به گزارش گروه  علمي باشگاه خبرنگاران به نقل از وب دا ، دکتر ابراهيم خالقي اظهار داشت :‌تاکنون هیچ بیمار مرگ مغزی دوباره به زندگی برنگشته است و اگر شنیده می شود که فردی با این شرایط مجددا بهبود پیدا کرده است، آن فرد دچار مرگ مغزی نبوده بلکه در کمای عمیق بوده و لغت مرگ مغزی به اشتباه در موردش استفاده شده است.

وی اظهار داشت: مرگ مغزی معمولا بعد از صدمه شدید به سر، خونریزی مغزی، سکته مغزی و یا نرسیدن طولانی مدت اکسیژن به مغز اتفاق می افتد.

وی با بیان اینکه مرگ مغزی یعنی توقف پایدار و برگشت ناپذیر همه اعمال مغز، گفت: در این وضعیت هیچگونه امیدی برای برگشت فعالیت مغز آسیب دیده وجود ندارد و فرد دچار مرگ مغزی هرگز قادر به زندگی دوباره نخواهد بود.

خالقی با اشاره به تفاوت مرگ مغزی با کما افزود: اغما (کما) کاهش اعمال مغز است و در کما احتمال برگشت هوشیاری وجود دارد ولی مرگ مغزی فقدان برگشت ناپذیر همه فعالیت های مغز است و شانسی برای بهبودی بعد از مرگ مغزی وجود ندارد.

به گفته وی، تشخیص این دو حالت از یکدیگر به وسیله معاینه نوار مغز و سایر اقدامات تشخیصی امکان پذیر است که این معاینات به صورت دقیق و در چند مرحله توسط حداقل پنج متخصص بررسی و تایید می شود.

مسوول فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ناآگاهی از وضعیت ظاهری جسد بیمار مرگ مغزی پس از برداشتن اعضاي را از دیگر علل عدم تمایل خانواده ها به اهدای اعضای عزیزانشان عنوان کرد.

وی افزود: این در حالی است که ظاهر جسد مرگ مغزی پس از برداشتن اعضا هیچ تغییری نمی کند و پس از برداشته شدن اندام ها دوباره پوست دوخته می شود.

وی خاطر نشان کرد: ارزیابی های انجام شده نشان می دهد که میزان اهدای عضو از سوی خانواده ها در خراسان رضوی به 55 درصد افزایش یافته است، درحالی که این رقم در یک دهه گذشته یعنی در نخستین سال پیوند اعضای این دانشگاه، کمتر از 10درصد بوده است.

وی در پایان گفت: هم اکنون شاخص اهدای عضو در دانشگاه علوم پزشکی مشهد 8/10 درصد به ازای یک میلیون نفر جمعیت است که این میزان دو برابر میانگین کشوری می باشد.