اما راهکاری که پیش روی این دست مشتریان قرار دارد چیست؟
درواقع میتوان گفت هیچ، به نظر میرسد تنها راهکار قبول شرایط فعلی است، همین.
زیرا زمانی هم که مشتریان از چرایی امضای این رضایتنامه میپرسند تنها پاسخی که به آنها داده میشود این است که در صورت عدم امضا پرونده خرید شما معلق خواهد بود، توجیه آنها هم برای مابهالتفاوتهای چند ده میلیونی این است که شما میتوانید همین خودرو را در بازار آزاد با قیمتی بالاتر بفروشید! اما یکی از کارشناسان نمایندگیهای رسمی کشور این رضایتنامهها را چیز جدیدی نمیداند و در این رابطه به خبرنگار دنیای اقتصاد میگوید: از آنجا که قراردادهای ما علیالحساب است و واردکننده هم برای دریافت خودرو از گمرک باید بر اساس نرخ روز پول پرداخت کند، در قرارداد به این موضوع اشاره شده است تا مشتری هم از آن آگاه باشد. او در ادامه به این موضوع اشاره میکند که بعد از آزاد شدن نرخ ارز، دیگر هیچکس نمیتواند قیمتها را پیشبینی کند، به همین دلیل در قرارداد به بهروز بودن قیمت خودرو اشاره شده است. یکی دیگر از فعالان این حوزه هم رضایتنامه را در اصل مدرکی میداند که حساب و کتاب مالی شرکت با مشتری در آن درج شده است. به این ترتیب چه خودروی ثبتنامی به مشتری تحویل داده شود و چه قرارداد فسخ شود، این رضایتنامه اختلاف نرخ ارز یا حساب و کتاب مشتری را در برمیگیرد.
از رضایتنامه اجباری تا نصب آپشن
اما دریافت رضایتنامه تنها به خودروهای وارداتی محدود نمیشود و خودروسازان داخلی هم به گرفتن رضایتنامه از مشتریهایشان رو آوردهاند. بر همین اساس شنیده میشود که شرکت پارس خودرو نیز خودروهای ثبتنامی را با اجبار آپشن و دریافت رضایتنامه در این زمینه تحویل میدهد. این اجبار در حالی است که مشتری برای نصب این آپشنها مجبور به امضای رضایتنامه کتبی هم هستند! آپشنهایی که نصب آنها از دو میلیون تومان تا چهار میلیون و ۶۰۰ هزار تومان خرج بر میدارد.
در این زمینه فروش پارس خودرو در پاسخ به اجباری بودن نصب این آپشنها ضمن تکذیب آن تاکید دارد کسانی که خودروی بدون آپشن ثبتنام کردهاند به هیچ وجه مجبور به دریافت خودروی آپشندار نیستند و هیچ نمایندگی هم نباید اجباری را در این رابطه برای مشتری قرار دهد.
پیشخریدهایی که نیستند
اما تنها مشتریهای واردکنندگان و تولیدکنندگان داخلی نیستند که برای دریافت خودروی خود دچار مشکل شدهاند، در این میان تولیدکنندگان بخش خصوصی هم مشتریهای خود را سر میگردانند. بر همین اساس بسیاری از مشتریان یک تولیدکننده خودروهای خارجی در کشور بعد از گذشت سه ماه از موعد تحویل خودروی پیشخریدشده خود، هنوز خودروی خود را دریافت نکردهاند. این در حالی است که این مشتریان مبلغ خودروی خود را به صورت کامل پرداخت کردهاند و حالا هم هیچ راهی پیش روی خود ندارند.
حال در این میان تکلیف مشتریان چیست؟ مشتریانی که درد تمام آنها یکی است، مشتریانی که دستشان از خودروساز و واردکننده کوتاه است و باید بار ناملایمات اقتصادی خودروسازان و واردکنندگان را به دوش بکشند. آیا نهادها و سازمانهایی که روزگاری وظیفه حمایت از مشتریان را نیز بر عهده داشتهاند دچار فراموشی شدهاند؟
منبع : دنیای اقتصاد