در اين گزارش خطبه‌ي 181 نهج‌البلاغه مورد بررسي قرار خواهد گرفت.


به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران؛ چه زيبا دستاني كه در يكديگر گره مي‌خورند تا گرماي دستي بر تمام دست‌ها احساس شود و چه زيبا وقتي جماعتي دستانشان را در دست يكديگر جاي داده تا در كنار يكديگر باشند.
همچون درختي كه به تنهايي هر چند زيباست اما تنهاست و آسيب‌پذير، اما جنگل استوار و پا بر جا است.
وقتي جماعتي با هم همراه و همراز مي‌شوند از گزند و آسيب در امان هستند و آنچه از يك مسلمان خواسته شده كه حضرت علي (ع) نيز در نهج‌البلاغه مي‌فرمايد؛ در كنار يكديگر باشيد و از جدايي و تفرقه بپرهيزيد.
كه آنكه از جمع مسلمانان خارج شد، برده‌ي شيطان مي‌شود.
پس از آنچه از روز ازل در طالع و تقدير انسان سرشته شد اين است كه انسان موجودي است اجتماعي و در جمع و جماعت است كه به تمامي كمالات انساني خواهد رسيد و انسان تنها، نه به كمال خواهد رسيد و نه تلاش او براي ترقي و بالاتر رفتن در مراتب معرفتي ارزش دارد.
و چه زيبا لحظه‌اي كه جماعتي دست در دست هم هستند، اگر ناخوشي و ناملايمتي از سمتي سر زد، آن هنگام دستانشان را كمي بيشتر در دست هم فشار مي‌دهند و هم قدرتشان چندين برابر و هم اعتماد و ابتكارشان بيش از هر زماني است.
زماني كه خداوند خود را به خاطر خلق چنين مخلوقي تحسين مي‌كند و جن و ملك بر اين همه زيبايي و كمال و وقار غبطه مي‌خورند./ز
گزارش از نرجس رئيسي
برچسب ها: رسوایی ، دین ، نهج البلاغه
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.