوداریسپاق"، "ژامبی آتو"، "کورِِس"، "کوکپار"، "بَیگه از این قبیل هستند.
 
طبق معاش کوچ‌نشینی قزاق‌ها،  مسابقات سوارکاری و بازی‌های  مختلف بر اسب رواج بیشتری پیدا کرد. احترام به اسب و عشق به سوار‌کاری به صورت سنتی در آمد و این رسم تا امروز حفظ شد.
 
 
"آلامان بَیگه"، اسب تازی به مسافت طولانی و فوق طولانی (25، 50، 100 کیلومتر) یکی از مسابقه‌های قدیمی و رواج یافته است
 
که نخستین و نوع اصلی برنامه‌های بزرگ جشن‌ها ملی و مجلس‌های یادبود ها  "آس" نيز می‌أباشد.
 
"ساییس"، جنگ تن به تن اسب‌سواران در قله، بازی قدیمی جنگی را وا نمود می‌کند  که معمولا درجشن‌های بزرگ تشکیل می‌شدند. هدف این بازی انداختن رقیب از زین اسب  یا زدن ضربه سخت به نحوی که دیگر نتواند به بازی ادامه دهد می‌باشد.
 
 
بازی "کوکپار تارتو" آن به  دو شکل  صورت می‌گرفت:
 
1.در بازی دو تا اسب سواری از دو روستا یا از دو قبیله شرکت مي‌کرد.
 
2.در بازی دو تا تیم از دو روستا یا از دو قبیله شرکت می‌کرد.
 
قاضی در وسط میدان بازی لش گوسفند یا بز راه می‌اندازد تا چابک‌ترین و  قوی‌ترين طرفین آن را بر دارد به جای شرطی اول برساند.
 
"قیز قوو" یکی از بازی‌های سوارکاری است که ریشه‌های آن از روزگار قدیم در زمانی که دختران سرباز و اسب‌سوار بودند؛ سرچشمه می‌گیرد. دختران به جوانان برگزیده شرایط خود را ارائه می‌کردند از جمله مسابقه  با او با اسب تازی در صورتی که جوان برنده شد او حق داشت با آن دختر ازدواج کند. این بازی به روزگار ما نیز رسید بازی درمیدان باز و با فاصله معین  صورت می‌گرفت در انتهای میدان ستون چرخش کنترل یا علامت می‌گذاشتند.
 
 طبق شرایط بازی دختر باید جوان را با قمچی بزند و بتازد و سعی کند اول به ستون چرخش برسد. در صورتی که اگر جوان تا علامت معین به دختر رسید او حق داشت دختر را در آغوش بگیرد و ببوسد. اگر جوان به دختر نرسید دختر در راه برگشت ضربات متعددی به او  می رسانید.  
 
"آلتی باقان" (شش ستون). تاب بازی که معمولا در شب تشکیل می‌شد. جوان و دختر تاب می‌خوردند و با هم  یک ترانه شاد شروع می‌کردند، دیگران به آن دو مي‌پیوستند، "دومبرا" می‌زدند و جفت‌ها عوض می‌شدند.
 
 
"آق سویِک" (استخوان سفید) بازی سرگرم کننده جوانان که در شب مهتاب با شرکت جوانان روستای همسایه برگزار می‌شد،آن‌ها اسباب استخوان سفید را می‌گرفتند و آن را یکی از تشکیل کنندگان دور می‌انداخت. سپس همه به جست‌وجو می‌پرداختند معمولا جفتی که استخوان را پیدا می کرد برنده می‌شد.
 
هم زمان با بازی‌های جوانان بازی‌های کودکان نیز رواج وسیع داشت. یکی از محبوب‌ترین آن "بازی آسیق" است. آسیق استخوان کوچک  گوسفند است که آن را در قدیم با حنا رنگ می‌کردند.
 
در میان بازی‌های فکری "توغیز قومالاق" را نیز می توان نام برد.
 
منبع: سفارت قزاقستان