به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلويزيوني دويچه وله آلمان ؛ نوآم چامسکي منتقد سياسي درمصاحبه اي با عنوان «رسانه ها در عصر امروز؛ آزادي هاي تازه يا محدوديت هاي تازه»، ديدگاه خود را درباره رسانه هاي عصر امروز و به طور مشخص اينترنت عنوان کرد . در مقدمه اين گفتگو به فاش شدن يک برنامه نظارتي بسيار گسترده در آمريکا اشاره شد که سازمان امنيت ملي آمريکا آن را اجرا کرده و اينکه باراک اوباما از اين برنامه به عنوان روشي موجه در مبارزه با تروريسم ياد کرده است.
چامسکي از منطق اوباما در توجيه جاسوسي در اينترنت انتقاد کرد اما در عين حال بر اين باور است که رسانه هاي نوين، فرصت هاي تازه اي را نيز فراهم آورده اند. او از دو دهه پيش از اين از رسانه هاي سنتي به علت اينکه به عنوان بلندگوي نخبگان سياسي و اقتصادي عمل مي کنند، انتقاد کرده است و مي گويد آنها براي «توليد رضايت» تلاش مي کنند.
وي درباره نقش رسانه هاي نوين در آنچه او آن را «توليد رضايت» مي خواند و «برانگيختن نارضايي» که در سال هاي اخير در بسياري از نقاط جهان مشاهده شده است، مي گويد:«اينترنت ابزاري جديد است اما همچون ابزارهاي ديگر اساسا خنثي است. مي توان آن را به چکش تشبيه کرد. چکش به اينکه بر چه چيزي کوبيده مي شود، نقشي ندارد؛ اينکه براي شکنجه استفاده مي شود يا براي ساختن يک مبلمان. درباره اينترنت هم همينطور است».
چامسکي درباره تاثير اينترنت و رسانه هاي اجتماعي در قيام هاي کشورهاي عربي مي گويد:«البته اينترنت و اين رسانه ها نقش داشتند، همانطور که گفتم چکش مي تواند يک خانه بسازد. رسانه هاي مکتوب نيز چنين نقشي را مي توانند داشته باشند اما اينترنت فرصت هاي بسيار گسترده تري را فراهم مي کند. از اين رو بسياري از جمله من اميدوار هستيم که اين ابزار نو، افق هاي تازه اي را براي جامعه فراهم کند».
در ادامه اين گفت و گو مجري به اين موضوع اشاره مي کند که شمار زيادي از ليبرال ها در آمريکا و افراد زيادي در خارج از اين حلقه ، باور داشتند که اوباما رئيس جمهوري است که مي تواند براي ايجاد اصلاحات در آمريکا اميدوارکننده باشد.
چامسکي مي گويد:«من بر اساس سوابق بسيار محدودي که از فعاليت او به عنوان سناتور وجود داشت و نيز وب سايت او که در آن براي خودش تبليغ مي کرد،به اين نتيجه رسيدم که او مي تواند فرد بسيار خطرناکي باشد. او کارهاي مثبتي نيز انجام داده است اما اينها خيلي زياد نيستند. آنچه مرا بسيار متعجب مي کند حمله شديد او به آزادي هاي مدني است. اين چيزي است که من آن را پيش بيني نمي کردم و نمي دانم چه دستاوردي خواهد داشت. او و وزارت دادگستري اش به شدت ايده هايي نظير کمک به تروريست ها را بسط دادند.
اين از نظر آنها موجه است زيرا آنها تعريف مي کنند تروريسم چيست. دولت اوباما اين روند را گسترش داد. درباره حمايت از تروريسم اين ايده وجود داشت که اگر شما در القاعده باشيد و من به شما سلاح بدهم، از تروريسم حمايت کرده ام. اوباما اين حمايت را به حوزه گفتار هم بسط داد. براي مثال يک گروه فعال حقوقي که به پ ک ک (حزب کارگران کردستان)مشاوره حقوقي مي دهد هم حامي تروريسم توصيف مي شود و اين به نظر من حمله به آزادي بيان است».
