به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلویزیونی روسیاالیوم ; گیدو وستروله وزیر خارجه آلمان گفت برگزاری کنفرانس بین المللی ژنو در ژوئیه آینده بهتر از برگزار نشدن آن به طور مطلق است. وی از همه کشورها به ویژه روسیه خواست تلاش های سیاسی خود را برای یافتن راه حلی سیاسی برای این درگیری مضاعف کنند. سرگئی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه هم در همین زمینه گفت آمریکا تلاش کافی برای اعمال فشار بر مخالفان سوری به منظور مشارکت بدون پیش شرط نماینده ای از طرف آنها در کنفرانس بین المللی ویژه سوریه به عمل نمی آورد.
سلام مسافر گزارشگر این شبکه در گزارشی در این زمینه گفت از زمانی که سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه با همتای آمریکای اش جان کری در مسکو روی برگزاری کنفرانس ژنو 2 توافق کردند، دیپلماسی روسیه فعالیتها و تماس های خود را در زمینه برگزاری این کنفرانس تشدید کرده است. این در حالی است که هنوز طرف های بحران سوریه دعوت نامه رسمی برای مشارکت در آن را دریافت نکرده اند. زیرا ناظران این کنفرانس یعنی روسیه و آمریکا هنوز روی دستور کار آن به توافق نرسیده اند و سیگنال های صادرشده از نمایندگان مخالفان سوری درخصوص قصد آنها برای مشارکت بدون پیش شرط همیشگی مبنی بر کنار رفتن بشار اسد از قدرت، امیدوار کننده نیست.
این مسئله ای است که سرگئی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه با اشاره به آن، مسئولیت تشویق نکردن مخالفان به حضور در این کنفرانس را به گردن آمریکا انداخت. این در حالی است که میخائیل بوگدانوف و گنادی گاتیلوف دو معاون دیگر وزیر خارجه روسیه عازم پایتخت اروپایی سازمان ملل متحد شده اند تا با اخضر ابراهیمی نماینده ویژه سازمان ملل در سوریه و جفری فلتمن معاون دبیرکل سازمان ملل متحد دیدار و گفتگو کنند. در این حال، اظهارات غربی ها نشان دهنده تمایل اروپا به برگزاری این کنفرانس و خودداری انگلیس از مسلح کردن مخالفان سوری و انتظار برای نتایج ژنو دو است. این چیزی است که ویلیام هیگ وزیر خارجه انگلیس آن را بیان کرد.
در مسیر بن بست کنفرانس ژنو، اوضاع داخلی سوریه شاهد خونریزی بیشتر خواهد بود و خشونت ها افزایش می یابد و اکثریت خاموش امید خود را به حمایت بین المللی برای حل و فصل این درگیری که بیشتر سوریها آن را درگیری بین المللی و منطقه ای با ابزارهایی داخلی می دانند از دست می دهند. و سخن انقلاب به چکاچک شمشیرها در محافل بین المللی بدون هیچ نتیجه و محتوایی برای میلیون ها سوری پناهنده، آواره و بی خانمان در داخل و خارج کشور تبدیل شده است. آیا ژنو می تواند آنچه را که دشمنان آن را خراب و نابود کرده اند اصلاح کند؟