"محسن میرزاعلی" در گفت‌و گو با خبرنگار گروه استانها باشگاه خبرنگاران - منطقه همدان، با بیان اینکه استقبال از نقالی در جشنواره آواها و نواهای همدان خوب است، افزود: نقالی و پرده‌خوانی یک هنر اصیل، سنتی و آیینی ایرانی است و جزو چهار هنر اصیل و سنتی ایران محسوب می‌شود. اما امروز با آن در اندازه خودش رفتار نمی‌شود.
وی با تأکید بر اینکه علاقه به این هنر در خون، استخوان و شیره مردم است، ادامه داد: این هنر برای مردم است و برای این که مردم این هنر را دوست دارند ما هم آن را انجام می‌دهیم و کاری هم با دولت نداریم که کمک می‌کنند یا نه.
میرزاعلی تصریح کرد: بچه‌های امروز نمی‌دانند نقالی و پرده‌خوانی چیست، باید اجرا شود تا ببینند و بفهمند و این وظیفه بر عهده ما و رسانه است. البته مسوولان باید هزینه‌های اضافی را کم کنند و به این برنامه‌ها بها دهند.
وی خاطرنشان کرد: آنقدر از مسوولان خواستیم تا حمایت کنند که تاکنون اتفاق خاصی نیفتاده است، به مسوولان نباید چشم داشت مردم باید حمایت کنند چه در هزینه‌ها چه در نیروی انسانی.
مدیر خانه نقالان ایران، اظهار کرد: البته هنرهای نمایشی و آیینی نیازمند توجه و رویکرد جدی مسوولان مربوطه است و جز این راهی برای رشد این هنر و بازگشت به روزهای اوج آن در جامعه وجود ندارد چرا که هنوز هم هنرمندان بسیار موفق و البته گمنامی در گوشه و کنار کشور به اجرای این آیین‌ها می‌پردازند اما سامان بخشی و هدایت آن در مسیر درست نیازمند برنامه‌ریزی و حمایت صحیح مسوولان است.
وی تأکید کرد: روزگاری ایران 70 هزار نقال و پرده‌خوان داشت که در هر کوی و برزن به روایت داستان‌های پهلوانی، مذهبی و آیینی می‌پرداختند. این هنرمندان مهمترین وظیفه خود را رشد اخلاقی مردم قرار داده بودند.
به گزارش ایسنا، پدران محسن میرزاعلی از زمان صفویه نقال و تعزیه خوان بوده‌اند این هنر سینه به سینه در خاندان آنها منتقل شده است. پدربزرگش ابوالحسن میرزا علی اولین تعزیه را در برابر ناصرالدین شاه قاجار در تکیه دولت خواند. /ش
