افزايش توليد با کاهش ضايعات
الويت بندي برداشت محصولات ضايعات ناشي از برداشت کار بي موقع را در بخش کشاورزي از بين مي برد.
جوادي کارشناس مکانيزاسيون کشاورزي در گفتگو با خبرنگار اقتصادي باشگاه خبرنگاران گفت: ضايعات در بخش کشاورزي به دو قسمت ضايعات مراحل کشت مانند ضايعات بذر و کاشت بذر و همچنين ضايعات در هنگام برداشت و بعد از آن تقسيم مي شود که ضايعات در مرحله برداشت چشمگير تر است.
وي گفت: در کشور ما 90 درصد ضايعات در 20 محصول عمده است که اين محصولات شناخته شده هستند در اين 20 محصول بايد مراقبت بعد از برداشت را براي آن از نظر تکنولوژي تعريف کنيم به طوريکه مطابق با شرايط کشور و وضعيت اقليمي و جغرافيايي و اندازه قطعات سطح تکنولوژي مناسب را با رويکرد حداقل ضايعات براي آن تعريف کنيم.
اين کارشناس مکانيزاسيون تصريح کرد: مشکل عمده در برداشت محصول مربوط به عمليات برداشت است که افت توليد در اين مرحله وجود دارد.
جوادي افزود: برداشت هاي بي موقع محصول عدم توجه به بسته بندي و حمل و نقل و نبود سيستمي براي تضمين محصول کشاورز و آسيب هاي فيزيکي و مکانيکي در هنگام برداشت از عوامل موثر در افزايش ضايعات هستند.
وي خاطرنشان کرد: با تفکيک مراحل و مشخص کردن اولويت ها مي‌توانيم از ضايعات بيشتر جلوگيري کنيم به عنوان مثال در يک محصول بايد برداشت را در اولويت و در محصول ديگر حمل ونقل يا انبارداري را در اولويت قرار دهيم.
اين کارشناس مکانيزاسيون در ادامه افزود: در حاليکه مبالغ زيادي از اعتبارات صرف افزايش توليد مي‌شود با کاهش ضايعات و صرف مبلغ کمتر به همان ميزان مورد نظر از توليد دست خواهيم يافت.
انتهاي پيام/
